Needle stick injuries, culture of silence: A Systematic ...

Journal of Health Promotion Management (Jhpm) Vol 4 No1 Winter 2015

Needle stick injuries, culture of silence: A Systematic Review Ghanei Gheshlagh R1, *Fallahi Khoshknab M2 Abstract Introduction: Needle stick is the most dangerous occupational injury that threats health care worker especially nurses. The aim of this study was to determine needle stick injuries, risk factors, reporting status and vaccination in previous studies. Materials & Methods: In this systematic review, all Persian and English full text papers published (since January 2000-2014) related to needle stick in nurses and health care workers were considered. These studies were obtained from SID, Magiran, Nindex and IranMedex, Science Direct, CINAHL, Proquset Nursing, Scopus, PubMed, Google Scholar by using these terms: nurse, needle stick, sharp injury, percutaneous injury ،exposure and occupational injury. Finally, 72 papers were included in this study. Findings: From 72 articles reviewed, 46 papers were published in international journals (63.8%) and 26 in domestic journals (36.2%). In 25 articles (34.7% of articles) needle was the most common cause of injury. Most injuries were reported in hands. Injury reporting status was the most important finding that was referred in 31 articles (43% of articles). 34 articles (47.2% of articles) were referred to vaccination coverage in population under study. Conclusion: Although needle stick injuries in nurses and other health-care providers are common; most of them are reluctant to injuries report and vaccination. The combination of two factors: the under-reporting and incomplete vaccination will lead to aggravation of injuries. Therefore, it is recommended to prevent needle stick, which will be considered as safety to the environment, completion to the vaccination coverage and establishment of reporting system. Keywords: Needle stick, Health care providers, Nurse, Injury, Exposure, Vaccination, Job safety. Received: 8 November 2014

Accepted: 26 December 2014

1- PhD Student in Nursing, Department of Nursing, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences (USWR), Tehran, Iran. 2- Associate Professor of Nursing Department, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences (USWR). Tehran, Iran. (Corresponding author). Email: [email protected]

‫ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ارﺗﻘﺎي ﺳﻼﻣﺖ دوره ‪ 4‬ﺷﻤﺎره ‪ 1‬زﻣﺴﺘﺎن ‪31- 50 1393‬‬

‫آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﻜﻮت‪ :‬ﻳﻚ ﻣﺮور ﻧﻈﺎمﻣﻨﺪ‬ ‫‪2‬‬

‫رﺿﺎ ﻗﺎﻧﻌﻲ ﻗﺸﻼق‪* ،1‬ﻣﺴﻌﻮد ﻓﻼﺣﻲ ﺧﺸﻜﻨﺎب‬

‫ﭼﻜﻴﺪه‬ ‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‪ :‬آﺳﻴﺐ ﺳﺮﺳﻮزن و اﺷﻴﺎء ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه )ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ( از ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ آﺳﻴﺐﻫﺎي ﺷﻐﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً ﭘﺮﺳﺘﺎران را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ﻫﺪف اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬ﻋﺎﻣﻞ ﺧﻄﺮ‪ ،‬وﺿﻌﻴﺖ ﮔﺰارش دﻫﻲ و واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن در‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎمﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﻮاد و روشﻫﺎ‪ :‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺮوري ﻧﻈﺎمﻣﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﻘﺎﻻت ﻓﺎرﺳﻲ و اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ داراي ﻣﺘﻦ ﻛﺎﻣﻞ )از ﺳﺎل ‪ 2000‬ﺑﻪ ﺑﻌﺪ( در زﻣﻴﻨﻪ‬ ‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در ﭘﺮﺳﺘﺎران و ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ ﻣﻮردﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت از ﻃﺮﻳﻖ ﭘﺎﻳﮕﺎه اﻃﻼﻋﺎت ﻋﻠﻤﻲ ﺟﻬﺎد‬ ‫داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ )‪ ،(SID‬ﺑﺎﻧﻚ اﻃﻼﻋﺎت ﻧﺸﺮﻳﺎت ﻛﺸﻮر )‪ ،(Magiran‬ﺑﺎﻧﻚ ﻧﺸﺮﻳﺎت ﭘﺮﺳﺘﺎري اﻳﺮان ))‪ ،Nindex‬اﻳﺮان ﻣﺪﻛﺲ‪Science ،‬‬ ‫‪Google Scholar, CINAHL, Proquset Nursing, Scopus ،PubMed ،Direct‬و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﻠﻴﺪواژهﻫﺎي‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ ،‬ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬آﺳﻴﺐ ﺳﺮﺳﻮزن‪ ،‬آﺳﻴﺐ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه‪percutaneous ،sharp injury ،needle stick injury ،‬‬ ‫‪ occupational injury ،exposure ،injury‬ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ‪ .‬درﻧﻬﺎﻳﺖ ‪ 72‬ﻣﻘﺎﻟﻪ وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‪ :‬از ﻣﻴﺎن ‪ 72‬ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﻮردﺑﺮرﺳﻲ‪ 46 ،‬ﻣﻘﺎﻟﻪ در ﻣﺠﻼت ﺧﺎرﺟﻲ )‪ 63/8‬درﺻﺪ( و ‪ 26‬ﻣﻘﺎﻟﻪ در ﻣﺠﻼت داﺧﻠﻲ )‪ 36/2‬درﺻﺪ(‬ ‫ﻣﻨﺘﺸﺮﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ‪ 25‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 34/7‬درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت( ﺳﻮزن ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ آﺳﻴﺐرﺳﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ آﺳﻴﺐ در دﺳﺖﻫﺎ ﮔﺰارشﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬ ‫وﺿﻌﻴﺖ ﮔﺰارش دﻫﻲ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ از ﻣﻮارد ﻣﻬﻤﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ در ‪ 31‬ﻣﻘﺎﻟﻪ از ﻣﺠﻤﻮع ‪ 72‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 43‬درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت( ﺑﻪ آنﻫﺎ اﺷﺎرهﺷﺪه ﺑﻮد‪34 .‬‬ ‫ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 47/2‬درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت( ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﻮردﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﺷﺎرهﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي‪ :‬ﻫﺮﭼﻨﺪ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در ﭘﺮﺳﺘﺎران و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ ﺷﺎﻳﻊ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎري از اﻓﺮاد ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ ﺑﻪ‬ ‫ﮔﺰارش دﻫﻲ آﺳﻴﺐ ﻧﺪارﻧﺪ و ﺑﺮﺧﻲ ﻫﻢ واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﺧﻮد را ﺑﻪﻃﻮر ﻧﺎﻗﺺ اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ وﺟﻮد ﻫﻤﺰﻣﺎن دو ﻋﺎﻣﻞ ﻋﺪم ﮔﺰارش‬ ‫دﻫﻲ و ﻋﺪم ﺗﻜﻤﻴﻞ دوره واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﺧﻄﺮات ﻧﺎﺷﻲ از آﺳﻴﺐ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ روشﻫﺎي ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي از آﺳﻴﺐ‬ ‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و ﻧﺤﻮه ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ را ازﺟﻤﻠﻪ اﻳﻤﻦﺳﺎزي ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎر‪ ،‬ﻛﺎﻣﻞ ﻛﺮدن ﭘﻮﺷﺶ واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن و ﺑﺮﻗﺮاري ﻧﻈﺎم ﮔﺰارش دﻫﻲ‬ ‫ﻣﻮردﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬ ‫ﻛﻠﻴﺪواژهﻫﺎ‪ :‬ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‪ ،‬ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ ،‬آﺳﻴﺐ‪ ،‬ﻣﻮاﺟﻬﻪ‪ ،‬واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن‪ ،‬اﻳﻤﻨﻲ ﺷﻐﻠﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ‪1393/8/17 :‬‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش‪1393/10/5 :‬‬

‫‪ - 1‬داﻧﺸﺠﻮي دﻛﺘﺮي ﭘﺮﺳﺘﺎري‪ ،‬ﮔﺮوه ﭘﺮﺳﺘﺎري‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ و ﺗﻮانﺑﺨﺸﻲ‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان ‪.‬‬ ‫‪ - 2‬داﻧﺸﻴﺎر ﮔﺮوه ﭘﺮﺳﺘﺎري داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ و ﺗﻮانﺑﺨﺸﻲ‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان )ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺆول(‪.‬‬ ‫ﭘﺴﺖ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ‪[email protected] :‬‬

‫رﺿﺎ ﻗﺎﻧﻌﻲ ﻗﺸﻼق و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﻜﻮت‪...:‬‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺘﻌﺪدي از ﻗﺒﻴﻞ ‪ Martins‬و ﻫﻤﻜﺎران در ﭘﺮﺗﻐﺎل )‪،(7‬‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

‫‪ Kebede‬و ﻫﻤﻜﺎران در اﺗﻴﻮﭘﻲ )‪ Alamgir ،(11‬و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ )‪Needle stick Injuries (NSIs‬‬

‫در ﻛﺎﻧﺎدا )‪ ،(12‬ﻧﺨﻞ اﺣﻤﺪي و ﺧﺰاﻳﻲ در اﻳﺮان )‪،(13‬‬

‫آﺳﻴﺐﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪوﺳﻴﻠﻪ ﺳﺮﺳﻮزن ﻳﺎ ﺗﻜﻪاي از آﻣﭙﻮل‬

‫‪ Elbeltagy‬و ﻫﻤﻜﺎران در ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺳﻌﻮدي )‪ (14‬و‬

‫ﺷﻜﺴﺘﻪ و ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻮكﺗﻴﺰي ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﺎ ﺧﻮن ﻳﺎ‬

‫‪ Mehta‬و ﻫﻤﻜﺎران در ﻫﻨﺪ )‪ (15‬ﻧﺸﺎن دادهاﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎران‬

‫ﺗﺮﺷﺤﺎت ﺑﺪن ﺗﻤﺎس داﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲآﻳﺪ )‪ .(1‬آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل‬

‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ‬

‫اﺳﺘﻴﻚ اﻏﻠﺐ ﻫﻨﮕﺎم ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺮاﻧﺴﻔﻮزﻳﻮن ﺧﻮن و‬

‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺷﻴﻮع ﺑﺎﻻي ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و‬

‫ﻓﺮآوردهﻫﺎي ﺧﻮﻧﻲ‪ ،‬ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﻴﺮي‪ ،‬دﻓﻊ ﺳﻮزن‪ ،‬ﺟﻤﻊآوري ﻣﻮاد دﻓﻊ‬

‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت در ﻣﻴﺎن ﭘﺮﺳﺘﺎران‪ ،‬اﻏﻠﺐ ﺑﻪ دﻻﻳﻠﻲ از‬

‫ﺷﺪه و اﻧﺘﻘﺎل ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت رخ ﻣﻲدﻫﺪ )‪ .(2‬ﻣﺮﻛﺰ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي‬

‫ﻗﺒﻴﻞ ﺗﺮس ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﻣﻨﻔﻲ ﺷﻐﻠﻲ‪ ،‬ﻣﺸﻐﻠﻪ ﺑﺎﻻ‪ ،‬ﻋﺪم رﺿﺎﻳﺖ از‬

‫و ﻛﻨﺘﺮل ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎ ﺗﺨﻤﻴﻦ زده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺎﻻﻧﻪ ‪ 385‬ﻫﺰار ﻧﻔﺮ از‬

‫ﭘﻴﮕﻴﺮي و ﻛﻤﺒﻮد آﮔﺎﻫﻲ آﺳﻴﺐﻫﺎي ﺧﻮد را ﮔﺰارش ﻧﻜﺮده و اﻗﺪام‬

‫ﻛﺎدر ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ در اﻣﺮﻳﻜﺎ دﭼﺎر آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬

‫ﺧﺎﺻﻲ ﺑﺮاي ﭘﻴﮕﻴﺮي آن اﻧﺠﺎم ﻧﻤﻲدﻫﻨﺪ )‪ Cho .(18-16 ،10‬و‬

‫ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ )‪ .(3‬آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ از ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ آﺳﻴﺐﻫﺎي‬

‫ﻫﻤﻜﺎران ﺑﺎ اﺷﺎره ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاي ﻣﺮوري ﮔﺴﺘﺮده ﺳﻪ ﻋﺎﻣﻞ‬

‫ﺷﻐﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ )‪،(4‬‬

‫ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ )ﻣﺜﻞ ﻃﺮاﺣﻲ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و اﺑﺰارﻫﺎ(‪ ،‬ﻋﻮاﻣﻞ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ‬

‫زﻳﺮا ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از ‪ 20‬ﭘﺎﺗﻮژن از ﻃﺮﻳﻖ ﺻﺪﻣﺎت ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬

‫)ﻣﺜﻞ ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎي ﮔﺰارش دﻫﻲ( و ﻋﻮاﻣﻞ رﻓﺘﺎري )ﻣﺜﻞ ﮔﺬاﺷﺘﻦ‬

‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﻮﻧﺪ )‪ .(5‬آﺳﻴﺐ ﺳﺮﺳﻮزن و ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪن‬

‫ﻣﺠﺪد ﺳﺮﭘﻮش ﺳﻮزنﻫﺎ و ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دﻓﻊ( را از دﻻﻳﻞ‬

‫ﻛﻪ اﻏﻠﺐ ﻣﺸﻜﻠﻲ ﻗﺎﺑﻞﭘﻴﺸﮕﻴﺮي ﻫﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺧﻄﺮ ﺑﺎﻟﻘﻮه‬

‫اﺻﻠﻲ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻣﻲداﻧﺪ )‪ Foley .(6‬ﻫﻢ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ‬

‫اﻧﺘﻘﺎل ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﻋﻔﻮﻧﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ B‬و ‪ ،C‬اﻳﺪز‪ ،‬ﻋﻔﻮﻧﺖ‬

‫ﻓﻘﺪان ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ‪ ،‬ﻋﺪم ﮔﺰارش دﻫﻲ آﺳﻴﺐﻫﺎ و وﺟﻮد‬

‫ﺑﺎ وﻳﺮوس ﻫﺮﭘﺲ ﺳﻴﻤﭙﻠﻜﺲ‪ ،‬ﺳﻴﺘﻮﻣﮕﺎﻟﻮ وﻳﺮوس و ﭘﺎرو‬

‫ﭘﺮوﺗﻜﻞﻫﺎي از رده ﺧﺎرجﺷﺪه ﺑﺮاي روشﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ‪ ،‬آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل‬

‫وﻳﺮوسﻫﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺮﺷﺤﺎت و ﺧﻮن ﻫﻤﻮاره ﻧﮕﺮانﻛﻨﻨﺪه اﺳﺖ‬

‫اﺳﺘﻴﻚ در ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪاي در ﺣﺎل رﺷﺪ ﺗﺒﺪﻳﻞﺷﺪه اﺳﺖ‬

‫)‪ .(7 ،6‬ﺣﺪود ‪ 37/6‬درﺻﺪ ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ 39 ،B‬درﺻﺪ ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ C‬و‬

‫)‪ .(19‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦﻛﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻫﻴﭻﮔﻮﻧﻪ ﺟﻤﻊﺑﻨﺪي داﺧﻠﻲ‬

‫‪ 4/4‬درﺻﺪ اﻳﺪز ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻧﺎﺷﻲ از‬

‫ﻣﻨﺴﺠﻢ ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎمﺷﺪه درزﻣﻴﻨﻪ ﻧﻴﺪل‬

‫آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺑﻮده اﺳﺖ )‪ .(8‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺧﻄﺮ‬

‫اﺳﺘﻴﻚ ﻣﻨﺘﺸﺮﻧﺸﺪه ﺑﻮد و از ﻃﺮﻓﻲ وﺿﻌﻴﺖ اﻳﻦ آﺳﻴﺐ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ‬

‫ﺑﻴﻤﺎري و ﻣﺮگ‪ ،‬آﺳﻴﺐﻫﺎي رواﻧﻲ و ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﻲﻣﺪت‪،‬‬

‫ﺑﻮد‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎﻫﺪف ﻣﺮور ﺗﺤﻠﻴﻞ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎي اﻧﺠﺎمﺷﺪه در‬

‫ﺗﺮس‪ ،‬ﺗﻨﺶ و اﺿﻄﺮاب را ﻫﻢ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد )‪ .(9 ،2‬ﺑﻪ دﻟﻴﻞ‬

‫ﻣﻮرد آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬

‫آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ اﺣﺘﻤﺎل اﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ B‬ﺣﺪود ‪ 30‬درﺻﺪ‪،‬‬

‫وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه اﻧﺠﺎم ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

‫ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ C‬ﺣﺪود ‪ 3‬درﺻﺪ و ‪ HIV‬ﺣﺪود ‪ 0/3‬درﺻﺪ اﺳﺖ )‪.(2‬‬ ‫ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدي از آﺳﻴﺐﻫﺎي ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﭘﺲ از اﺳﺘﻔﺎده از‬

‫ﻣﻮاد و روش ﻫﺎ‬

‫اﺑﺰارﻫﺎي ﻛﺎري و در ﻃﻮل ﻓﺮاﻳﻨﺪ دﻓﻊ رخ ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ‬

‫اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺮوري ﻧﻈﺎمﻣﻨﺪ روي ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎي اﻧﺠﺎمﺷﺪه‬

‫اﻳﻦﻛﻪ وﻳﺮوس ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ HBV‬ﺣﺪاﻗﻞ ﻫﻔﺖ روز و وﻳﺮوس‬

‫درزﻣﻴﻨﻪ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه ﻫﺴﺖ‪ .‬در‬

‫ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ HCV‬ﺑﻪ ﻣﺪت ‪ 16‬ﺳﺎﻋﺖ در ﺧﻮن ﺧﺸﻚﺷﺪه ﭘﺎﻳﺪار‬

‫ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻛﻠﻴﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻓﺎرﺳﻲ و اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ در ﺑﺎزه زﻣﺎﻧﻲ ‪ 15‬ﺳﺎﻟﻪ‬

‫ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎري از آﺳﻴﺐﻫﺎي ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ‬

‫ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬روش ﺟﺴﺘﺠﻮي ﻣﻘﺎﻻت ﻓﺎرﺳﻲ ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ‬

‫اﺳﺘﻔﺎدهﺷﺪه‪ ،‬ﺧﻄﺮﺳﺎز اﺳﺖ )‪.(10‬‬

‫ﺑﻮد ﻛﻪ ﻛﻠﻴﻪ ﻣﻘﺎﻻت ﭼﺎپﺷﺪه از ﺗﻴﺮﻣﺎه ﺳﺎل ‪ 1378‬ﺗﺎ ﺗﻴﺮﻣﺎه‬

‫ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻛﺰ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ از ﺳﺮﺳﻮزن اﺳﺘﻔﺎده‬

‫ﺳﺎل ‪ 1393‬ﺑﺎ ﻛﻠﻴﺪواژهاي ﻓﺎرﺳﻲ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬آﺳﻴﺐ ﺳﺮﺳﻮزن‪،‬‬

‫ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺑﺎﻻي آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ارﺗﻘﺎي ﺳﻼﻣﺖ‬

‫‪32‬‬

‫دوره ‪ 4‬ﺷﻤﺎره ‪ 1‬زﻣﺴﺘﺎن ‪1393‬‬



‫آﺳﻴﺐ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه‪ ،‬ﭘﺮﺳﺘﺎران‪ ،‬اﻳﻤﻨﻲ ﺷﻐﻠﻲ و ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ﻣﻮرد‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ‬

‫ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﺮاي ﺟﺴﺘﺠﻮي ﻣﻘﺎﻻت ﻓﺎرﺳﻲ از ﺑﺎﻧﻚﻫﺎي‬

‫در ﺟﺴﺘﺠﻮي وﺳﻴﻊ اوﻟﻴﻪ ﺗﻌﺪاد ‪ 121‬ﻣﻘﺎﻟﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮي‬

‫اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ‪ Nindex ،Iranmedex ،Magiran ،SID‬و‬

‫اوﻟﻴﻪ ﭘﻴﺪا ﺷﺪ ﻛﻪ ‪ 49‬ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻋﺪم ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬

‫ﭘﺮﺗﺎل اﻃﻼﻋﺎت ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻛﺸﻮر اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ‪ .‬در ﻣﻮرد‬

‫و ﻧﮕﺎرش ﺑﻪ زﺑﺎنﻫﺎي دﻳﮕﺮ )ﺑﻪﺟﺰ ﻓﺎرﺳﻲ و اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ( ﻛﻨﺎر‬

‫ﻣﻘﺎﻻت اﻧﮕﻠﻴﺴﻲزﺑﺎن‪ ،‬ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺎزه زﻣﺎﻧﻲ ‪ 15‬ﺳﺎﻟﻪ ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮار‬

‫ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬از ﻣﻴﺎن ‪ 72‬ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﻮردﺑﺮرﺳﻲ‪ 46 ،‬ﻣﻘﺎﻟﻪ در‬

‫ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﻘﺎﻻت ﭼﺎپﺷﺪه از ﺟﻮﻻي ﺳﺎل ‪ 2000‬ﺗﺎ ﺟﻮﻻي ﺳﺎل‬

‫ﻣﺠﻼت ﺧﺎرﺟﻲ )‪ 63/8‬درﺻﺪ( و ‪ 26‬ﻣﻘﺎﻟﻪ در ﻣﺠﻼت داﺧﻠﻲ‬

‫‪ 2014‬در ﺑﺎﻧﻚﻫﺎي ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ‪،Google Scholar ،‬‬

‫)‪ 36/2‬درﺻﺪ( ﻣﻨﺘﺸﺮﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬از ﺑﻴﻦ ‪ 26‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ داﺧﻠﻲ‪16 ،‬‬

‫‪Science Direct, Scopus, Proquest nursing,‬‬ ‫‪ CINAHL,‬ﺑﺎ ﻛﻠﻴﺪواژهﻫﺎي‪،sharp injury ، injury‬‬ ‫‪injury‬‬

‫‪،percutaneous‬‬

‫ﻣﻮرد )‪ 61/5‬درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت داﺧﻠﻲ( روي ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ و ‪ 10‬ﻣﻮرد )‪ 38/5‬درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت داﺧﻠﻲ(‬

‫‪،exposure‬‬

‫ﻣﻨﺤﺼﺮاً روي ﭘﺮﺳﺘﺎران اﻧﺠﺎمﺷﺪه ﺑﻮد و از ﺑﻴﻦ ‪ 46‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬

‫‪occupational injury, needle stick, job‬‬ ‫‪ safety‬ﻣﻮردﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺧﺎرﺟﻲ ﻫﻢ ﺗﻨﻬﺎ ‪ 19‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ )‪ 41/3‬درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت ﺧﺎرﺟﻲ(‬ ‫ﻣﻨﺤﺼﺮاً روي ﭘﺮﺳﺘﺎران اﻧﺠﺎمﺷﺪه ﺑﻮد‪ 19 .‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ داﺧﻠﻲ )‪73‬‬

‫ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ورود ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از‪ :‬اﻧﺘﺸﺎر ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ‬

‫درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت داﺧﻠﻲ( ﺑﻪﺻﻮرت ﻣﻘﻄﻌﻲ اﻧﺠﺎمﺷﺪه ﺑﻮد و ﺗﻨﻬﺎ‬

‫زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ ﻳﺎ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ‪ ،‬در دﺳﺘﺮس ﺑﻮدن ﻣﺘﻦ ﻛﺎﻣﻞ ﻣﻘﺎﻟﻪ‪،‬‬

‫ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻮﻫﻮرت ﺗﺎرﻳﺨﻲ‪ ،‬ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺪاﺧﻠﻪاي‪ ،‬ﻳﻚ‬

‫ﻣﺤﺪوده زﻣﺎﻧﻲ ‪ 15‬ﺳﺎﻟﻪ‪ .‬ﻣﻌﻴﺎر اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻘﺎﻟﻪ ﭘﺲ از ﺟﺴﺘﺠﻮي‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻃﻮﻟﻲ و ﭼﻬﺎر ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ اﻧﺠﺎمﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫اﻧﺠﺎمﺷﺪه ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻮدن ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺪﻳﻦ‬

‫‪ 35‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﺎرﺟﻲ )‪ 76‬درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت( ﻫﻢ ﺑﻪﺻﻮرت ﻣﻘﻄﻌﻲ‬

‫ﺷﻜﻞ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻣﻘﺎﻟﻪاي ﻣﺜﻼً درزﻣﻴﻨﻪ آﺳﻴﺐ ﺷﻐﻠﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ در‬

‫اﻧﺠﺎمﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎﻻت ﺧﺎرﺟﻲ ﻣﻨﺘﺸﺮﺷﺪه ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ‬

‫ﺟﺴﺘﺠﻮي اوﻟﻴﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬وﻟﻲ ﺑﺎ آﺳﻴﺐ ﻧﺎﺷﻲ از ﺳﺮﺳﻮزن و‬

‫اﻳﺮان‪ ،‬ﺗﺮﻛﻴﻪ و آﻣﺮﻳﻜﺎ )ﻫﺮﻛﺪام ‪ 5‬ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ 10/8 ،‬درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت‬

‫اﺷﻴﺎي ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه ارﺗﺒﺎط ﻧﺪاﺷﺖ ﻛﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪ و‬

‫ﺧﺎرﺟﻲ(‪ ،‬ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن‪ ،‬ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن و اوﮔﺎﻧﺪا )ﻫﺮﻛﺪام ‪ 3‬ﻣﻘﺎﻟﻪ‪6/5 ،‬‬

‫درﺻﻮرﺗﻲﻛﻪ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻮد وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻲﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻣﺤﺪودﻳﺖ زﺑﺎن‬

‫درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت ﺧﺎرﺟﻲ( ﺑﻮد‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از اﺳﺘﺨﺮاج ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي‬

‫ﻣﻘﺎﻻت از ﻋﻮاﻣﻠﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ درروش ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ‬

‫اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻻت روي وﺳﻴﻠﻪ آﺳﻴﺐرﺳﺎن‪ ،‬ﻣﺤﻞ آﺳﻴﺐ‪ ،‬وﺿﻌﻴﺖ‬

‫ﺗﺴﻠﻂ ﺑﻪ زﺑﺎنﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻣﻘﺎﻻت ﻓﺮاﻧﺴﻮي‪،‬‬

‫ﮔﺰارش دﻫﻲ آﺳﻴﺐ و ﭘﻮﺷﺶ واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﭘﺮﺳﺘﺎران‬

‫اﺳﭙﺎﻧﻴﻮﻟﻲ‪ ،‬ﻋﺮﺑﻲ‪ ،‬ﭼﻴﻨﻲ و؛ ﻛﻪ ﺧﻼﺻﻪ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ داﺷﺘﻨﺪ و در‬

‫ﻣﺘﻤﺮﻛﺰﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﭘﻴﺪاﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و اﺻﻞ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ زﺑﺎنﻫﺎي ﻓﻮق ﺑﻮد‬

‫ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺑﻮده‬

‫از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪﻧﺪ و ﻓﻘﻂ ﻣﻘﺎﻻﺗﻲ ﻛﻪ اﺻﻞ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن‬

‫اﺳﺖ ﺑﻪﻃﻮريﻛﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Smith‬و ﻫﻤﻜﺎران ﺣﺪود ‪95‬‬

‫ﻓﺎرﺳﻲ و اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﺑﻮد وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪ ﺗﻼش‬

‫درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران در ﻃﻮل ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮد ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ را ﺗﺠﺮﺑﻪ‬

‫ﺷﺪ اﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎت در ﺟﺪاول ﺗﻮزﻳﻊ ﻓﺮاواﻧﻲ و درﺻﺪ ﻧﺴﺒﻲ‬

‫ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ )‪ .(20‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Gershon‬و ﻫﻤﻜﺎران ﻫﻢ ﺗﻨﻬﺎ‬

‫ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﺑﻨﺪي ﮔﺮدد ﺑﻪﻃﻮريﻛﻪ ﺑﺘﻮان از آنﻫﺎ اﺳﺘﻨﺘﺎج ﻻزم را‬

‫‪ 14‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻃﻲ ﺳﻪ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ دﭼﺎر آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل‬

‫ﻧﻤﻮد و اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﻣﻮردي در ﺑﻌﻀﻲ ﻳﺎ ﺗﻌﺪاد اﻧﺪﻛﻲ‬

‫اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ )‪ .(21‬در ‪ 25‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 34/7‬درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت(‬

‫از ﻣﻘﺎﻻت آورده ﺷﺪه ﺑﻮد و در ﻫﻤﻪ ﻣﻘﺎﻻت اﺷﺎرهاي ﺑﻪ آنﻫﺎ‬

‫ﺳﺮﺳﻮزن ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ وﺳﺎﻳﻞ آﺳﻴﺐرﺳﺎن ﺑﻮد )‪،16 ،11 ،7‬‬

‫ﻧﺸﺪه ﺑﻮد در ﻗﺴﻤﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﺑﻪﺻﻮرت ﮔﺰارش ﺑﺪون ﺟﺪول ذﻛﺮ‬

‫‪ .(42-22،18‬ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﻴﺮي از ﺑﻴﻤﺎر ﺑﻲﻗﺮار )‪ ،(43 ،2‬ﺗﺰرﻳﻘﺎت )‪،5‬‬

‫ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

‫‪ ،(45 ،44 ،27 ،25 ،8‬رگ ﮔﻴﺮي )‪ ،(48-46 ،41 ،35‬ﺑﺨﻴﻪ زدن‬ ‫)‪ (49‬و ﺷﻜﺴﺘﻦ آﻣﭙﻮل و وﻳﺎل )‪ (39 ،16‬ﺟﺰء ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي‬ ‫ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ارﺗﻘﺎي ﺳﻼﻣﺖ‬

‫‪33‬‬




‫ﭘﺮﺧﻄﺮ و آﺳﻴﺐرﺳﺎن ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ‪ Nagao‬و ﻫﻤﻜﺎران و‬

‫ﺗﻮﺻﻴﻪﻫﺎي اﺣﺘﻴﺎﻃﻲ )‪ (53‬و آﻣﻮزش )‪(55 ،54 ،43 ،14‬‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Quinn‬و ﻫﻤﻜﺎران در ﺑﻴﺶ از ﻧﻴﻤﻲ از ﻣﻮارد آﺳﻴﺐ‬

‫اﺷﺎرهﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻪﻃﻮرﻛﻠﻲ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬

‫ﭘﺲ از اﺳﺘﻔﺎده از اﺑﺰارﻫﺎي ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه و ﻗﺒﻞ از دﻓﻊ و دور‬

‫‪ Gershon‬و ﻫﻤﻜﺎران ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ‪ 13‬درﺻﺪ )‪ (21‬و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ‬

‫اﻧﺪاﺧﺘﻦ آنﻫﺎ رخداده ﺑﻮد )‪ (25 ،23‬و در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ & ‪Rais‬‬

‫ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Smith‬و ﻫﻤﻜﺎران ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ‪ 95‬درﺻﺪ‬

‫‪ Jamil‬ﺑﻴﺶ از ﻧﻴﻤﻲ از آﺳﻴﺐﻫﺎ ﺣﻴﻦ دﻓﻊ اﻳﺠﺎدﺷﺪه ﺑﻮد )‪.(50‬‬

‫)‪ (20‬ﮔﺰارشﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺷﻴﻮع ﺟﺮاﺣﺎت در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ‪44‬‬

‫در ‪ 9‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 13‬درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت( ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖﻛﻨﻨﺪهاي از‬

‫درﺻﺪ ﺑﻮد‪ .‬در ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻘﺎﻻت ﺑﻪ ﻣﺤﻞﻫﺎي آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬

‫ﻗﺒﻴﻞ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر ﺑﺎﻻ‪ ،‬وﺟﻮد ﺳﻄﻞﻫﺎي ﻣﺨﺼﻮص اﺷﻴﺎء ﻧﻮكﺗﻴﺰ و‬

‫اﺷﺎرهﺷﺪه ﺑﻮد )ﭼﻬﺎرﻣﻘﺎﻟﻪ داﺧﻠﻲ و دو ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺧﺎرﺟﻲ( و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ‬

‫ﺑﺮﻧﺪه‪ ،‬ﻧﻴﺮوي ﻛﺎﻓﻲ‪ ،‬ﻛﺎر در ﺑﺨﺶﻫﺎي زاﻳﻤﺎن‪ ،‬روانﭘﺰﺷﻜﻲ و‬

‫ﻣﺤﻞ آﺳﻴﺐدﻳﺪﮔﻲ اﻧﮕﺸﺘﺎن دﺳﺖﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ )‪-56 ،50 ،40 ،33‬‬

‫آي ﺳﻲ ﻳﻮ )‪ ،(6‬ﮔﺰارش ﻗﺒﻠﻲ آﺳﻴﺐدﻳﺪﮔﻲ )‪ (51‬و ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎر‬

‫‪.(58‬‬

‫ﻣﻄﻠﻮب )‪ ،(52‬ﺷﺮﻛﺖ در ﻛﻼسﻫﺎي ﻛﻨﺘﺮل ﻋﻔﻮﻧﺖ )‪ ،(49‬رﻋﺎﻳﺖ‬ ‫ﺟﺪول ‪ :1‬ﺗﻮزﻳﻊ ﻓﺮاواﻧﻲ ﻣﺤﻞ آﺳﻴﺐ در ﺟﺮاﺣﺎت ﻧﺎﺷﻲ ازاﺷﻴﺎي ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه‬ ‫ﻣﺤﻞ آﺳﻴﺐ‬ ‫اﻧﮕﺸﺘﺎن دﺳﺖ‬ ‫ﭘﺎﻫﺎ‬ ‫ﺳﺮوﺻﻮرت‬

‫ﻣﻘﺎﻻت ﺧﺎرﺟﻲ‬ ‫‪ 2‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 75‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 0‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 0‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 1‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 25‬درﺻﺪ(‬

‫ﻣﻘﺎﻻت داﺧﻠﻲ‬ ‫‪ 4‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 66/8‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 1‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪(16/6‬‬ ‫‪ 1‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 16/6‬درﺻﺪ(‬

‫در ﺗﻌﺪادي از ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ در وﻗﻮع آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل‬

‫ﻛﻞ ﻣﻘﺎﻻت‬ ‫‪ 6‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 66/6‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 1‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 11/1‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 2‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 22/3‬درﺻﺪ(‬

‫ﺟﻨﻴﺪي ﺟﻌﻔﺮي و ﻫﻤﻜﺎران ﻣﻴﺰان آﺳﻴﺐ در ﻣﺮدان ﺑﻴﺸﺘﺮ از زﻧﺎن‬ ‫ﺑﻮد )‪.(40‬‬

‫اﺳﺘﻴﻚ اﺷﺎرهﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻣﻮاردي ﻣﺎﻧﻨﺪ‬ ‫اﺷﺘﻐﺎل در ﺑﺨﺶ اورژاﻧﺲ )‪ ،(4‬ﺧﺴﺘﮕﻲ ﻋﺎﻃﻔﻲ )‪ ،(6‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر‬

‫وﺿﻌﻴﺖ ﮔﺰارش دادن آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎر ﻛﻨﺘﺮل‬

‫ﭘﺎﻳﻴﻦ )‪ ،(59 ،52 ،35‬ﺳﻦ ﭘﺎﻳﻴﻦ )‪ ،(39 ،35‬ﺳﻦ ﺑﺎﻻ )‪،(37‬‬

‫ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ و ﻳﺎ اﺷﺎره ﺑﻪ دﻻﻳﻞ اﻣﺘﻨﺎع ﮔﺰارش دﻫﻲ‬

‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺗﻨﺶزاﻫﺎ‪ ،‬ﺧﺸﻮﻧﺖ‪ ،‬اﺿﺎﻓﻪﻛﺎري اﺟﺒﺎري )‪ ،(21‬ﻛﺎر در‬

‫از ﻣﻮارد ﻣﻬﻤﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ در ‪ 31‬ﻣﻘﺎﻟﻪ از ﻣﺠﻤﻮع ‪ 72‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪43/6‬‬

‫ﺑﺨﺶ آي ﺳﻲ ﻳﻮ )‪ ،(37‬ﺳﺎﻋﺎت ﻛﺎر ﻃﻮﻻﻧﻲ )‪،(53 ،46 ،37،11‬‬

‫درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت( اﺷﺎرهﺷﺪه ﺑﻮد )‪،21 ،18-16 ،11 ،10 ،8 ،7 ،5-2‬‬

‫ﻛﺎر در ﺑﺨﺶﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚ )‪ ،(51‬ﻣﺤﻴﻂ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻓﻨﺎوري ﺑﺎﻻ‬

‫‪ .(75-68 ،66 ،63 ،59 ،57 ،51 ،49 ،38 ،37 ،33 ،25 ،24‬از‬

‫)‪ ،(52‬ﻛﺎر در ﺑﺨﺶ ﺑﻪﺟﺎي درﻣﺎﻧﮕﺎه )‪ ،(39‬ﻧﻮﺑﺖﻫﺎي ﭘﺸﺖ ﺳﺮ‬

‫ﻣﺠﻤﻮع ‪ 72‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردﺑﺮرﺳﻲ‪ 31 ،‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 43‬درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت(‬

‫ﻫﻢ )‪ ،(39 ،20 ،16‬ﻧﻮﺑﺖ ﺷﺐ )‪ ،(57 ،37‬ﻛﺎر در ﺑﺨﺶ ﺑﺎ ﻧﻴﺮوي‬

‫ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﮔﺰارش دﻫﻲ و دﻻﻳﻞ آن اﺷﺎرهﻛﺮدهاﻧﺪ‪ .‬در ﺳﻪ ﻣﻘﺎﻟﻪ‬

‫ﻧﺎﻛﺎﻓﻲ و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ )‪ ،(60‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر ﺑﺎﻻ )‪،11‬‬

‫ﻋﺪد ورﻗﻤﻲ ذﻛﺮ ﻧﺸﺪه و ﺗﻨﻬﺎ دﻻﻳﻞ ﺳﻜﻮت و ﻋﺪم ﮔﺰارش دﻫﻲ‬

‫‪ ،(61 ،45 ،44 ،30‬ﻛﺎر در ﺑﺨﺶ ﺟﺮاﺣﻲ )‪ ،(46 ،44 ،6‬ﻛﺎر در‬

‫آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬وﺿﻌﻴﺖ ﮔﺰارش دﻫﻲ در ﻣﺎﺑﻘﻲ ‪ 28‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ‬

‫اﺗﺎق ﻋﻤﻞ )‪ ،(63 ،62 ،6‬ﻣﺆﻧﺚ ﺑﻮدن )‪ ،(44 ،43‬ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲ از‬

‫ﺻﻮرت ﺑﻮد ﻛﻪ در ‪ 5‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ داﺧﻠﻲ )‪ 38/4‬درﺻﺪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت‬

‫ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎر )‪ ،(11‬ﺑﻴﺶ از ‪ 10‬ﺗﺰرﻳﻖ در روز )‪ ،(64 ،53‬ﻧﻴﺮوي‬

‫داﺧﻠﻲ( و در ‪ 6‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﺎرﺟﻲ )‪ 40‬درﺻﺪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺧﺎرﺟﻲ( ﺑﻪ‬

‫ﻧﺎﻛﺎﻓﻲ )‪ ،(65‬ﻛﺎر در ﺑﺨﺶ داﺧﻠﻲ )‪ ،(54‬ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﻮدن )‪،31 ،22‬‬

‫ﮔﺰارش ﻛﺘﺒﻲ اﺷﺎرهﺷﺪه ﺑﻮد ﻳﻌﻨﻲ درﻣﺠﻤﻮع در ‪ 11‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬

‫‪ ،(62 ،54 ،46 ،44 ،33‬ﻧﻮﺑﺖ ﺻﺒﺢ )‪،63 ،49 ،47 ،40،33 ،29 ،2‬‬

‫)‪ 39/2‬درﺻﺪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت( ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ آﺳﻴﺐ ﺧﻮد را‬

‫‪ (66‬و ﺗﻌﺪاد زﻳﺎد ﺑﻴﻤﺎران )‪ (57‬ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ‬

‫ﮔﺰارش ﻧﻜﺮده ﺑﻮدﻧﺪ؛ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻲ در ﺑﻴﺶ از ‪ 60‬درﺻﺪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت‪،‬‬

‫ﺑﺮوز آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت زﻧﺎن ﺑﺨﺶ‬

‫اﻳﻦ آﺳﻴﺐﻫﺎ ﮔﺰارش ﻧﺸﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫اﻋﻈﻢ آﺳﻴﺐ دﻳﺪﮔﺎن ﺑﻮدﻧﺪ )‪ .(67 ،63 ،28 ،7‬ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬

‫ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ارﺗﻘﺎي ﺳﻼﻣﺖ‬

‫‪34‬‬




‫ﺟﺪول ‪ :2‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ درﺻﺪ ﮔﺰارش آﺳﻴﺐ ﻧﺎﺷﻲ از ﺟﺮاﺣﺎت اﺷﻴﺎي ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت داﺧﻠﻲ و ﺧﺎرﺟﻲ‬ ‫ﮔﺰارش دﻫﻲ‬ ‫ﮔﺰارش ﻛﺘﺒﻲ‬ ‫ﻋﺪم ﮔﺰارش‬ ‫ﺟﻤﻊ‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺧﺎرﺟﻲ‬ ‫‪ 6‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 40‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 9‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 60‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 100) 15‬درﺻﺪ(‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت داﺧﻠﻲ‬ ‫‪ 5‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 38/4‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 8‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 61/6‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 100) 13‬درﺻﺪ(‬

‫ﻛﻞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت‬ ‫‪ 11‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 39/2‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 17‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 60/8‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 100) 28‬درﺻﺪ(‬

‫ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ واﺣﺪي و ﻫﻤﻜﺎران )‪ 95‬درﺻﺪ( و‬

‫اﺳﺘﻴﮕﻤﺎ‪ ،‬ﺗﺮس از ﻋﻮارض داروﻫﺎي ﭘﺮوﻓﻴﻼﻛﺴﻲ‪ ،‬ﻛﻤﺒﻮد‬

‫ﺧﺎﻟﻮﻳﻲ و ﻫﻤﻜﺎران )‪ 69/5‬درﺻﺪ( ﺑﻮد )‪.(66 ،18‬‬

‫آﮔﺎﻫﻲ )‪ ،(68‬ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﻣﻨﻔﻲ ﺷﻐﻠﻲ )‪ ،(10‬ﻣﺸﻐﻠﻪ ﺑﺎﻻ )‪،16 ،10‬‬ ‫‪ ،(70 ،25 ،17‬ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻛﺸﻴﺪن )‪ ،(10‬رازداري )‪ ،(25‬ﻋﺪم اﺳﺘﻔﺎده‬

‫ﻳﻜﻲ از ﻋﻮاﻣﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران و ﻛﺎرﻛﻨﺎن را از‬

‫ﻗﺒﻠﻲ از اﺑﺰار آﺳﻴﺐرﺳﺎن )‪ ،(16‬ﺗﺮس از ﻣﻘﺼﺮ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪن و‬

‫ﻋﻮارض ﻧﺎﺷﻲ از ﺟﺮاﺣﺎت ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﺪ واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﺟﻤﻌﻴﺖ در‬

‫اﻳﺠﺎد دردﺳﺮ )‪ ،(25‬اﺣﺘﻤﺎل ﺧﻄﺮ ﭘﺎﻳﻴﻦ در ﻣﻨﺒﻊ ﻋﻔﻮﻧﺖ )‪،17 ،16‬‬

‫ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﻫﺴﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ از ‪72‬‬

‫‪ ،(71 ،25‬اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ اﻳﻦﻛﻪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪن آنﻫﺎ ﺑﻪ ﻛﺴﻲ‬

‫ﻣﻘ ﺎﻟﻪ ﻣﻮردﺑﺮرﺳﻲ ‪ 34‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 47/2‬درﺻﺪ ﻣﻘﺎﻻت( ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ‬

‫رﺑﻄﻲ ﻧﺪارد و ﺑﻲﻣﻌﻨﻲ ﺑﻮدن ﮔﺰارش دادن )‪ ،(70‬ﻋﺪم وﺟﻮد‬

‫ﭘﻮﺷﺶ واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺗﺤﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﺷﺎرهﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ )‪-2‬‬

‫ﺷﺨﺺ ﻣﺴﺌﻮل ﺑﺮاي ﮔﺰارش دادن و اﻳﻦﻛﻪ در ﺻﻮرت ﮔﺰارش‬

‫‪،51 ،49-47 ،44 ،42 ،38 ،36 ،32 ،30 ،26 ،24 ،23 ،21 ،5‬‬

‫ﻫﻢ اﻗﺪام ﺧﺎﺻﻲ ﺻﻮرت ﻧﻤﻲﮔﺮﻓﺖ )‪ ،(66‬ﻋﺪم رﺿﺎﻳﺖ از‬

‫‪ .(78-72 ،70 ،69 ،67 ،66 ,64 ،62 ،59 ،56 ،54‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ‬

‫ﭘﻴﮕﻴﺮي )‪ ،(59 ،17‬ﻋﺪم آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﮔﺰارش دﻫﻲ‪ ،‬ﻋﺪم‬

‫ﻣﻴﺰان واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﻛﺎﻣﻞ ﻋﻠﻴﻪ ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ B‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت داﺧﻠﻲ‬

‫درك ﺧﻄﺮ )‪ ،(18 ،17‬ﮔﺮاﻧﻲ و ﻋﺪم ﻫﻤﻜﺎري ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ واﺣﺪﻫﺎ‪،‬‬

‫ﮔﺰارشﺷﺪه ﺑﻮد )‪ 78/5‬درﺻﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ‪ 65‬درﺻﺪ(‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬

‫ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ دﻻﻳﻞ ﻋﺪم ﮔﺰارش دﻫﻲ آﺳﻴﺐ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان‬

‫ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﻋﺪم واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن )‪ 14/5‬درﺻﺪ( ﻧﻴﺰ در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت‬

‫ﻋﺪم ﮔﺰارش دﻫﻲ آﺳﻴﺐ در ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ و در‬

‫داﺧﻠﻲ ﮔﺰارشﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺟﺪول ‪ :3‬درﺻﺪ ﭘﻮﺷﺶ واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﮔﺰارشﺷﺪه در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺧﺎرﺟﻲ و داﺧﻠﻲ‬ ‫واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن‬ ‫واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﻛﺎﻣﻞ‬ ‫واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﻧﺎﻗﺺ‬ ‫ﻋﺪم واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن‬ ‫ﺟﻤﻊ‬

‫ﮔﺰارشﺷﺪه در ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت داﺧﻠﻲ‬ ‫‪ 11‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 78/5‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 1‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 7‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 2‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 14/5‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 100) 14‬درﺻﺪ(‬

‫ﮔﺰارشﺷﺪه در ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺧﺎرﺟﻲ‬ ‫‪ 13‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 65‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 1‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 5‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 6‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 30‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 100) 20‬درﺻﺪ(‬

‫ﻛﻞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت داﺧﻠﻲ و ﺧﺎرﺟﻲ‬ ‫‪ 24‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 70/5‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 2‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 5/8‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 8‬ﻣﻘﺎﻟﻪ )‪ 23/7‬درﺻﺪ(‬ ‫‪ 100) 34‬درﺻﺪ(‬

‫اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺮاﻳﻂ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻣﺤﺎﻓﻈﺘﻲ‪ ،‬واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﻋﻠﻴﻪ‬

‫ﺗﺮﺗﻴﺐ در ‪ 29‬درﺻﺪ و ‪ 2‬درﺻﺪ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬

‫ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ B‬و اﻧﺠﺎم ﺳﺮﻳﻊ اﻗﺪاﻣﺎت ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي درﻣﺎﻧﻲ ﺑﻌﺪ از ﻧﻴﺪل‬

‫ﮔﺰارشﺷﺪه ﺑﻮد؛ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺷﺎﻧﺲ ﺑﺮوز ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ B‬در ﭘﺮﺳﺘﺎران‬

‫اﺳﺘﻴﻚ ازﺟﻤﻠﻪ ﻋﻮاﻣﻠﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻄﺮات اﻳﻦ ﺗﻬﺪﻳﺪ را ﻛﺎﻫﺶ‬

‫‪ 2/6‬ﺑﺮاﺑﺮ دﻳﮕﺮان ﺑﻮد )‪ .(79‬ﭼﻚ ﻛﺮدن ﺧﻮن ﺧﻮد و ﺧﻮن ﻣﻨﺒﻊ‬

‫ﻣﻲدﻫﻨﺪ‪ .‬در ﭼﻬﺎر ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﻋﻔﻮﻧﻲ ﻣﻨﺘﻘﻞ از راه‬

‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ )‪ ،(72 ،10‬ﺷﺴﺘﺸﻮ ﺑﺎ آب و ﺻﺎﺑﻮن )‪ ،(30 ،8‬ﻓﺸﺎر‬

‫ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت در ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ اﺷﺎرهﺷﺪه ﺑﻮد )‪،42‬‬

‫دادن ﻣﺤﻞ آﺳﻴﺐ )‪ ،(45 ،2‬ﺿﺪﻋﻔﻮﻧﻲ ﻛﺮدن )‪(32 ،18‬‬

‫‪ .(79 ،65 ،56‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Nagao‬و ﻫﻤﻜﺎران ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪20‬‬

‫ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ اﻗﺪاﻣﺎت اﻧﺠﺎمﺷﺪه ﭘﺲ از وﻗﻮع آﺳﻴﺐ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫درﺻﺪ‪ 7/3 ،‬درﺻﺪ و ‪ 0/4‬درﺻﺪ ﻣﻨﺎﺑﻊ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫ﻣﺒﺘﻼﺑﻪ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ ،C‬ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ B‬و ‪ HIV‬ﺑﻮدﻧﺪ )‪.(23‬‬ ‫ﻣﻴﺰان ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ B‬و ‪ C‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Kosgeroglu‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران ‪ 18‬درﺻﺪ و ‪ 5/4‬درﺻﺪ ﺑﻮد )‪ .(56‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬ ‫‪ Butsashvili‬و ﻫﻤﻜﺎران ‪ Anti-HBc‬و ‪ HBsAg‬ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ارﺗﻘﺎي ﺳﻼﻣﺖ‬

‫‪35‬‬




‫ﺟﺪول ‪ :4‬وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎمﺷﺪه در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در ﭘﺮﺳﺘﺎران و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ در ﺟﻬﺎن و اﻳﺮان‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه‬ ‫اﺳﺎﻣﻲ‬

‫ﻫﺪف ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬

‫ﻧﻮع ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬

‫‪ Mill‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(68‬‬

‫ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﭘﺮﺳﺘﺎران در‬ ‫ﻣﻮرد اﺣﺘﻴﺎطﻫﺎي ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ‬ ‫در ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﺑﻴﻤﺎران‬ ‫ﻣﺒﺘﻼﺑﻪ ‪HIV‬‬

‫اﺗﻨﻮﮔﺮاﻓﻲ‬

‫‪Yenesew‬‬ ‫‪& Fekadu‬‬ ‫)‪(61‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻮاﺟﻬﻪﻫﺎي ﺷﻐﻠﻲ‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ﺳﻼﻣﺘﻲ‬ ‫ﺑﺎ ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت و ﺗﻌﻴﻴﻦ‬ ‫ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ‬

‫ﻣﻘﻄﻌﻲ‬

‫‪ Cho‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(6‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و‬ ‫ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ آن در‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎي‬ ‫ﻛﺮه‬


‫‪Adib‬‬‫‪Hajbegher‬‬ ‫‪i & Lotfi‬‬ ‫)‪(2‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ ﭘﺲ از‬ ‫آﺳﻴﺐ ﺑﺎ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه‬ ‫و ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬


‫‪ Laishram‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(8‬‬

‫& ‪Rais‬‬ ‫‪(50) Jamil‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ در ﭘﺮﺳﺘﺎران و‬ ‫ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ آن‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫در ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ‬ ‫درﻣﺎﻧﻲ‪ ،‬دﻻﻳﻞ آﺳﻴﺐ و‬ ‫وﺳﺎﻳﻞ آﺳﻴﺐرﺳﺎن‬



‫‪ Afridi‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(44‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و‬ ‫ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ آن در‬ ‫ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬


‫‪ Mbaisi‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(49‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫در ﺑﻴﻦ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ‬ ‫درﻣﺎﻧﻲ‬


‫‪ Rezaei‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(35‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺧﻄﺮات ﺷﻐﻠﻲ در‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎري‬ ‫ﻛﺎدر‬ ‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎي ﻛﻮدﻛﺎن‬ ‫ﻃﻲ ﺳﺎلﻫﺎي ‪ 2006‬ﺗﺎ‬ ‫‪.2009‬‬

‫ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ‬

‫‪Yushikaw‬‬ ‫‪ a‬و ﻫﻤﻜﺎران‬ ‫)‪(22‬‬ ‫‪El Beltagy‬‬ ‫و ﻫﻤﻜﺎران )‪(14‬‬

‫اﻧﺪازه ﻧﻤﻮﻧﻪ‬

‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭘﮋوﻫﺶ‬

‫‪ 16‬ﭘﺮﺳﺘﺎر‬

‫ﻫﺮﭼﻨﺪ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺎﻳﻊ اﺳﺖ اﻣﺎ‬ ‫ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎي ﻣﻜﺘﻮب و ﻧﻮﺷﺘﻪﺷﺪه ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﻲ در دﺳﺘﺮس ﻫﻤﮕﺎن‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ و آنﻫﺎ داﻧﺶ ﻛﺎﻓﻲ در ﻣﻮرد اﻗﺪاﻣﺎت ﭘﺲ از ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺗﻌﺪاد‪ 317 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪29 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 38 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 60 :‬درﺻﺪ‬

‫ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺷﻐﻠﻲ ﺑﺎ ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت )‪ 62/2‬درﺻﺪ( در‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران رخداده ﺑﻮد‪ .‬اﻓﺮاد ﺑﺎﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر ﺑﺎﻻي ده ﺳﺎل ‪ 4‬ﺑﺮاﺑﺮ اﻓﺮاد‬ ‫دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت ﻣﻮاﺟﻬﻪ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻴﺰان ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺧﻮن و‬ ‫ﺗﺮﺷﺤﺎت در ﻣﺎﻣﺎﻫﺎ ‪ 12‬ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪ 3079‬ﭘﺮﺳﺘﺎر‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 298 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪32 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 32 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 52 :‬درﺻﺪ‬ ‫‪ 306‬ﭘﺮﺳﺘﺎر‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪40 :‬‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 100 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 13 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 497 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﺮد‪ 36 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 52/7 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 305 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪32 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 35 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 44 :‬درﺻﺪ‬

‫‪ 70/4‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻃﻲ ﺳﺎلﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪن‬ ‫ﻳﺎ ﺑﺮﻳﺪﮔﻲ ﺗﻴﺰ را داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺧﺴﺘﮕﻲ ﻋﺎﻃﻔﻲ ﺑﺎﻻ و ﻛﺎر در ﺑﺨﺶ ﺟﺮاﺣﻲ‬ ‫و اﺗﺎق ﻋﻤﻞ ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺷﺎﻧﺲ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ارﺗﺒﺎط داﺷﺖ‪.‬‬ ‫‪ 38/3‬درﺻﺪ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻃﻲ ﺷﺶ ﻣﺎه ﮔﺬﺷﺘﻪ دﭼﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و‬ ‫آﺳﻴﺐ ﺑﺎ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪهﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻏﻠﺐ آﺳﻴﺐﻫﺎ در ﭘﺮﺳﺘﺎران اﺗﺎق‬ ‫ﻋﻤﻞ و ﻣﺎﻣﺎﻫﺎ رخداده ﺑﻮد‪ 32/5 .‬درﺻﺪ آﺳﻴﺐﻫﺎ در ﺷﻴﻔﺖ ﺻﺒﺢ‬ ‫رخداده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻃﻲ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪ 86‬ﻧﻔﺮ )‪ 28 /1‬درﺻﺪ( ﺑﻮد‪ .‬از‬ ‫اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ‪ 49‬ﻧﻔﺮ )‪ 46 /5‬درﺻﺪ( دو ﺑﺎر و ﺑﻴﺸﺘﺮ آﺳﻴﺐدﻳﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪43 .‬‬ ‫درﺻﺪ آﺳﻴﺐ ﺧﻮد را ﮔﺰارش ﻧﻜﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ 77‬درﺻﺪ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻳﻚ ﻣﻮرد ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و ﺑﻴﺸﺘﺮ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﺮده‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ 40/3 .‬درﺻﺪ آﺳﻴﺐﻫﺎ ﺣﻴﻦ اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻮزن و ‪ 58/4‬درﺻﺪ‬ ‫آﺳﻴﺐﻫﺎ ﺣﻴﻦ دﻓﻊ ﺳﺮﻧﮓﻫﺎ رخداده ﺑﻮد‪ .‬در ‪ 72/7‬درﺻﺪ ﻣﻮارد‬ ‫اﻧﮕﺸﺘﺎن آﺳﻴﺐدﻳﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ 64‬درﺻﺪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر ﺑﻴﺶ از ‪5‬‬ ‫ﺳﺎل‪ ،‬ﮔﺮوه ﺷﻐﻠﻲ ﭘﺮﺳﺘﺎر و ﭘﺰﺷﻚ ﺑﻮدن‪ ،‬درﻳﺎﻓﺖ دوز ﻳﺎدآور ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ‬ ‫‪ ،B‬ﻛﺎر در ﺑﺨﺶ ﺟﺮاﺣﻲ و ﺟﻨﺴﻴﺖ ﻣﺆﻧﺚ ﺑﺎ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ارﺗﺒﺎط‬ ‫داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻴﺶ از ﻳﻚﭼﻬﺎرم اﻓﺮاد ﻃﻲ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ در ﻣﻌﺮض ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و‬ ‫ﺗﺮﺷﺤﺎت و ﭘﺎﺷﻴﺪه ﺷﺪن ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت ﺑﻮدﻧﺪ و ‪ 66‬درﺻﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن‬ ‫زن ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آﺳﻴﺐﻫﺎ در اﻓﺮاد زﻳﺮ ‪ 40‬ﺳﺎل ‪ 3/7‬ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ ﺑﻮد‪.‬‬


‫ﻣﻴﺰان ﺑﺮوز ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ‪ 26‬درﺻﺪ ﺑﻮد )‪ 8/17‬درﺻﺪ ﺑﻪ ازاي ﻫﺮﺳﺎل(‪.‬‬ ‫ﺳﻮزن )‪ 40/3‬درﺻﺪ( و آﻧﮋﻳﻮﻛﺖ )‪ 28/3‬درﺻﺪ( ﻋﻮاﻣﻞ ﺷﺎﻳﻊ‬ ‫آﺳﻴﺐرﺳﺎن ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آﺳﻴﺐ دﻳﺪﮔﺎن ﺳﻦ ﻛﻤﺘﺮ و ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر ﻛﻤﺘﺮي‬ ‫داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان ﺑﺮوز ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ‬


‫‪ 5483‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬

‫ﻣﻴﺰان ﺑﺮوز آﺳﻴﺐ در ﭘﺮﺳﺘﺎران ‪ 3/2‬ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ ﺑﻮد‪ .‬اﻏﻠﺐ آﺳﻴﺐﻫﺎ‬ ‫در اﺗﺎق ﺑﻴﻤﺎر و اﺗﺎق ﻋﻤﻞ رخداده ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺮﻧﮓﻫﺎي دﻓﻊ ﺷﺪه و‬ ‫ﺳﻮزنﻫﺎي ﺑﺨﻴﻪ ﺷﺎﻳﻊ ﺗﺮﻳﻦ اﺑﺰارﻫﺎي آﺳﻴﺐرﺳﺎن ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻓﺮاواﻧﻲ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن‬ ‫در دو دوره زﻣﺎﻧﻲ‬

‫آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ‬


‫ﻣﻴﺰان آﺳﻴﺐ در ﭘﺮﺳﺘﺎران ﭘﺲ از آﻣﻮزش ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻌﻨﻲداري ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد‬ ‫)‪ 15‬درﺻﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ‪ 37/6‬درﺻﺪ(‪.‬‬


‫‪36‬‬



‫آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﻜﻮت‪...:‬‬ ‫‪Castigliola‬‬ ‫و ﻫﻤﻜﺎران )‪(10‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻓﺮاواﻧﻲ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ ﭘﺮﺳﺘﺎران واﺣﺪ‬ ‫دﻳﺎﺑﺖ‬


‫‪Butsashvil‬‬ ‫‪ i‬و ﻫﻤﻜﺎران‬ ‫)‪(79‬‬

‫ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺷﻐﻠﻲ ﺑﺎ‬ ‫ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت و ﺗﻌﻴﻴﻦ‬ ‫ﺷﻴﻮع ﺑﻴﻤﺎري ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ‬ ‫‪ B,C, HIV‬در ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬


‫‪ Kebede‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(11‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫در ﺑﻴﻦ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ‬ ‫درﻣﺎﻧﻲ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ‬ ‫آن‬


‫‪ Martins‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(7‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ و آﺳﻴﺐ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ‬ ‫و ﺑﺮﻧﺪه در ﻛﺎدر درﻣﺎﻧﻲ‬


‫‪ Philips‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(36‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺧﻄﺮات ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ در زﻳﻤﺒﺎوه‬


‫‪Sabouri‬‬ ‫‪ Ghannad‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(67‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺷﻐﻠﻲ در‬ ‫ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬


‫‪Mohamma‬‬ ‫‪ di‬و ﻫﻤﻜﺎران‬ ‫)‪(73‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻴﻮع آﺳﻴﺐ زﻳﺮ‬ ‫ﺟﻠﺪي در ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻃﻲ‬ ‫ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ و ارزﻳﺎﺑﻲ‬ ‫داﻧﺶ آنﻫﺎ در ﻣﻮرد روش‬ ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﺎﺗﻮژن ﻫﺎ‬


‫‪ Kakizaki‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(53‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ وﺿﻌﻴﺖ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ در ﺑﻴﻦ ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ و اﺳﺘﺮاﺗﮋي‬ ‫ﻫﺎي ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي از آﺳﻴﺐ‬


‫‪ Manzoor‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(3‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻓﺮاواﻧﻲ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ‬ ‫آن در ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻳﻚ ﻣﺮﻛﺰ‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ در ﻻﻫﻮر‬


‫‪ Reda‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(43‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻮاﺟﻬﻪﻫﺎي ﺷﻐﻠﻲ‬ ‫و رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ اﺗﻴﻮﭘﻲ‬



‫‪ 634‬ﭘﺮﺳﺘﺎر از ‪ 13‬ﻛﺸﻮر‬ ‫اروﭘﺎﻳﻲ‬

‫‪ 32‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران در ﻃﻮل ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﺮاي‬ ‫ﺑﻴﻤﺎران دﻳﺎﺑﺘﻲ دﭼﺎر آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺗﺼﻮر ﺑﻲﺧﻄﺮ‬ ‫ﺑﻮدن ﻣﻨﺒﻊ آﺳﻴﺐ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻋﺪم ﮔﺰارش دﻫﻲ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺗﻌﺪاد‪ 1386:‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﺮد‪ 21:‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 53 :‬درﺻﺪ‬

‫ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ‪ 45‬درﺻﺪ‪ ،‬ﺑﺮﻳﺪﮔﻲ ﺑﺎ اﺷﻴﺎء و اﺑﺰارﻫﺎي آﻟﻮده‬ ‫‪ 38‬درﺻﺪ و ﭘﺎﺷﻴﺪه ﺷﺪن ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت ‪ 46‬درﺻﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ‬ ‫ﻣﻴﺰان آﺳﻴﺐ در ﺑﻴﻦ ﭘﺮﺳﺘﺎران )‪ 39‬درﺻﺪ( ﻣﺸﺎﻫﺪهﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺗﻌﺪاد‪ 344 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪30 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 52 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 48 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 363 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 70 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪446 :‬‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر و ﻣﺎﻣﺎ‪ 54/5 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 89 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪29 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 40 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر و ﭘﺰﺷﻚ‪ 81 :‬درﺻﺪ‬

‫ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻃﻲ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪ 30/8‬درﺻﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻴﺶ‬ ‫از ﻧﻴﻤﻲ از اﻳﻦ آﺳﻴﺐﻫﺎ )‪ 54/7‬درﺻﺪ ﻣﻮارد( در زﻧﺎن رخداده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از‪ :‬ﻋﺪم‬ ‫آﻣﻮزش ﻛﺎﻓﻲ ﺳﻼﻣﺘﻲ ﺷﻐﻠﻲ و اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﻛﺎر ﺑﻴﺶ از ‪ 48‬ﺳﺎﻋﺖ در‬ ‫ﻫﻔﺘﻪ‪ ،‬ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲ از ﻣﺤﻴﻂ و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻛﺎر‪ ،‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر ﺑﺎﻻي ‪ 10‬ﺳﺎل‪،‬‬ ‫درك ﭘﺎﻳﻴﻦ از ﺧﻄﺮ‪.‬‬ ‫‪ 64/5‬درﺻﺪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚﺑﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻃﻲ ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫را داﺷﺘﻨﺪ و ‪ 33‬درﺻﺪ ﺑﺎ ﻣﺎﻳﻌﺎت ﻣﻮاﺟﻬﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ آﺳﻴﺐ‬ ‫دﻳﺪﮔﺎن ﭘﺮﺳﺘﺎران وزﻧﺎن ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر ﺑﺎﻻي ‪ 10‬ﺳﺎل و ﺳﻦ ﺑﺎﻻي‬ ‫‪ 39‬ﺳﺎل ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان آﺳﻴﺐﻫﺎ را ﮔﺰارش ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ )‪ 1/3‬آﺳﻴﺐ‬ ‫ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ ﻧﻔﺮ (‪ .‬آﺳﻴﺐ ﺑﺎ روشﻫﺎي ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ دﻓﻊ ارﺗﺒﺎط داﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮاﺟﻬﻪ )‪ 51/6‬درﺻﺪ( در ﮔﺮوه ﺳﻨﻲ ‪ 25‬ﺗﺎ ‪ 34‬ﺳﺎل ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ‪ 60‬درﺻﺪ اﻓﺮاد ﮔﺮوه ﻣﻮاﺟﻬﻪ زن ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮاﺟﻬﻪ‬ ‫)‪ 53/6‬درﺻﺪ( در ﭘﺮﺳﺘﺎران رخداده ﺑﻮد‪.‬‬


‫ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت ﺑﻪ‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ 52/9‬درﺻﺪ و ‪ 65/4‬درﺻﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻴﺰان آﺳﻴﺐﻫﺎي ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫ﻣﻜﺮر )ﺳﻪ ﻣﻮرد و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻃﻲ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ( و ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺗﺮﺷﺤﺎت در‬ ‫ﺑﺨﺶ ﺟﺮاﺣﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺳﺎﻳﺮ ﺑﺨﺶﻫﺎي ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﻲ ﺑﻮد‪.‬‬


‫ﻣﻴﺰان ﺑﺮوز ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در ﺳﻪ ﻣﺎه ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪ 38/4‬درﺻﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻴﺰان‬ ‫آﺳﻴﺐ در اﻓﺮادي ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از ‪ 35‬ﺳﺎﻋﺖ در ﻫﻔﺘﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ‪2/4 ،‬‬ ‫ﺑﺮاﺑﺮ دﻳﮕﺮان و اﻓﺮادي ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از ‪ 10‬ﺗﺰرﻳﻖ در روز داﺷﺘﻨﺪ ‪ 5‬ﺑﺮاﺑﺮ‬ ‫دﻳﮕﺮان ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺗﻌﺪاد‪ 77 :‬ﭘﺮﺳﺘﺎر زن‬

‫ﺗﻌﺪاد‪ 475 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪31 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 53/5 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 70 :‬درﺻﺪ‬

‫‪37‬‬

‫‪ 71/9‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران در ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ دﭼﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ 31/5‬درﺻﺪ اﻳﻦ آﺳﻴﺐﻫﺎ ﺣﻴﻦ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻣﺠﺪد درﭘﻮش ﺳﺮﻧﮓ رخداده‬ ‫ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺧﻄﺮ ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚﺑﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و ﺑﺮﻳﺪﮔﻲ ﺑﺎ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه در‬ ‫ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ 30/5‬درﺻﺪ و ‪ 25/7‬درﺻﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در زﻧﺎن ‪ 1/7‬ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺮدان ﺑﻮد‪ .‬آﻣﻮزش روي ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫اﺛﺮات ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ داﺷﺖ‪.‬‬



‫آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﻜﻮت‪...:‬‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 124 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪32 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 41 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 54 :‬درﺻﺪ‬

‫‪ 23/9‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران‪ ،‬ﻳﻚﺑﺎر‪ 13/4 ،‬درﺻﺪ دو ﺗﺎ ﺳﻪ ﺑﺎر‪ 7/5 ،‬درﺻﺪ‬ ‫ﭼﻬﺎرﺗﺎ ﭘﻨﺞ ﺑﺎر و ‪ 40/3‬درﺻﺪ ﺑﺎﻻي ﭘﻨﺞ ﺑﺎر در ﻃﻮل ﺧﺪﻣﺖ در‬ ‫اورژاﻧﺲ دﭼﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺗﻌﺪاد‪ 738 :‬ﭘﺮﺳﺘﺎر‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪50 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 5 :‬درﺻﺪ‬

‫‪ 14‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻃﻲ ﺳﻪ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ دﭼﺎر آﺳﻴﺐﻫﺎي زﻳﺮ ﺟﻠﺪي‬ ‫ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ‪ 45/8‬درﺻﺪ اﻳﻦ آﺳﻴﺐﻫﺎ ﮔﺰارش ﻧﺸﺪه ﺑﻮد‪ .‬آﺳﻴﺐﻫﺎي‬ ‫زﻳﺮ ﺟﻠﺪي ﺑﺎ درﭘﻮش ﮔﺬاري ﻣﺠﺪد ﺳﺮﻧﮓ‪ ،‬ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﺮ ﺳﻮر‪،‬‬ ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ و اﺿﺎﻓﻪﻛﺎريﻫﺎي اﺟﺒﺎري ارﺗﺒﺎط داﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﺣﺪود ‪ 35‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران در ﻃﻮل ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮد )ﻣﺮاﻗﺒﺖ در ﻣﻨﺰل(‬ ‫ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚﺑﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ‪ 15/1‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻫﻢ‬ ‫ﺑﺎ ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت ﺗﻤﺎس ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ داﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬ﻣﻴﺰان آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ در ﭘﺮﺳﺘﺎران ‪ 5/1‬ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ ﻧﻔﺮ در ﺳﺎل ﺑﻮد‪...‬‬ ‫ﻃﻲ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪ 13‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران دﭼﺎر ﻳﻚ ﻣﻮرد آﺳﻴﺐ ﺟﻠﺪي و‬ ‫ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻫﻢ دﭼﺎر دو ﻣﻮرد آﺳﻴﺐ ﺟﻠﺪي ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬اﻏﻠﺐ ﭘﺮﺳﺘﺎران از‬ ‫ﺗﻮﺻﻴﻪﻫﺎي ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﭘﻮﺷﻴﺪن دﺳﺘﻜﺶ و ﺷﺴﺘﺸﻮي دﺳﺖﻫﺎ ﭘﻴﺮوي‬ ‫داﺷﺘﻨﺪ اﻣﺎ درزﻣﻴﻨﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ دﻓﻊ وﺳﺎﻳﻞ آﺳﻴﺐرﺳﺎن و اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺤﺎﻓﻆ‬ ‫ﭼﺸﻤﻲ ﭘﻴﺮوي ﺿﻌﻴﻔﻲ داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ Serinken‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(24‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و‬ ‫آﺳﻴﺐ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه در‬ ‫ﻛﺎرﻛﻨﺎن اورژاﻧﺲ‬


‫‪ Gershon‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(21‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع‬ ‫آﺳﻴﺐﻫﺎي زﻳﺮ ﺟﻠﺪي در‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران‬


‫‪ Quinn‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(25‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و‬ ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت‬ ‫در ﺑﻴﻦ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻣﺴﺌﻮل‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺖ در ﻣﻨﺰل‬

‫ﻛﻴﻔﻲ ‪-‬‬ ‫ﻛﻤﻲ‬


‫‪ Gershon‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(38‬‬

‫ﺧﻄﺮ آﺳﻴﺐﻫﺎي ﺟﻠﺪي در‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺳﻼﻣﺘﻲ در ﻣﻨﺰل‬


‫ﺗﻌﺪاد‪ 71 :‬ﭘﺮﺳﺘﺎر‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪49/6 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 10 :‬درﺻﺪ‬

‫‪Kuruuzum‬‬ ‫و ﻫﻤﻜﺎران )‪(65‬‬

‫‪ Moro‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(64‬‬

‫ارزﻳﺎﺑﻲ ﺧﻄﺮ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﭘﺲ از‬ ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت‬ ‫ﻣﻨﺎﺑﻌﻲ ﻛﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﺑﻴﻤﺎري‬ ‫ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ و اﻳﺪز در آنﻫﺎ‬ ‫ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ اﭘﻴﺪﻣﻴﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ و آﺳﻴﺐ ﻧﺎﺷﻲ از‬ ‫اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه در‬ ‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن و درﻣﺎﻧﮕﺎهﻫﺎي‬ ‫اﻳﻤﻦﺳﺎزي‬



‫ﺗﻌﺪاد‪ 449 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪30 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 30 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 24 :‬درﺻﺪ‬ ‫‪ 440‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ‬ ‫درﻣﺎﻧﻲ‪ 304 ،‬ﭘﺮﺳﻨﻞ‬ ‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن و ‪ 136‬ﭘﺮﺳﻨﻞ‬ ‫درﻣﺎﻧﮕﺎه اﻳﻤﻦﺳﺎزي‬

‫‪ Askarian‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(51‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻓﺮاواﻧﻲ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ و ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ آن‬



‫‪ Nagao‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(23‬‬

‫اﭘﻴﺪﻣﻴﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ‬ ‫آﺳﻴﺐﻫﺎي ﺗﻴﺰ ﺷﻐﻠﻲ در‬ ‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎي داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ‬



‫‪(52)Clarke‬‬

‫ﻛﺎر‬ ‫ﻣﺤﻴﻂ‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ‬ ‫وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي‬ ‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن‪،‬‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران و ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚﻫﺎ‬



‫‪ Smith‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(39‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ اﭘﻴﺪﻣﻴﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ در ﺑﻴﻦ ﭘﺮﺳﺘﺎران‬




‫‪38‬‬

‫ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻠﺖ آﺳﻴﺐ در ﭘﺮﺳﺘﺎران‪ ،‬درﭘﻮش ﮔﺬاري ﻣﺠﺪد ﺳﺮﻧﮓ‬ ‫)‪ 39/1‬درﺻﺪ ( ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻴﺰان آﺳﻴﺐ ﭘﺮﺳﺘﺎران در ﺑﺨﺶﻫﺎي داراي ﻧﻴﺮوي‬ ‫ﻛﻢ دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺨﺶﻫﺎي داراي ﻧﻴﺮوي ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻮد‪.‬‬

‫درﻣﺠﻤﻮع ‪ 98‬ﻧﻔﺮ )‪ 22/3‬درﺻﺪ ( ﻃﻲ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻳﻚ و ﻣﻮرد و ﺑﻴﺸﺘﺮ‬ ‫دﭼﺎر آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪهﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻴﺰان‬ ‫آﺳﻴﺐ در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ از درﻣﺎﻧﮕﺎه اﻳﻤﻦﺳﺎزي ﺑﻮد‪.‬‬ ‫‪ 26/3‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻃﻲ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚ ﻣﻮرد ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚﻫﺎي آﻟﻮده ﻗﺒﻠﻲ ﺧﻮد را‬ ‫ﮔﺰارش ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬در ﻣﻌﺮض آﺳﻴﺐﻫﺎي ﻛﻤﺘﺮي ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫در ﻃﻮل ﻫﻔﺖ ﺳﺎل ﭘﻴﮕﻴﺮي ‪ 259‬ﻣﻮرد آﺳﻴﺐ ﺗﻴﺰ رخداده ﺑﻮد ﻛﻪ ‪72/2‬‬ ‫درﺻﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن آن ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻮدﻧﺪ‪ 55/9 .‬درﺻﺪ آﺳﻴﺐﻫﺎ ﭘﺲ از‬ ‫اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻮزن و ﻗﺒﻞ از دﻓﻊ آن رخداده ﺑﻮد‪ 22/8 .‬درﺻﺪ آﺳﻴﺐ‬ ‫ﻧﺎﺷﻲ از وﺳﺎﻳﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﺎ ﺳﺮﺳﻮزن و ‪ 17/4‬درﺻﺪ ﺑﺎ ﺳﻮزن ﺑﺨﻴﻪ‬ ‫رخداده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﺎﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 5‬ﺳﺎل‪ ،‬ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﺨﺶ ﻗﺒﻞ اﺗﺎق ﻋﻤﻞ‬ ‫و ﭘﺮﺳﺘﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪﻃﻮر روﺗﻴﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﻴﺮي ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ‬ ‫ﺑﺎﻻي آﺳﻴﺐ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺷﺎﻧﺲ آﺳﻴﺐ در ﭘﺮﺳﺘﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎر ﻣﻄﻠﻮﺑﻲ‬ ‫داﺷﺘﻨﺪ ﻳﻚﺳﻮم ﺳﺎﻳﺮ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺷﺎﻏﻞ در‬ ‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎي ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژي ﺑﺎﻻ‪ ،‬در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ آﺳﻴﺐ ﺑﺎﻻﺗﺮي‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ 79/9‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻃﻲ ‪ 12‬ﻣﺎه ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺣﺪود ‪ 263‬ﻣﻮرد‬ ‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ داﺷﺘﻨﺪ )‪ 1/3‬آﺳﻴﺐ ﺑﻪ ازاي ﭘﺮﺳﺘﺎر در ﺳﺎل (‪ .‬ﺳﻦ ﻛﻤﺘﺮ‬ ‫از ‪ 27‬ﺳﺎل و ﻧﻮﺑﺖﻫﺎي ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ و آﺳﻴﺐ ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬





‫ﺑﺮرﺳﻲ اﭘﻴﺪﻣﻴﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ در ﭘﺮﺳﺘﺎران‬ ‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ‬



‫‪ 46‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻃﻲ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و آﺳﻴﺐ ﺑﺎ اﺟﺴﺎم‬ ‫ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺷﺎﻧﺲ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚﺑﺎر آﺳﻴﺐ در‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺟﻮانﺗﺮ از ‪ 25‬ﺳﺎل ‪ 2‬ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﺮﺳﺘﺎران دﻳﮕﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻮﺑﺖﻫﺎي‬ ‫ﺷﺐ روز ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﺧﺴﺘﮕﻲ ﺣﻴﻦ ﻛﺎر و ﻓﺸﺎر رواﻧﻲ ﺑﺎﻻ ﺧﻄﺮ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ و آﺳﻴﺐ ﺑﺎ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه را ﺑﺎﻻ ﻣﻲﺑﺮد‪.‬‬

‫‪ Shah‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(76‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ اﭘﻴﺪﻣﻴﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ در ﺑﻴﻦ ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬


‫ﺗﻌﺪاد‪ 1357 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪39 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 26/5 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 50/5 :‬درﺻﺪ‬

‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻪ روي ‪ 1022‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ در‬ ‫ﻗﻄﺮ اﻧﺠﺎمﺷﺪه ﺑﻮد ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ‪ 20/9‬درﺻﺪ اﻓﺮاد ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫داﺷﺘﻪاﻧﺪ و ‪ 65/4‬درﺻﺪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫‪ Vos‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(26‬‬

‫ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺧﺎرج‬ ‫از ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن در ﭘﺮﺳﺘﺎران‪،‬‬ ‫ﺑﻬﻴﺎران و ﺳﺎﻳﺮ اراﺋﻪ‬ ‫دﻫﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪﻣﺎت ﺳﻼﻣﺘﻲ‬


‫ﺗﻌﺪاد‪ 144 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 30/5 :‬درﺻﺪ‬

‫‪ Bi‬و ﻫﻤﻜﺎران‬ ‫)‪(27‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان ﻣﻮاﺟﻬﻪ‬ ‫ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ ﺑﺎ‬ ‫ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت‬

‫ﮔﺬﺷﺘﻪﻧﮕﺮ‬

‫‪ 931‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ‬ ‫درﻣﺎﻧﻲ‬

‫‪ Azap‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(54‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ ﻣﻮاﺟﻬﻪ‬ ‫ﺑﺎ ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت در ﺑﻴﻦ‬ ‫ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬


‫ﺗﻌﺪاد‪ 988 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 50/6 :‬درﺻﺪ‬

‫‪(28)Jahan‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ اﭘﻴﺪﻣﻴﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن در‬ ‫ﺳﺎلﻫﺎي ‪ 2002‬و ‪2003‬‬

‫ﮔﺬﺷﺘﻪﻧﮕﺮ‬

‫& ‪Lee‬‬ ‫‪Noor‬‬ ‫‪Hassim‬‬ ‫)‪(69‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎي ﻣﺎﻟﺰي‬


‫‪Nsubuga‬‬ ‫&‬ ‫‪Jaakkola‬‬ ‫)‪(46‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان ﻓﺮاواﻧﻲ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ‬ ‫آن در ﭘﺮﺳﺘﺎران و ﻣﺎﻣﺎﻫﺎ‬



‫اﺳﺘﻴﻚ و آﺳﻴﺐ وﺳﺎﻳﻞ ﺗﻴﺰ‬ ‫و ﺑﺮﻧﺪه در ﺑﻴﻦ ﭘﺮﺳﺘﺎران‬ ‫ﭼﻴﻨﻲ‬



‫& ‪Ayranci‬‬ ‫‪Kosgerogl‬‬ ‫‪(70)u‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﭘﺲ از ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ و آﺳﻴﺐ ﺑﺎ اﺟﺴﺎم‬ ‫ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه‬




‫ﺗﻌﺪاد‪ 73 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪32/5 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 40 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 65/8 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 285 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪31/7 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 16/5:‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 52/5 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 526 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﺮد‪ 8/9 :‬درﺻﺪ‬

‫‪39‬‬

‫درﻣﺠﻤﻮع ﺗﻨﻬﺎ ‪ 48‬درﺻﺪ )‪ 144‬ﻣﻮرد از ‪ 299‬آﺳﻴﺐ( آﺳﻴﺐﻫﺎ ﮔﺰارش‬ ‫ﺷﺪ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﻫﻢ ‪ 96‬درﺻﺪ آﺳﻴﺐﻫﺎ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺳﻮزن در ‪ 53‬درﺻﺪ ﻣﻮارد ﻋﺎﻣﻞ آﺳﻴﺐرﺳﺎن ﺑﻮد و دﻓﻊ ﻧﺎدرﺳﺖ و‬ ‫ﺳﺮﭘﻮش ﮔﺬاري ﻣﺠﺪد ﺳﻮزن دو ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺷﺎﻳﻊ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ آﺳﻴﺐ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻛﺎدر ﭘﺰﺷﻜﻲ و ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﺮده‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺳﻮزنﻫﺎي ﺗﻮﺧﺎﻟﻲ ﻋﺎﻣﻞ ‪ 51/7‬درﺻﺪ آﺳﻴﺐﻫﺎ ﺑﻮد‪40/4 .‬‬ ‫درﺻﺪ آﺳﻴﺐﻫﺎ در ﻃﻮل اﺳﺘﻔﺎده از اﺑﺰار‪ 27/1 ،‬درﺻﺪ ﭘﺲ از اﺳﺘﻔﺎده و‬ ‫ﻗﺒﻞ از دﻓﻊ‪ 11/3 ،‬درﺻﺪ ﺣﻴﻦ دﻓﻊ و ‪ 8/9‬درﺻﺪ ﺣﻴﻦ ﺗﻤﻴﻴﺰ ﻛﺮدن و‬ ‫ﺟﻤﻊآوري وﺳﺎﻳﻞ رخداده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ ﺧﻄﺮ در ﭘﺮﺳﺘﺎران و ﭘﺰﺷﻜﺎن ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﻦ آﺳﻴﺐ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﺨﺶﻫﺎي داﺧﻠﻲ و ﺟﺮاﺣﻲ اﺧﺘﻼﻓﻲ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪ‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺎراﻧﻲ‬ ‫ﻛﻪ در ﺟﻠﺴﺎت آﻣﻮزﺷﻲ آﺳﻴﺐ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه ﺷﺮﻛﺖ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﻛﻤﺘﺮ دﭼﺎر آﺳﻴﺐ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ 60‬درﺻﺪ آﺳﻴﺐ دﻳﺪﮔﺎن زن ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ آﺳﻴﺐ در ﭘﺮﺳﺘﺎران‬ ‫)‪ 65/8‬درﺻﺪ( رخداده ﺑﻮد‪ 40 .‬درﺻﺪ آﺳﻴﺐﻫﺎ ﺣﻴﻦ اﺳﺘﻔﺎده و ‪60‬‬ ‫درﺻﺪ ﭘﺲ از اﺳﺘﻔﺎده از اﺑﺰارﻫﺎ رخداده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ‪ 24/6‬درﺻﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻴﺰان‬ ‫ﺑﺨﻴﻪ زدن در ﭘﺰﺷﻜﺎن ‪ 88‬درﺻﺪ و در ﭘﺮﺳﺘﺎران ‪ 16‬درﺻﺪ ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﻴﺰان‬ ‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻫﻢ در ﭘﺰﺷﻜﺎن )‪ 48‬درﺻﺪ( ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﭘﺮﺳﺘﺎران )‪18/7‬‬ ‫درﺻﺪ( ﺑﻮد‪.‬‬ ‫‪ 36‬درﺻﺪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚ ﻣﻮرد ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻃﻲ ﻣﺎه ﮔﺬﺷﺘﻪ و ‪57‬‬ ‫درﺻﺪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚ ﻣﻮرد ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻃﻲ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ را ذﻛﺮ‬ ‫ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ‬ ‫از‪ :‬ﻋﺪم ﺣﻀﻮر در ﺟﻠﺴﺎت آﻣﻮزﺷﻲ‪ ،‬ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﻮدن‪ ،‬ﻛﺎر در ﺑﺨﺶ‬ ‫ﺟﺮاﺣﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر ﻛﻤﺘﺮ از ده ﺳﺎل‪ ،‬ﺳﺎﻋﺎت ﻛﺎر ﻃﻮﻻﻧﻲ‪ ،‬درﭘﻮش‬ ‫ﮔﺬاري ﻣﺠﺪد ﺳﻮزن و ﻋﺪم اﺳﺘﻔﺎده از دﺳﺘﻜﺶ‪.‬‬ ‫‪ 95‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران در ﻃﻮل ﻛﺎر ﺧﻮد آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ را ﺗﺠﺮﺑﻪ‬ ‫ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ‪ 67‬درﺻﺪ ﻣﻮارد‪ ،‬وﺳﻴﻠﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫ﻗﺒﻼً ﺑﺎ ﺗﺮﺷﺤﺎت ﺑﻴﻤﺎر ﺗﻤﺎس داﺷﺘﻪ و آﻟﻮده ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻮﺑﺖﻫﺎي ﭘﺸﺖ ﺳﺮ‬ ‫ﻫﻢ و ﻛﻤﺒﻮد ﻧﻴﺮو ﺑﺎ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ارﺗﺒﺎط داﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻣﻮردﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﻃﻮل ﻳﻚ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﺘﻮﺳﻂ ‪1/7‬‬ ‫ﺑﺎر دﭼﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ 52/5 .‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺑﻴﺶ از‬ ‫ﻳﻚﺑﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻃﻲ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬




‫‪ 57‬درﺻﺪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ داﺷﺘﻨﺪ‪ 38 .‬درﺻﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ ﻃﻲ ﻳﻚ‬ ‫ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ دﭼﺎر آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬درك ﭘﺎﻳﻴﻦ از ﺧﻄﺮ‬ ‫اﻧﺘﻘﺎل ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﻋﻔﻮﻧﻲ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻋﺪم ﮔﺰارش دﻫﻲ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺣﺠﻢ ﻛﺎري ﺑﺎﻻ و ﻣﺸﻐﻠﻪ زﻳﺎد ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻋﻠﻞ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﺪود ‪ 18/7‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران داراي ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻗﺒﻠﻲ ﻳﺎ ﻓﻌﻠﻲ ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ B‬و‬ ‫‪ 5/4‬درﺻﺪ داراي ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ C‬ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ 63/6‬درﺻﺪ و‬ ‫‪ 22/4‬درﺻﺪ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و آﺳﻴﺐ ﺑﺎ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و‬ ‫ﺑﺮﻧﺪه را داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ Elmiyeh‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(71‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ آﺳﻴﺐ‬ ‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و وﺿﻌﻴﺖ‬ ‫ﮔﺰارش دﻫﻲ آﺳﻴﺐ‬



‫‪Kosgerogl‬‬ ‫‪ u‬و ﻫﻤﻜﺎران‬ ‫)‪(56‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻋﻮاﻣﻞ دﻣﻮﮔﺮاﻓﻴﻚ‬ ‫و اﻟﮕﻮي آﺳﻴﺐدﻳﺪﮔﻲ در‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه‬



‫‪ 732‬داده‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﻪﻧﮕﺮ‬ ‫و ‪ 960‬داده‬ ‫آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ‬


‫ﺧﻄﺮ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪن ﭘﺮﺳﺘﺎران در واﺣﺪﻫﺎي ﺑﺎ ﻧﻴﺮوي ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﻢ‬ ‫و وﺿﻌﻴﺖ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ از واﺣﺪﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﺑﻮد‪.‬‬


‫‪ 441‬ﭘﺮﺳﺘﺎر زن‬

‫‪ 81/8‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚﺑﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ را داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺟﺪا ﻛﺮدن ﺳﻮزن از ﺳﺮﻧﮓ‪ ،‬درﭘﻮش ﮔﺬاري ﻣﺠﺪد ﺳﺮﻧﮓ و دﻓﻊ‬ ‫ﺳﺮﻧﮓ در ﻣﺤﻔﻈﻪ اﻳﻤﻦ از ﺷﺎﻳﻊ ﺗﺮﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻳﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻣﻲﺷﺪ‪.‬‬



‫ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان آﺳﻴﺐ در ﮔﺮوه ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻮد )‪ 56‬درﺻﺪ(‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ‬ ‫ﻣﻴﺰان آﺳﻴﺐﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ در اﺗﺎق ﻋﻤﻞ و اي ﺳﻲ ﻳﻮ رخداده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺳﻮزنﻫﺎي ﺗﻮﺧﺎﻟﻲ ﻋﺎﻣﻞ ‪ 65‬درﺻﺪ آﺳﻴﺐﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻛﻮﻫﻮرت‬ ‫ﺗﺎرﻳﺨﻲ‬


‫ﺧﻄﺮ آﺳﻴﺐ در ﺑﺨﺶ اورژاﻧﺲ ‪ 3‬ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺎﻳﺮ ﺑﺨﺶﻫﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﻦ ﺟﻨﺴﻴﺖ‬ ‫ﺑﺎ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ راﺑﻄﻪاي وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﺨﺖ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎر‬ ‫ﺧﻄﺮ ﺑﺮوز ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ را ‪ 1/2‬ﺑﺮاﺑﺮ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲداد ‪.‬‬

‫‪Nejadghad‬‬ ‫‪(5) eri‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان آﮔﺎﻫﻲ و‬ ‫ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻛﺎدر درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن‬


‫ﺗﻌﺪاد‪ 186 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪35 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 34 :‬درﺻﺪ‬

‫‪ 54/1‬درﺻﺪ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺧﻮنﮔﻴﺮي و‬ ‫ﺗﺰرﻳﻘﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖﻫﺎي ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﺠﻢ‬ ‫ﻛﺎري ﺑﺎﻻ و ﻋﺠﻠﻪ ﻛﺮدن ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎر ﺷﺎﻳﻊ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻠﻞ آﺳﻴﺐ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫‪ Rezaei‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(41‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان ﻣﻮاﺟﻬﻪﻫﺎي‬ ‫ﺷﻐﻠﻲ ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه‬ ‫در ﻛﺎرﻛﻨﺎن درﻣﺎﻧﻲ ﺷﺎﻏﻞ‬ ‫در اورژاﻧﺲ‬

‫ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ از‬ ‫ﻧﻮع ﻃﻮﻟﻲ‬

‫ﺗﻌﺪاد‪ 199 :‬ﻧﻔﺮ‬

‫‪ Bahreini‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(55‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬ ‫آﻣﻮزﺷﻲ ﭼﻨﺪرﺳﺎﻧﻪاي ﺑﺮ‬ ‫ﻣﻴﺰان ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﻪ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ‬ ‫و آﻟﻮده در ﭘﺮﺳﺘﺎران‬

‫ﻣﺪاﺧﻠﻪاي‬


‫‪Rahnavard‬‬ ‫و ﻫﻤﻜﺎران )‪(37‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ‬ ‫ﮔﺰارش دﻫﻲ ﺻﺪﻣﺎت ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ در ﭘﺮﺳﺘﺎران‬



‫‪ Hashemi‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(47‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان آﺳﻴﺐ ﻧﺎﺷﻲ از‬ ‫وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻮكﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه در‬ ‫ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻛﺰ آﻣﻮزﺷﻲ‬ ‫درﻣﺎﻧﻲ ﻫﻤﺪان‬


‫‪ Clarke‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(60‬‬

‫‪ Phipps‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(74‬‬

‫‪ Memish‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(34‬‬

‫‪ Zeighami‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(4‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮات ﻧﻴﺮوي اﻧﺴﺎﻧﻲ‬ ‫و ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﭘﺮﺳﺘﺎري روي‬ ‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪن‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ داﻧﺶ‪ ،‬آﮔﺎﻫﻲ و‬ ‫ﻧﮕﺮش ﭘﺮﺳﺘﺎران ﭼﻴﻨﻲ‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي‬ ‫ﻣﻨﺘﻘﻞ از راه ﺧﻮن‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ اﭘﻴﺪﻣﻴﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ و آﺳﻴﺐ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ‬ ‫و ﺑﺮﻧﺪه در ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ‬ ‫ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ‬ ‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺧﻄﺮ ﺑﺮوز ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ در ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﺨﺶ‬ ‫اورژاﻧﺲ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ‬ ‫ﺑﺨﺶﻫﺎ‬


‫ﺗﻌﺪاد‪ 700 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪32 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 32 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 44/5 :‬درﺻﺪ‬

‫‪40‬‬

‫‪ 16/8‬درﺻﺪ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺷﻐﻠﻲ داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺳﻮزن ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ آﺳﻴﺐرﺳﺎن ﺑﻮد‪ .‬رگ ﮔﻴﺮي ﺷﺎﻳﻊ ﺗﺮﻳﻦ‬ ‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ آﺳﻴﺐ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﻴﺰان ﺑﺮوز ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و آﻟﻮده ﺑﻌﺪ از آﻣﻮزش در ﮔﺮوه ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬ ‫ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻌﻨﻲداري ﻳﺎﻓﺖ اﻣﺎ در ﮔﺮوه ﻛﻨﺘﺮل اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻌﻨﻲدار ﻧﺒﻮد‪.‬‬ ‫ﭘﺲ از آﻣﻮزش ﻣﻴﺰان آﮔﺎﻫﻲ ﮔﺮوه ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻌﻨﻲداري اﻓﺰاﻳﺶ‬ ‫ﻳﺎﻓﺖ اﻣﺎ اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ در ﮔﺮوه ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻌﻨﻲدار ﻧﺒﻮد‪.‬‬ ‫‪ 77/2‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران دﭼﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و آﺳﻴﺐ ﺑﺎ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و‬ ‫ﺑﺮﻧﺪهﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ‪ 54/1‬درﺻﺪ آنﻫﺎ آﺳﻴﺐ را ﮔﺰارش ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻴﻦ آﺳﻴﺐ ﺑﺎ ﻧﻮﺑﺖ ﺷﺐ‪ ،‬ﻛﺎر در ﺑﺨﺶ وﻳﮋه‪ ،‬ﻛﺎر ‪ 50‬ﺗﺎ ‪ 60‬ﺳﺎﻋﺖ در‬ ‫ﻫﻔﺘﻪ و ﺳﻦ ﺑﺎﻻي ‪ 41‬ﺳﺎل راﺑﻄﻪ وﺟﻮد داﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﻴﺰان ﺑﺮوز ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ‪ 24/1‬درﺻﺪ ﺑﻮد و ﺳﺮﺳﻮزن ﻋﺎﻣﻞ ﺷﺎﻳﻊ‬ ‫آﺳﻴﺐ ﺑﻮد )‪ 60/7‬درﺻﺪ(‪ .‬اﺣﺘﻤﺎل آﺳﻴﺐ در ﮔﺮوه ﺳﻨﻲ ‪ 30‬ﺗﺎ ‪ 34‬ﺳﺎل‬ ‫و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در زﻧﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﺶ از ﻧﻴﻤﻲ از آﺳﻴﺐﻫﺎ در ﻧﻮﺑﺖ ﺻﺒﺢ‬ ‫رخداده ﺑﻮد‪.‬‬




‫‪ Anbari‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(48‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺷﻐﻠﻲ‬ ‫ﭘﺮﺳﻨﻞ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﺎ ﺧﻮن و‬ ‫ﺗﺮﺷﺤﺎت ﺑﻴﻤﺎران‬


‫ﺗﻌﺪاد‪ 80 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪29/8 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 32/5 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 26 :‬درﺻﺪ‬

‫& ‪Teergar‬‬ ‫‪Gholami‬‬ ‫)‪(72‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و‬ ‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ آن‬



‫‪ Moradi‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(30‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ آن در‬ ‫ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺑﻬﺎر‬


‫‪ Gholami‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(31‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع و‬ ‫ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ آﺳﻴﺐ‬ ‫ﺳﺮﺳﻮزن و اﺷﻴﺎي ﺗﻴﺰ و‬ ‫ﺑﺮﻧﺪه در ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻛﺰ‬ ‫آﻣﻮزﺷﻲ درﻣﺎﻧﻲ اروﻣﻴﻪ‬


‫‪Mohamma‬‬ ‫‪d nejad &,‬‬ ‫‪Esfandbod‬‬ ‫)‪(59‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان ﺗﻤﺎس و‬ ‫ﺻﺪﻣﺎت ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬


‫& ‪Heidari‬‬ ‫‪Shahbazi‬‬ ‫)‪(32‬‬

‫‪ Ghasemi‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(29‬‬

‫‪ Khalooei‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(66‬‬

‫‪Mohamma‬‬ ‫‪ d Nejad‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(78‬‬ ‫& ‪Azadi‬‬ ‫‪Anoosheh‬‬ ‫)‪(17‬‬

‫‪Rakhshani‬‬ ‫و ﻫﻤﻜﺎران )‪(45‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان آﺳﻴﺐﻫﺎي‬ ‫ﻧﺎﺷﻲ از وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻮكﺗﻴﺰ‬ ‫آﻟﻮده ﺑﻪ ﺧﻮن ﺑﻴﻤﺎر در‬ ‫ﻛﺎرﻛﻨﺎن اﺗﺎق ﻋﻤﻞ‬ ‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻓﺮاواﻧﻲ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎي‬ ‫در‬ ‫داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ اردﺑﻴﻞ ﻃﻲ ‪5‬‬ ‫ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺮوز‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان‬ ‫آﺳﻴﺐﻫﺎي ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و‬ ‫ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ آن در‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران‬ ‫ﺟﻨﺒﻪﻫﺎي‬ ‫ﺗﻌﻴﻴﻦ‬ ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ‬ ‫اﭘﻴﺪﻣﻴﻮﻟﻮژﻳﻚ‬ ‫ﺷﻐﻠﻲ ﺑﺎ اﺷﻴﺎي ﻧﻮكﺗﻴﺰ و‬ ‫ﺑﺮﻧﺪه در ﭘﺮﺳﺘﺎران‬ ‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫و ﮔﺰارش دﻫﻲ اﻳﻦ‬ ‫ﺻﺪﻣﺎت در ﭘﺮﺳﺘﺎران‬ ‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع و ﻋﻠﻞ‬ ‫آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در‬ ‫ﭘﺮﺳﻨﻞ ﻣﺮاﻛﺰ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ‬ ‫درﻣﺎﻧﻲ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲ زاﻫﺪان‬


‫ﺗﻌﺪاد‪ 182 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪32 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 44/5 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 7/5 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 400 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﺮد‪ 37 :‬درﺻﺪ‬

‫ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻓﺮاواﻧﻲ ﻣﻮاﺟﻬﻪ در ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻣﺸﺎﻫﺪهﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ‬ ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ در ﺑﺨﺶ آي ﺳﻲ ﻳﻮ و ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮاﺟﻬﻪ در ﺑﺨﺶ ﺳﻲﺳﻲﻳﻮ‬ ‫ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻨﺒﻊ ﻣﻮاﺟﻬﻪ در ‪ 97/5‬درﺻﺪ ﻣﻮارد‪ ،‬ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت ﺧﻮﻧﻲ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫رگ ﮔﻴﺮي )‪ 26/3‬درﺻﺪ( و درﭘﻮش ﮔﺬاري ﻣﺠﺪد ﺳﻮزن )‪22/5‬‬ ‫درﺻﺪ( ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻦ و ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر وﻗﻮع ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ‪ .‬ﺣﺪود‬ ‫‪ 54/2‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺧﻮد را ﮔﺰارش ﻧﻤﻲﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ 20‬درﺻﺪ و ‪ 24/2‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﭘﺲ از آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬ ‫ﺑﻪ آزﻣﺎﻳﺶ ﺧﻮن از ﺧﻮد ﻳﺎ ﺑﻴﻤﺎر ﻣﻨﺒﻊ آﺳﻴﺐ اﻗﺪام ﻛﺮدهاﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ 43/8‬درﺻﺪ در ﻃﻮل ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚﺑﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه‬ ‫ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺮﺳﻮزن ﻋﺎﻣﻞ ‪ 84/8‬درﺻﺪ آﺳﻴﺐﻫﺎ ﺑﻮد‪ .‬در ‪ 90/5‬درﺻﺪ ﻣﻮارد‬ ‫آﺳﻴﺐ دﻳﺪﮔﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﺴﺘﺸﻮي ﻣﺤﻞ آﺳﻴﺐ ﺑﺎ آب و ﺻﺎﺑﻮن ﺑﺴﻨﺪه‬ ‫ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻴﻦ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر ﺑﺎﻻ ﺑﺎ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﻲداري وﺟﻮد‬ ‫داﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ‪ 26/8‬درﺻﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺮﺳﻮزن )‪47/3‬‬ ‫درﺻﺪ( و آﻧﮋﻳﻮﻛﺖ )‪ 19/9‬درﺻﺪ( ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪﻫﺎي آﺳﻴﺐرﺳﺎن‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺟﻮان و ﺑﺎﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر‬ ‫ﭘﺎﻳﻴﻦ رخداده ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ درﺻﺪ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در ﭘﺮﺳﺘﺎران‬ ‫ﻣﺸﺎﻫﺪهﺷﺪه ﺑﻮد )‪ 55‬درﺻﺪ(‪.‬‬


‫ﻣﻴﺰان ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺷﻐﻠﻲ ﺑﺎ اﺷﻴﺎء ﻧﻮك ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه ‪ 43/1‬درﺻﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﻦ‬ ‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺑﺎﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر‪ ،‬ﻧﻮﺑﺖﻛﺎري‪ ،‬ﺳﻦ و ﺳﻄﺢ ﺗﺤﺼﻴﻼت ارﺗﺒﺎط‬ ‫ﻣﻌﻨﻲداري وﺟﻮد داﺷﺖ‪.‬‬


‫ﺗﻌﺪاد‪ 77 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪36/5 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 43 :‬درﺻﺪ‬

‫‪ 74‬درﺻﺪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ داﺷﺘﻨﺪ‪ 45/4 .‬درﺻﺪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚ‬ ‫آﺳﻴﺐ و ‪ 19/4‬درﺻﺪ ﺳﺎﺑﻘﻪ دو ﺗﺎ ﭘﻨﺞ آﺳﻴﺐ و ‪ 9‬درﺻﺪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺑﻴﺶ از‬ ‫ﭘﻨﺞ ﺑﺎر آﺳﻴﺐ داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬










‫ﺗﻌﺪاد‪ 231 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪35 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 23 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 50/7 :‬درﺻﺪ‬ ‫‪41‬‬

‫‪ 55‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ‪ 55‬درﺻﺪ اﻳﻦ آﺳﻴﺐﻫﺎ‬ ‫در ﻧﻮﺑﺖ ﺻﺒﺢ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ آﺳﻴﺐ در ﺑﺨﺶﻫﺎي ﺳﻮﺧﺘﮕﻲ و اﻃﻔﺎل و‬ ‫ﻫﻤﺎﺗﻮﻟﻮژي ﺑﻮد‪ .‬ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ ﻋﻠﺖ آﺳﻴﺐ از دﻳﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران‪ ،‬ﺷﻠﻮﻏﻲ‬ ‫ﻧﻮﺑﺖﻛﺎري‪ ،‬ﺑﻲﻗﺮاري ﺑﻴﻤﺎر و ﺣﻮاسﭘﺮﺗﻲ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫‪ 33‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬رگ‬ ‫ﮔﻴﺮي )‪ 28/3‬درﺻﺪ( و ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻣﺠﺪد درﭘﻮش ﺳﺮﻧﮓ )‪ 25/4‬درﺻﺪ(‬ ‫ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻳﻲ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻓﺮاواﻧﻲ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در ﺑﺨﺶ ﺟﺮاﺣﻲ )‪ 29/6‬درﺻﺪ ( و‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺖ وﻳﮋه )‪ 21/3‬درﺻﺪ( ﺑﻮد‪.‬‬ ‫‪ 47‬درﺻﺪ اﻓﺮاد دﭼﺎر آﺳﻴﺐ ﺑﺎ اﺟﺴﺎم ﻧﻮك ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪهﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در‬ ‫ﻛﻞ ‪ 0/76‬ﻣﻮرد آﺳﻴﺐ ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ ﻧﻔﺮ رخداده ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﻦ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر‬ ‫ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﺎ آﺳﻴﺐﻫﺎ ارﺗﺒﺎط وﺟﻮد داﺷﺖ‪.‬‬ ‫‪ 45‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران در ﻃﻮل ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺧﻮد ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚﺑﺎر دﭼﺎر ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮوز ﺗﺠﻤﻌﻲ آﺳﻴﺐ ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ ﻧﻔﺮ از ﻛﺎدر درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫در ﻃﻮل ﻳﻚ ﺳﺎل ‪ 0/52‬ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در ﺑﻴﻦ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ در ﻃﻮل‬ ‫دوره ﻛﺎري‪ 64/9 ،‬درﺻﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺣﺠﻢ ﻛﺎر ﺑﺎﻻ و ﻋﺠﻠﻪ ﻋﻠﻞ اﺻﻠﻲ آﺳﻴﺐ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻓﺸﺎر دادن ﻣﺤﻞ آﺳﻴﺐ )‪ 32‬درﺻﺪ( و ﺷﺴﺘﺸﻮ ﺑﺎ آب و ﺻﺎﺑﻮن‬ ‫)‪ 20‬درﺻﺪ( ﺷﺎﻳﻊ ﺗﺮﻳﻦ اﻗﺪاﻣﺎت ﭘﺲ از آﺳﻴﺐ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺧﻄﺮ آﺳﻴﺐ در‬ ‫اﻓﺮاد ﺑﺎ ﺗﺤﺼﻴﻼت داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ ‪ 60‬درﺻﺪ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﻮد؛ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ازاي‬ ‫ﻫﺮ ﻳﻚ ﺳﺎل اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر‪ ،‬ﺧﻄﺮ آﺳﻴﺐ ‪ 5‬درﺻﺪ اﻓﺰاﻳﺶ‬ ‫ﻣﻲﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬ ‫دوره ‪ 4‬ﺷﻤﺎره ‪ 1‬زﻣﺴﺘﺎن ‪1393‬‬

‫آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﻜﻮت‪...:‬‬ ‫‪Jonaidi‬‬ ‫‪ Jafari‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(40‬‬ ‫& ‪Lotfi‬‬ ‫‪Gashtasbi‬‬ ‫‪(57‬‬

‫‪ Nazmieh‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(33‬‬

‫‪ Vahedi‬و‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران )‪(18‬‬

‫‪Poorolajal‬‬ ‫و ﻫﻤﻜﺎران )‪(63‬‬

‫‪Hoseini‬‬ ‫‪Shokouh‬‬ ‫‪& Ahmadi‬‬ ‫)‪(62‬‬

‫& ‪Mirzaei‬‬ ‫‪(77)Raveri‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع ﻣﻮاﺟﻪ‬ ‫ﺑﺎ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه در‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎران و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ‬ ‫ﺑﺎ آن‬ ‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ در ﭘﺮﺳﻨﻞ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ‬ ‫ﺑﺎ آن‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻓﺮاواﻧﻲ‪،‬‬ ‫وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي آﺳﻴﺐﺷﻨﺎﺳﻲ‬ ‫ﻧﺎﺷﻲ از وﺳﺎﻳﻞ ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه‬ ‫و اﻗﺪاﻣﺎت ﻣﺤﺎﻓﻈﺘﻲ در‬ ‫ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ‬ ‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع و ﻋﻠﻞ‬ ‫آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و‬ ‫اﻗﺪاﻣﺎت ﭘﺲ از آن‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻓﺮاواﻧﻲ ﻣﻮاﺟﻬﻪ‬ ‫ﺷﻐﻠﻲ ﺑﺎ ﺧﻮن ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد‬ ‫ﺑﺎﻟﻘﻮه ﻋﻔﻮﻧﻲ و ﻋﻮاﻣﻞ‬ ‫ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ آن‬ ‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان آﮔﺎﻫﻲ و‬ ‫ﻋﻤﻠﻜﺮد ﭘﺮﺳﻨﻞ ﭘﺰﺷﻜﻲ و‬ ‫ﭘﻴﺮاﭘﺰﺷﻜﻲ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ‬ ‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي‬ ‫ﻣﻨﺘﻘﻞ آن‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ ﺑﺎ درﭘﻮش ﮔﺬاري‬ ‫ﻣﺠﺪد ﺳﻮزن‬









‫‪ 613‬ﭘﺮﺳﺘﺎر‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪900 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 15 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 57 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 1020 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﺮد‪ 35/5 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 35 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 847 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪36 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 27 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 74/5 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 1000 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‪ 88 :‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ‪30 :‬‬ ‫ﻣﺮد‪ 59 :‬درﺻﺪ‬ ‫‪ 231‬ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ‬ ‫درﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﺮد‪ 29 :‬درﺻﺪ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ 32/5 :‬درﺻﺪ‬

‫‪ 24‬درﺻﺪ ﻃﻲ ﻣﺎه ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺷﻐﻠﻲ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان‬ ‫ﻣﻮاﺟﻪ در ﮔﺮوه ﺳﻨﻲ ‪ 35‬ﺗﺎ ‪ 39‬ﺳﺎل ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺷﻐﻠﻲ در زﻧﺎن ‪28/3‬‬ ‫درﺻﺪ و در ﻣﺮدان ‪ 18/3‬درﺻﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫‪ 33‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﻨﻞ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻳﻚﺑﺎر ﺗﺎ ﺻﺪﺑﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ‬ ‫رﻳﺴﻚ ﻛﻠﻲ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ ﺻﺪ ﻧﻔﺮ در ﺳﺎل ‪ 28/5‬درﺻﺪ‬ ‫ﺑﻮد‪ 42/5 .‬درﺻﺪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در ﮔﺮوه ﺷﻐﻠﻲ ﭘﺮﺳﺘﺎري رخداده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر ﺧﻄﺮ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ اﻓﺰاﻳﺶ داﺷﺖ‪.‬‬ ‫درﭘﻮش ﮔﺬاري ﻣﺠﺪد ﺳﻮزن ﺗﻮﺳﻂ ‪ 87‬درﺻﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪ 46/3‬درﺻﺪ ﮔﺰارش داده ﺑﻮدﻧﺪ ﻫﻨﮕﺎم درﭘﻮش ﮔﺬاري ﻣﺠﺪد ﺳﻮزن‬ ‫دﭼﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ ﻣﺤﻞ آﺳﻴﺐدﻳﺪﮔﻲ و ﺳﺮﺳﻮزن ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ‬

‫ﺑﺤﺚ‬

‫آﺳﻴﺐرﺳﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺮﺳﻮزن ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ ﻧﻮكﺗﻴﺰ ﻣﻮرداﺳﺘﻔﺎده‬

‫ﺑﺎ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ،‬ﻣﻴﺰان ﺑﺮوز آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل‬

‫در ﻣﻴﺎن ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ‬

‫اﺳﺘﻴﻚ در ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ و ﺑﻪوﻳﮋه در ﭘﺮﺳﺘﺎران‬

‫ﻋﺎﻣﻞ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص داده اﺳﺖ‪ .‬ﻋﻠﺖ‬

‫ﻗﺎﺑﻞﺗﻮﺟﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦﻛﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ‬

‫اﺻﺮار ﺑﺮ ﺳﺮﭘﻮش ﮔﺬاري ﻣﺠﺪد ﺳﻮزن را ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻧﺒﻮد‬

‫ﻧﻴﺮوي ﻛﺎر ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻻ ﺑﻮدن ﻣﻴﺰان‬

‫دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺳﻮزن ﺧﺮدﻛﻦ‪ ،‬دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎي اﺟﺒﺎري ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن‬

‫آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در آنﻫﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ‬

‫و ﻣﺸﻐﻠﻪ ﺑﺎﻻي ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻧﺴﺒﺖ داد‪ 7 .‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ﺑﺎﻻي‬

‫درﻣﺎﻧﻲ ﻗﺎﺑﻞاﻧﺘﻈﺎر اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ در دو ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ & ‪Yenesew‬‬

‫آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در ﻧﻮﺑﺖ ﺻﺒﺢ اﺷﺎرهﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ )‪،33 ،29 ،2‬‬

‫‪ (61) Fekadu‬و ‪ (69) Lee & Noor‬ﻣﻴﺰان ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ‬

‫‪.(66 ،63 ،47 ،40‬‬

‫ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت در ﻣﺎﻣﺎﻫﺎ و ﭘﺰﺷﻜﺎن ﺑﻴﺶ از ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻪ‬

‫اﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﺑﺎﻻي آﺳﻴﺐ در ﻧﻮﺑﺖ ﺻﺒﺢ را ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﺑﺎرﻛﺎر‬

‫ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوتﻫﺎ ﻧﺎﺷﻲ از ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻛﺎر ﻣﺎﻣﺎﻳﻲ در آن‬

‫ﺑﺎﻻي ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺻﺒﺢ ﻛﺎري‪ ،‬ﺑﺎﻻ ﺑﻮدن آﻣﺎر ﭘﺬﻳﺮش ﺑﻴﻤﺎران و‬

‫ﻣﺤﻴﻂﻫﺎ و آﻣﺎر ﺑﺎﻻي ﺑﺨﻴﻪ زدنﻫﺎي ﭘﺰﺷﻜﺎن در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ‬

‫ارﺟﺎﻋﺎت ﺑﻪ اﺗﺎق ﻋﻤﻞ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮدن ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﻴﺮيﻫﺎ و وﻳﺰﻳﺖﻫﺎ‬

‫ﭘﺮﺳﺘﺎران )‪ 88‬درﺻﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ‪ 16‬درﺻﺪ( ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دﺳﺖﻫﺎ‬ ‫ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ارﺗﻘﺎي ﺳﻼﻣﺖ‬

‫‪ 32/7‬درﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران داراي ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻴﺰان ﻧﻴﺪل‬ ‫اﺳﺘﻴﻚ در ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻣﺮد ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﭘﺮﺳﺘﺎران زن ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺮﻧﮓ ﻋﺎﻣﻞ‬ ‫ﺑﻴﺶ از ‪ 70‬درﺻﺪ آﺳﻴﺐﻫﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﺧﻮنﮔﻴﺮي ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺑﻮد )‪ 24/4‬درﺻﺪ(‪.‬‬ ‫ﻣﻴﺰان آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ‪ 1/9‬ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ ﻧﻔﺮ در ﺳﺎل ﺑﻮد‪ 67 .‬درﺻﺪ‬ ‫ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚﺑﺎر ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ را داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ‬ ‫ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از‪ :‬ﻛﺎر در ﻧﻮﺑﺖ ﺷﺐ‪ ،‬ﺗﻌﺪاد ﺑﻴﻤﺎر ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ و‬ ‫ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻣﺠﺪد درﭘﻮش ﺳﻮزن‪.‬‬ ‫‪ 37/8‬درﺻﺪ ﺳﺎﺑﻘﻪ آﺳﻴﺐ ﻃﻲ ﺷﺶ ﻣﺎه ﮔﺬﺷﺘﻪ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻴﻦ آﺳﻴﺐ‬ ‫ﺑﺎﺳﻦ‪ ،‬ﮔﺮوه ﺷﻐﻠﻲ و ﺑﺨﺶ ﻣﺤﻞ ﺧﺪﻣﺖ ارﺗﺒﺎط وﺟﻮد داﺷﺖ‪ .‬ﺑﺨﺶ‬ ‫اورژاﻧﺲ ﭘﺮﺧﻄﺮﺗﺮﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺑﻮد )‪ 53/6‬درﺻﺪ آﺳﻴﺐ (‪ .‬ﺳﺮﺳﻮزن‬ ‫ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ ﺧﻄﺮﻧﺎك )‪ 79/9‬درﺻﺪ( و ﺗﺰرﻳﻘﺎت ﭘﺮﺧﻄﺮﺗﺮﻳﻦ‬ ‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ )‪ 47/6‬درﺻﺪ( ﺑﻮد‪.‬‬ ‫‪ 57/5‬درﺻﺪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﭘﺎﺷﻴﺪه ﺷﺪن ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت ﺑﻪ داﺧﻞ ﭼﺸﻢ و‬ ‫دﻫﺎن‪ 64/9 ،‬درﺻﺪ ﻫﻢ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و آﺳﻴﺐ ﺑﺎ اﺟﺴﺎم ﺗﻴﺰ و‬ ‫ﺑﺮﻧﺪه داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺳﺮﺳﻮزن )‪ 43/5‬درﺻﺪ ( و آﻧﮋﻳﻮﻛﺖ )‪ 35/3‬درﺻﺪ(‬ ‫ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ وﺳﺎﻳﻞ آﺳﻴﺐرﺳﺎن ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻧﻴﻤﻲ از آﺳﻴﺐﻫﺎ ﺣﻴﻦ ﺧﻮنﮔﻴﺮي‬ ‫و ﻳﺎ ﺗﺰرﻳﻖ رخداده ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪42‬‬




‫ﻧﺴﺒﺖ داد‪ .‬ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﻪ ﺑﺮوز ﺑﺎﻻي آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ در‬

‫ارزﻳﺎﺑﻲﻫﺎي درﻣﺎﻧﻲ‪ ،‬اﻓﺰاﻳﺶ آﻧﺘﻲﺑﺎديﻫﺎ ‪،seroconversion‬‬

‫ﺑﺨﺶﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﻗﺒﻴﻞ اورژاﻧﺲ‪ ،‬اﺗﺎق ﻋﻤﻞ و ﺑﺨﺶ ﺟﺮاﺣﻲ‪،‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎريزاﻳﻲ و اﻧﺘﻘﺎل ﺑﻴﻤﺎري ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده آﺳﻴﺐدﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬

‫داﺧﻠﻲ و آي ﺳﻲ ﻳﻮ )‪(63 ،62 ،54 ،46 ،44 ،37 ،6 ،4‬‬

‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻓﺮد آﺳﻴﺐدﻳﺪه ﺷﺎﻧﺲ درﻳﺎﻓﺖ ﻏﺮاﻣﺖ را ﻫﻢ از دﺳﺖ‬

‫اﺷﺎرهﻛﺮدهاﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﻔﺎوت در ﻧﻈﺎمﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ‬

‫ﻣﻲدﻫﺪ )‪ .(85‬ﻋﻨﺒﺮي ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ ﻣﻴﺰان واﻗﻌﻲ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬

‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﻲ ازﻧﻈﺮ اﻳﻤﻨﻲ و ﺗﺠﻬﻴﺰات‪ ،‬ﺗﻌﺪاد ﺑﻴﻤﺎران و ﻣﻬﺎرت‬

‫ﺑﻴﺶ از ده ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻴﺰان ﮔﺰارشﺷﺪه اﺳﺖ )‪ .(48‬ﺣﺴﻴﻨﻲ ﺷﻜﻮه و‬

‫ﻛﺎرﻛﻨﺎن آنﻫﺎ ﻫﺴﺖ‪.‬‬

‫اﺣﻤﺪي در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﻮد ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد اﻳﺠﺎد دﻓﺘﺮ ﺛﺒﺖ ﻣﻮارد ﻧﻴﺪل‬

‫ﻋﺪم ﮔﺰارش دﻫﻲ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻳﻜﻲ از ﭼﺎﻟﺶﻫﺎي‬

‫اﺳﺘﻴﻚ را داده ﺑﻮد ﺗﺎ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺟﺰﺋﻴﺎت آﺳﻴﺐ )ﺗﺎرﻳﺦ و ﺳﺎﻋﺖ‬

‫ﻓﺮاﺳﻮي اﻓﺮاد آﺳﻴﺐدﻳﺪه و ﻣﺴﺌﻮﻻن اﺳﺖ‪ .‬ﮔﺰارش دﻫﻲ آﺳﻴﺐ‬

‫ﺣﺎدﺛﻪ‪ ،‬ﺷﺮح ﻧﺤﻮه آﺳﻴﺐ‪ ،‬ﻋﻤﻖ ﺿﺎﻳﻌﻪ‪ ،‬وﺿﻌﻴﺖ وﺳﻴﻠﻪ آﺳﻴﺐزا و‬

‫ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﭘﺮوﻓﻴﻼﻛﺴﻲ ﭘﺲ از ﻣﻮاﺟﻬﻪ‪ ،‬ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس‬

‫‪ (...‬در آن ﺛﺒﺖ ﮔﺮدد )‪.(62‬‬

‫آﻧﺘﻲ ﺑﺎدي ﻫﺎي ﺳﺮم و ﻛﺎﻫﺶ اﺿﻄﺮاب ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻣﻲﺷﻮد )‪.(80‬‬

‫ﭘﻮﺷﺶ واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت‬

‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﻮردﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از ﻧﻴﻤﻲ از اﻓﺮاد‬

‫ﻣﺬﻛﻮر‪ ،‬ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﭘﻮﺷﺶ واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪B‬‬

‫آﺳﻴﺐدﻳﺪه‪ ،‬آﺳﻴﺐ ﺧﻮد را ﮔﺰارش ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻋﺪم ﮔﺰارش دﻫﻲ‬

‫)ﺑﺎﻻي ‪ 90‬درﺻﺪ( در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻳﺮاﻧﻲ ﮔﺰارشﺷﺪه اﺳﺖ )‪،5‬‬

‫آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﭘﺪﻳﺪهاي ﻫﻤﻪﮔﻴﺮ در ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ‬

‫‪ .(78 ،72 ،59 ،42 ،32،30‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺿﻴﻐﻤﻲ و ﻫﻤﻜﺎران ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً‬

‫درﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎران اﺧﺘﺼﺎص ﻧﺪارد؛ زﻳﺮا ﻛﻪ در‬

‫ﺻﺪ در ﺻﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎران و در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻋﻨﺒﺮي و ﻫﻤﻜﺎران ﺗﻤﺎﻣﻲ‬

‫داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن رﺷﺘﻪﻫﺎي درﻣﺎﻧﻲ و ﭘﺰﺷﻜﺎن ﻫﻢ ﮔﺰارشﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ‪ ،‬واﻛﺴﻴﻨﻪ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ )‪،4‬‬

‫ﺑﻪﻃﻮر ﻣﺜﺎل در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Shiao‬و ﻫﻤﻜﺎران ﺣﺪود ‪ 87‬درﺻﺪ‬

‫‪ .(48‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Afridi‬و ﻫﻤﻜﺎران ﺷﺎﻧﺲ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬

‫داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﭘﺮﺳﺘﺎري آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺧﻮد را ﮔﺰارش ﻧﻜﺮده‬

‫در اﻓﺮاد درﻳﺎﻓﺖﻛﻨﻨﺪه دوز ﻳﺎدآور ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ﺣﺪود دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ‬

‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻋﺪم اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺒﻠﻲ وﺳﻴﻠﻪ آﺳﻴﺐرﺳﺎن ﺑﺮاي ﺑﻴﻤﺎر و‬

‫ﺑﻮد )‪ .(44‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ درﻳﺎﻓﺖ دوز ﻳﺎدآور واﻛﺴﻦ ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ از روي‬

‫ﻧﺎآﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻧﻈﺎم ﮔﺰارش دﻫﻲ ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ دﻻﻳﻞ ﺳﻜﻮت اﻓﺮاد‬

‫ﻧﺎآﮔﺎﻫﻲ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻗﻮت ﻗﻠﺐ ﻛﺎذب و ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﺑﻲدﻗﺘﻲ ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬

‫آﺳﻴﺐدﻳﺪه در آن ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻮد )‪ .(81‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ & ‪Burke‬‬

‫ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺧﺎرﺟﻲ ﺑﻪ اﻣﺘﻨﺎع‬

‫‪ Madan‬ﺑﺴﻴﺎري از ﭘﺰﺷﻜﺎن ﺑﻪ دﻟﻴﻞ زﻣﺎنﺑﺮ ﺑﻮدن ﻓﺮاﻳﻨﺪ‬

‫ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ از واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن اﺷﺎرهﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺜﺒﺖ‬

‫ﮔﺰارش دﻫﻲ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ را اﻃﻼع ﻧﺪاده ﺑﻮدﻧﺪ )‪ .(82‬در‬

‫ﺑﻮدن ﺑﻴﻤﺎري )‪ ،(38‬ﻏﻴﺮﺿﺮوري ﺑﻮدن واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن )‪ ،(74‬ﻋﺪم‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Salzer‬و ﻫﻤﻜﺎران ﺗﺼﻮر ﺑﻲﺧﻄﺮ ﺑﻮدن ﻣﻨﺒﻊ آﺳﻴﺐ‪،‬‬

‫ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺗﻬﻴﻪ واﻛﺴﻦ )‪ ،(54‬ﻣﺸﻐﻠﻪ ﺑﺎﻻ‪ ،‬ﻛﺎﻏﺬﺑﺎزي‪ ،‬ﻋﺪم اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ‬

‫ﺧﺠﺎﻟﺖ‪ ،‬ﺗﺮس از ﻣﺸﻜﻼت ﺷﻐﻠﻲ در آﻳﻨﺪه‪ ،‬ﻋﺪم اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺒﻠﻲ از‬

‫اﺛﺮات واﻛﺴﻦ‪ ،‬ﺗﺮس از اﺛﺮات ﺟﺎﻧﺒﻲ واﻛﺴﻦ و ﮔﺮان ﺑﻮدن )‪(70‬‬

‫وﺳﻴﻠﻪ آﺳﻴﺐرﺳﺎن‪ ،‬اﺳﺘﻴﮕﻤﺎ‪ ،‬ﻛﻤﺒﻮد وﻗﺖ و ﻧﺎآﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻧﺤﻮه‬

‫ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ دﻻﻳﻞ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻳﺎ اﻣﺘﻨﺎع از واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻴﻤﺎري‬

‫ﮔﺰارش دﻫﻲ از دﻻﻳﻞ ﻣﻬﻢ ﻋﺪم ﮔﺰارش آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬

‫ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ ‪ B‬ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺗﻮﺳﻂ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﻮد )‪(83‬؛ اﻳﻦ دﻻﻳﻞ ﻣﺸﺎﺑﻪ دﻻﻳﻞ ذﻛﺮﺷﺪه در‬

‫از ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎي اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ اﻳﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻘﺎﻻت‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﻮردﺑﺮرﺳﻲ در اﻳﻦ ﻣﺮور ﺑﻮد‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Laure‬و‬

‫زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ و اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﻣﻮردﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻣﻘﺎﻻت‬

‫ﻫﻤﻜﺎران ﺑﺮاي ﺗﺮﻏﻴﺐ ﮔﺰارش دﻫﻲ آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬

‫ﺳﺎﻳﺮ زﺑﺎنﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮاﻧﺴﻮي‪ ،‬اﺳﭙﺎﻧﻴﻮﻟﻲ‪ ،‬ﻋﺮﺑﻲ‪ ،‬ﭼﻴﻨﻲ و‪ ...‬در اﻳﻦ‬

‫داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﭘﺰﺷﻜﻲ از روش آﻧﻼﻳﻦ ﺑﺪون ذﻛﺮ ﻧﺎم و ﻣﺸﺨﺼﺎت‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ وارد ﻧﺸﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﺳﺘﻔﺎدهﺷﺪه ﺑﻮد )‪ .(84‬ﻻزم اﺳﺖ ﺷﺨﺺ ﻫﺮ ﻧﻮع آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل‬

‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮي ﻧﻬﺎﻳﻲ‬

‫اﺳﺘﻴﻚ و ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺧﻮن و ﺗﺮﺷﺤﺎت را ﮔﺰارش دﻫﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻋﺪم‬

‫ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦﻛﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﻲ از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫ﮔﺰارش دﻫﻲ ﺑﻪﻣﻮﻗﻊ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ از دﺳﺖ دادن ﭘﻴﮕﻴﺮيﻫﺎ و‬ ‫ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ارﺗﻘﺎي ﺳﻼﻣﺖ‬

‫را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ و ﻃﻴﻒ وﺳﻴﻌﻲ از ﻣﺮاﻗﺒﺖﻫﺎ و ﻧﻘﺶﻫﺎي‬ ‫‪43‬‬




‫ﺣﺮﻓﻪاي را در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻬﺪهدارﻧﺪ و ازآﻧﺠﺎﻛﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي‬

‫ﭘﮋوﻫﺶ اﻧﺠﺎمﺷﺪه ﻣﺸﻜﻞ ﺟﺪي ﻧﺸﻤﺮدن و ﻋﺪم ﮔﺰارش ﻣﻮارد‬

‫اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺸﺎن داد ﺷﻴﻮع ﺟﺮاﺣﺎت ﻧﺎﺷﻲ از اﺷﻴﺎي ﺗﻴﺰ ﺑﺮﻧﺪه در‬

‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﺷﻮد در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ‬

‫اﻳﻦ ﻗﺸﺮ زﻳﺎد اﺳﺖ و ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻫﻤﻮاره در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﻧﻴﺪل‬

‫ﻓﺮﻫﻨﮓﺳﺎزي ﺷﺪه و ﻣﺪﻳﺮان ﭘﺮﺳﺘﺎري در زﻣﻴﻨﻪ ﻛﺎﻫﺶ اﻳﻦ‬

‫اﺳﺘﻴﻚ ﻫﺴﺘﻨﺪ زﻳﺮا ﻛﻪ وﺟﻮد ﻫﻤﺰﻣﺎن دو ﻋﺎﻣﻞ ﻋﺪم ﮔﺰارش‬

‫ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﻜﻮت و ﻋﺪم اراﺋﻪ ﮔﺰارش ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي‬

‫دﻫﻲ و ﻋﺪم ﺗﻜﻤﻴﻞ دوره واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﺧﻄﺮات‬

‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ ﺷﺪه را‬

‫ﻧﺎﺷﻲ از آﺳﻴﺐ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻟﺬا ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﮔﺮدد ﻛﻪ ﻣﺪﻳﺮان‬

‫ﭘﺎﻳﻪرﻳﺰي ﻛﻨﻨﺪ و اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻮﺿﻮع را ﻣﺮﺗﺒﺎً ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎران از ﻃﺮق‬

‫ﭘﺮﺳﺘﺎري ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‪ ،‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻳﻲ را ﺟﻬﺖ‬

‫ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻳﺎدآوري ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﺷﻮد در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاي ﻛﻴﻔﻲ‬

‫ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي ﺗﺪوﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ ازﺟﻤﻠﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﺗﻌﺒﻴﻪ وﺳﺎﻳﻞ اﻳﻤﻨﻲ‬

‫ﻣﺸﻜﻼت اﻓﺮاد آﺳﻴﺐدﻳﺪه‪ ،‬ﻣﻮاﻧﻊ ﮔﺰارش دﻫﻲ و دﻻﻳﻞ اﻓﺮاد‬

‫در ﺑﺨﺶﻫﺎي درﻣﺎﻧﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﺳﺘﮕﺎه ﻗﻄﻊ ﻛﻨﻨﺪه ﺳﺮﺳﻮزن و‪ ...‬را‬

‫ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﺳﻜﻮت ﻣﻮردﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬

‫ﻧﺎم ﺑﺮد و از ﻃﺮﻓﻲ آﻣﻮزشﻫﺎي ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي از ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ و‬ ‫ﻧﺤﻮه ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ را ﺑﺎ روشﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﻤﻴﻨﺎر‪،‬‬

‫ﺗﺸﻜﺮ و ﻗﺪرداﻧﻲ‬

‫ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ آﮔﺎهﻛﻨﻨﺪه‪ ،‬ﭘﻤﻔﻠﺖ و ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ ﺑﻪ‬

‫ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ از ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ و ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﺮﻛﺰي‬

‫ﭘﺮﺳﺘﺎران اراﺋﻪ دﻫﻨﺪ‪ .‬ﻳﻜﻲ از ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﻮﺷﺶ‬

‫داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ و ﺗﻮانﺑﺨﺸﻲ ﻛﻪ اﻣﻜﺎﻧﺎت ﺟﺴﺘﺠﻮ و‬

‫واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻮد ﻛﻪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﺷﻮد‬

‫دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ اﺻﻞ ﻣﻘﺎﻻت را ﻓﺮاﻫﻢ آوردﻧﺪ ﺗﺸﻜﺮ و ﻗﺪرداﻧﻲ‬

‫واﻛﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن اﺟﺒﺎري ﺑﺮاي ﭘﺮﺳﺘﺎران در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد و‬

‫ﮔﺮدد‪.‬‬

‫ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ اﻳﻤﻦﺳﺎزي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬از دﻳﮕﺮ ﻧﺘﺎﻳﺞ‬

‫ﻣﻨﺎﺑﻊ‬ ‫‪1- Nouhi E, Khoshnood Z, Seyed Adel M. [Needle stick and sharp object injuries among‬‬ ‫‪nursing & midwifery students of Kerman University of Medical Science, 2007]. Iranian‬‬ ‫‪Journal of Nursing Research. 2010; 5 (18):18-23 (Persian).‬‬ ‫‪2- Adib-Hajbegheri M, Lotfi MS. Behavior of healthcare workers after injuries from sharp‬‬ ‫‪instruments. Trauma Monthly. 2013; 18 (2): 75-80.‬‬ ‫‪3- Manzoor I, Daud S, Rahat Hashmi N, Babar MS, Rahman A, Malik M. Needle sticks in‬‬ ‫;‪nurses at a tertiary health care facility. Journal of Ayub Medical College Abbottabad. 2010‬‬ ‫‪22 (3): 174-178.‬‬ ‫‪4- Zeighami R, Azimian J, Haghi M, Kaboodi B, Bijani B, Haghi M. [A comparison‬‬ ‫‪between the risk of needle stick injuries among nurses in emergency wards and nurses in‬‬ ‫‪other wards of hospitals]. Modern Care. 2014; 10 (4): 272-278 (Persian).‬‬ ‫‪5- Nejadghaderi SM, Safizadeh H, Khanjani N. The knowledge and practice of medical‬‬ ‫‪staff about needle injuries in Rafsanjan's Ali-ebne-Abitaleb hospital, Iran. Journal of Health‬‬ ‫‪& Development. 2012; 1(1): 1-10.‬‬ ‫‪6- Cho E, Lee H, Choi M, Park SH, Yoo IY, Aiken LH. Factors associated with needle‬‬ ‫‪stick and sharp injuries among hospital nurses: A cross-sectional questionnaire survey.‬‬ ‫‪International Journal of Nursing Studies. 2013; 50 (8): 1025-1032.‬‬


‫‪44‬‬



...:‫ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﻜﻮت‬،‫آﺳﻴﺐ ﻧﻴﺪل اﺳﺘﻴﻚ‬

7- Martins A, Coelho A, Vieira M, Matos M, Pinto M. Age and years in practice as factors associated with needle stick and sharps injuries among health care workers in Portuguese hospitals. Accident Analysis and Prevention. 2012; 47 (1):11-15. 8- Laishram J, Keisam A, Phesao E, Tarao MS, Laloo V, Devi HS. Prevalence of needle sticks injuries among nurses in a tertiary care hospital and their immediate response. International Journal of Medicine and Public Health. 2013; 3 (4): 257-260. 9- Jagger J, Berguer R, Phillips EK, Parker G, Gomaa AE. Increase in sharp injuries in surgical settings versus nonsurgical settings after passage of national needle stick legislation. AORN Journal. 2011; 93 (3): 322-330. 10- Castigliola V, Frid A, Letondeur C, Strauss K. Needle stick injuries in European nurses in diabetes. Diabetes & Metabolism. 2012; 38 (1): 9-14. 11- Kebede G, Molla M, Sharma HR. Needle stick and sharps injuries among health care workers in Gondar city, Ethiopia. Safety Science. 2012; 50 (4):1093-1097. 12- Alamgir H, Cvitkovich Y, Astrakianakis G, Yu S, Yassi A. Needle stick and other potential blood and body fluid exposures among health care workers in British Columia, Canada. American Journal of Infection Control. 2008; 36 (1):12-21. 13- Nakhle Ahmadi H, Khazaei T. [Assessing the performance and knowledge of the medical staff of Imam Reza & Vali-asr hospitals in Birjand on the injuries resulting from needle stick]. Modern Care Journal. 2007; 4 (1) 4 (1):41-46 (Persian). 14- El Beltagy K, El-Saed A, Sallah M, Balkhy HH. Impact to infection control educational activities on rates and frequencies of percutaneous injuries (PIs) at a tertiary care hospital in Saudi Arabia. Journal of Infection and Public Health. 2012; 5 (4): 297-303. 15- Mehta A, Rodrigues C, Ghag S, Bavi P, Shenia S, Dastur F. Needle stick injuries in a tertiary care center in Mumbai, India. Journal of Hospital Infection. 2005; 60 (4): 368-373. 16- Smith DR, Mihashi M, Adachi Y, Nakashima Y, Ishitake T. Epidemiology of needle stick and sharps injuries among nurses in a Japanese teaching hospital. Journal of Hospital Infection. 2006; 64 (1): 44-49. 17- Azadi M Anoosheh M. [Needle stick injuries among clinical nurses. Iran Journal of Nursing]. 2007. 20(49): 6-14. (Persian). 18- Vahedi M, Ahsan B, Ardalan M, Shahsavari S. [Prevalence and Causes of needle stick injuries, in medical personals of Kurdistan University’s hospitals and dealing with such injuries due to contaminated sharp tools in 1383]. Scientific Journal of Kurdistan University of Medical Science. 2006; 11 (2):43-50 (Persian). 19- Foley M. The importance of needle stick and sharp safety for nurses and staff in the interventional Radiology setting. Journal of Radiology Nursing. 2014; 33 (2): 53-56. 20- Smith DR, Wei N, Wang RS. Needle sticks and sharps injuries among Chinese hospital nurses. Advances in Exposure Prevention. 2004; 7 (1): 11-12. 21- Gershon RR, Pearson JM, Sherman MF, Samar SM, Canton AN, Stone PW. The prevalence and risk factors for percutaneous injuries in registered nurses in the home health care sector. American Journal of Infection Control. 2009; 37 (7): 525-33. 1393 ‫ زﻣﺴﺘﺎن‬1 ‫ ﺷﻤﺎره‬4 ‫دوره‬

45




22- Yushikawa T, Wada K, Lee JJ, Mitsuda T, Kidouchi K, Kurosu H, Morisawa Y, et al. Incidence rate of needle stick and sharps injuries in 67 Japanese hospitals: A national surveillance study. PLOS ONE Journal Information. 2013; 8 (10): 1-5. 23- Nagao Y, Baba H, Torii K, Nagao M, Hatakeyama K, Linuma Y, et al. Along-term study of sharp injuries among health care workers in Japan. American Journal of Infection Control 2007; 35 (6): 407-11. 24- Serinken M, Karcioglu O, Kutlu SS, Sener S, Keysan K. A survey of needle sticks and sharp instrument injuries in emergency health care in Turkey. Journal of Emergency Nursing. 2009; 35 (3): 205-210. 25- Quinn MM, Markkanen PK, Galligan CJ, Kriebel D, Chalupka SM, Kim H, et al. Sharps injuries and other blood and body fluid exposures among home health care nurses and aides. American Journal of Public Health (AJPH). 2009; 99 (3): 710-717. 26- Vos D, Gotz HM, Richardus JH. Needle stick injury and accidental exposure to blood: the need for improving the hepatitis B vaccination grade among health care workers outside the hospital. American Journal of Infection Control. 2006; 34 (9): 610-12. 27- Bi P, Tully P, Pearce S, Hiller JE. Occupational blood and body fluid exposure in an Australian teaching hospital. Epidemiology and Infection. 2006; 134 (3): 465-471. 28- Jahan S. Epidemiology of needle sticks injuries among health care workers in a secondary care hospital in Saudi Arabia. Annals of Saudi Medicine. 2005; 25 (3): 233-238. 29- Ghasemi A, Eatemad E, Pour Mohammad Jan N, Bashiri J, Habibzadeh Sh. [Effect of needle stick injuries associated factors on two group of nurses and service workers in hospitals of Ardabil]. Journal of Infectious Diseases and Tropical Medicine. 2009; 46 (14): 27-32 (Persian). 30- Moradi A, Mostafavi E, Moradi A. [The prevalence and causes of needle stick injuries among the primary health care workers of Bahar city, Hamadan Province]. Iran Occupational Health Journal. 2010; 7 (2):39-42 (Persian). 31- Gholami A, Salarilak S, Alinia T, Nejad Rahim R. [Study of Needle Stick Injuries among Health Care Workers at Teaching Hospitals in Uremia]. Iranian Journal of Epidemiology. 2010; 6 (3):57-61 32- Heidari M, Shahbazi S. (Prevalence of needle sticks exposure in operation room's staff of Borujen & Lordegan hospitals-2010-2011). Community Health 2010; 5 (1 and 2):3237 (Persian). 33- Nazmieh H, Najaf-Yarandi A, Janmohammadi S, Hosseini F. [Assessment of the injuries caused by sharp instruments in the health workers of university hospitals, in Yazd]. Iranian Journal of Nursing. 2005; 18 (43):49-59 (Persian). 34- Memish ZA, Almuneef M, Dillon J. Epidemiology of needle stick and sharps injuries in a tertiary care center in Saudi Arabia. American Journal of Infection Control. 2002; 30 (4): 234-41. 35- Rezaei Sh, Rabi Rad N, Tamizi Z, Fallahi Khoshkenab M, Mohamad Nejad E. An investigation in to occupational hazard faced by nurses in pediatrics hospitals of Tehran 1393 ‫ زﻣﺴﺘﺎن‬1 ‫ ﺷﻤﺎره‬4 ‫دوره‬

46




University of Medical Sciences, 2006-2009. International Journal of Community Based Nursing and Midwifery. 2013; 1 (4): 200-207. 36- Philips EK, Simwale OJ, Chung MJ, Parker G, Perry J, Jagger JC. Risk of blood borne pathogen exposure among Zambian healthcare workers. Journal of Infection and Public Health. 2012; 5 (3): 244-249. 37- Rahnavard F, Reza Masouleh Sh, Seyed Fazelpour F, Kazemnejad Leili E. [Study factors related to report the needle stick and sharps injuries report by nursing staffs of the educational and therapeutic centers of Guilan University of Medical Sciences, Rasht]. Holistic Nursing and Midwifery Journal. 2011; 65 (21): 30-37 (Persian). 38- Gershon RR, Pogorzelska M, Qureshi KA, Sherman M. Home health care registered nurses and the risk of percutaneous injuries: A pilot study. American Journal of Infection Control. 2008; 36 (3): 165-72. 39- Smith DR, Myoung-Choe M, Simjeong J, Jeon MY, Chae YR, An G. Epidemiology of needle stick and sharp injuries among professional Korean nurses. Journal of Professional Nursing. 2006; 22 (6): 359-66. 40- Jonaidi Jafari NA, Shasti M, Izadi M, Ranjbar R, Ghasemi M. [Evaluation of frequency of exposure to medical sharp devices among nurses of a university hospital]. Journal of Military Medicine. 2008; 10 (2):119-128 (Persian). 41- Rezaei S, Rabirad N, Tamizi ZS, Fallahi Khoshknab M, Mohammad Nejad E, Mahmoodi M. [Needle sticks injuries among health care workers in emergency medical centers in Tehran University of Medical Sciences hospitals (2007-2010)]. Journal of Health Promotion Management. 2012, 1 (3): 46-55 (Persian). 42- Ghorbani GA. [Prevalence of occupational blood transmitted viral infection in health care workers after needle stick and sharp injury]. Kowsar Medical Journal. 2010; 14 (4): 22328 (Persian). 43- Reda AA, Fisseha S, Mengistie B, Vandeweerd JM. Standard precautions: occupational exposure and behavior of health care workers in Ethiopia. PLOS ONE Journal Information. 2010; 5 (12): 1-6. 44- Afridi AK, Kumar A, Sayani R. Needle stick injuries-risk and preventive factors: A study among health care workers in tertiary care hospitals in Pakistan. Global Journal of Health Science. 2013; 5 (4): 85-92. 45- Rakhshani F, Heidari M, Barati S. [Prevalence of Needle stick injuries among the Healthcare Professionals in Zahedan Medical Sciences University]. Iranian Journal of Epidemiology. 2009; 4 (3 and 4):87-91 (Persian). 46- Nsubuga F, Jaakkola MS. Needle sticks injuries among nurses in sub-Saharan Africa. Tropical Medicine and International Health. 2005; 10 (8): 773-781. 47- Hashemi SH, Torabian S, Momani M, Moazen Dehkorfdi Sh. [The prevalence of needle stick and sharp injuries among health care workers in Hamadan, Iran]. Scientific Journal of Hamadan University of Medical Sciences. 2011; 18 (4): 41-46 (Persian).

1393 ‫ زﻣﺴﺘﺎن‬1 ‫ ﺷﻤﺎره‬4 ‫دوره‬

47




48- Anbari K, Ghanadi K, Nazer M, Dortaj F, Mahdavian A. [Study of occupational exposure to blood and body fluids of patients and related factors in health care workers employed in Khorramabad Shohada Ashayer Hospital]. Yafteh. 2013; 14 (5):5-11 (Persian). 49- Mbaisi EM, Nganga Z, Wanzala P, Omolo J. Prevalence and factors associated with percutaneous injuries and splash exposures among health-care workers in a provincial hospital, Kenya, 2010. Pan African Medical Journal. 2013; 14 (1): 10-18. 50- Rais N, Jamil HM. Prevalence of needle stick injuries among health care providers. International Journal of Endorsing Health Science Research. 2013; 1 (2): 73-79. 51- Askarian M, Shaghaghian S, McLaws M. Needle stick injuries among nurses of Fars province, Iran. Annals of Epidemiology. 2007; 17 (12): 988-992. 52- Clarke SP. Hospital work environments, nurse characteristics, and sharps injuries. American Journal of Infection Control. 2007; 35 (5): 302-9. 53- Kakizaki M, Ikeda N, Ali M, Enkhtuya B, Tsolmon T, Shibuya K, Kuroiwa C. Needle stick and shapes injuries among health care workers at public tertiary hospitals in an urban community in Mongolia. BMC Research Notes. 2011; 4(1): 184-190 54- Azap A, Ergonul O, Memikoglu KO, Yesilkaya A, Altunsoy A, Bozkurt G, et al. Occupational exposure to blood and body fluids among health care workers in Ankara, Turkey. American Journal of Infection Control. 2005; 33 (1): 48-52. 55- Bahreini M, Bijani M, Rahmati H, Shahamat Sh. [The effectiveness of a multimedia training program on incidence of occupational exposure to contaminated sharp tools among nurses]. Iranian Nursing Journal. 2011; 24 (69):69-77 (Persian). 56- Kosgeroglu N, Ayranci U, Vardareli E, Dincer S. Occupational exposure to hepatitis infection among Turkish nurses: frequency of needle exposure, sharp injuries and vaccination. Epidemiology and Infection. 2004; 132 (1): 27-33. 57- Lotfi R, Gashtasbi A. [Needle stick and sharps injuries and its risk factors among health center personnel (Astara; Iran, 2006)]. Journal of Babol University of Medical Sciences. 2008; 10 (4): 71-77 (Persian). 58- Rahimnejad R, Gharahughi N, Sistanizadeh M. [Needlestick injuries in the health care workers of Urmia educational hospitals]. Journal of Nursing and Midwifery Urmia University of Medical Sciences 2005; 3 (2): 60-68 (Persian). 59- Mohammad Nejad E, Esfand Bod M. [Epidemiologic aspects of the nurse's occupational exposure to sharp objects]. Iranian Journal of Infectious Diseases and Tropical Medicine. 2009; 45 (14): 47-50 (Persian). 60- Clarke SP, Sloane DM, Aiken LH. Effects of hospital staffing and organizational climate on needle stick injuries to nurses. American Journal of Public Health. 2002; 92(7): 1115-1119. 61- Yenesew MA, Fekadu GA. Occupational exposure to blood and body fluids among health care professionals in Bahir Dar Town, northwest Ethiopia. Safety and Health at Work 2014; 5(1): 17-22. 1393 ‫ زﻣﺴﺘﺎن‬1 ‫ ﺷﻤﺎره‬4 ‫دوره‬

48




62- Hoseini Shokouh SJ, Ahmadi M. [Knowledge and practice of health care workers about needle stick injury and blood borne pathogens in army 505 hospitals]. Journal of Ardabil University of Medical Science. 2003; 2 (1): 119-124 (Persian). 63- Poorolajal J, Haddadi A, Asasi N, Mohammad K. [Frequency of occupational exposure to blood or other potentially infectious materials and related factors in healthcare workers in Hamadan-2003]. Iranian Journal of Infectious Diseases. 2004; 27 (9): 1-9 (Persian). 64- Moro PL, Moore A, Balcacer P, Montero A, Diaz D, Gomez V, et al. Epidemiology of needle sticks and other sharps injuries and injection safety practices in the Dominican Republic. American Journal of Infection Control. 2007; 35 (8): 552-9. 65- Kuruuzum Z, Yapar N, Avkan-Oguz V, Aslan H, Ozbek OA, Cakir N, et al. Risk of infection in health care workers following occupational exposure to a noninfectious or unknown source. American Journal of Infection Control. 2008; 36 (10): 27-31. 66- Khalooei A, Iranpoor A, Hamzavinejad S, Rahmanian K. [Study on epidemiology of needle stick injury among nursing personnel of Kerman university hospital, Kerman, Iran in (2006-2007)]. Journal of Jahrom University of Medical Sciences. 2010; 7 (3): 42-49 (Persian). 67- Sabouri Ghannad M, Majzoobi MM, Ghavimi M, Mirzaei M. (Needle stick and sharp object injuries among health care workers in Hamadan province, Iran). Journal Emergency Nursing. 2012; 38 (2): 171-175. 68- Mill J, Nderitu E, Richter S. Post-exposure prophylaxis among Ugandan nurses: accidents do happen. International Journal of Africa Nursing Sciences. 2014; 1 (1): 11-17. 69- Lee LK, Noor Hassim I. Implication of the prevalence of needle stick injuries in a general hospital in Malaysia and its risk in clinical practice. Environmental Health and Preventive Medicine 2005; 10 (1): 33-41. 70- Ayranci U, Kosgeroglu N. Needlestick and sharps injuries among nurses in the healthcare sector in a city of western Turkey. Journal of Hospital Infection. 2004; 58: 216223. 71- Elmiyeh B, Whitaker S, James MJ, Chahal CA, Galea A, Alshafi K. Needle-stick injuries in the national health service: a culture of silence. Journal of the Royal Society of Medicine. 2004; 97 (7): 326-327. 72- Teergar A, Gholami F. [Assess the damage caused by inadvertent needle entry into the body of nurses and its related risk factors]. Journal of Health and Safety at Work. 2011; 1 (1): 31-38 (Persian). 73- Mohammadi N, Allami A, Malek Mohamadi R. Percutaneous exposure incidents in nurses: knowledge, practice and exposure to hepatitis B infection. Hepatitis Monthly 2011; 11 (3): 186-190. 74- Phipps W, Honghong W, Min Y, Burgess J, Pellico L, Watkins CW, Guoping H, et al. Risk of medical sharps injuries among Chinese nurses. American Journal of Infection Control. 2002; 30 (5): 277-82. 1393 ‫ زﻣﺴﺘﺎن‬1 ‫ ﺷﻤﺎره‬4 ‫دوره‬

49




75- Shoghli A, Mousavi Nasab N, Ghorchian F, Masoumi H, Momtazi S. [Study of the Needle Sticks Injury (NSI) among the Zanjan Educational Hospitals Staff]. Zanjan University of Medical Sciences Journal. 2013; 21 (85):131-141 (Persian). 76- Shah SF, Bener A, Al-Kaabi S, Al Khal AL, Samson S. The epidemiology of needle sticks injuries among health care workers in a newly developed country. Safety Science. 5006; 44(5): 387-394. 77- Mirzaei T, Raveri A. [Contact with contaminated needles and it's relation to recapping]. Modern Care Journal. 2003; 10 (2): 28-33 (Persian). 78- Mohammadi Nejad E, Esfand Bod M, Ehsani SR, Deljoo R. [Needlestick injuries and reporting among emergency nurses in Tehran University of Medical Science]. Iranian Journal of Infectious Disease and Tropical Medicine 2010; 48 (15): 49-54. 79- Butsashvili M, Kamkamidze G, Kajaia M, Morse DL, Triner W, DeHovitz J, McNutt LA. Occupational exposure to body fluids among health care workers in Georgia. Occupational Medicine. 2012; 62 (1): 620-26. 80- Voide C, Darling KEA, Kenfak-Foguena A, Erard V, Cavassini M, Lazor-Blanchet C. Underreporting of needlestick and sharps injuries among healthcare workers in a Swiss University Hospital. Swiss Med Wkly. 2012, 142(1): 1-7. 81- Shiao JS-C, Mclaws M-L, Huang K-Y, Guo YL. Student nurses in Taiwan at high risk for needlestick injuries. Annals of epidemiology. 2002, 12(3):197-201. 82- Burke S, Madan I. Contamination incidents among doctors and midwives: reasons for non-reporting and knowledge of risks. Occupational Medicine. 1997; 47(6):357-360. 83- Salzer HJ, Hoenigl M, Kessler HH, Stigler FL, Raggam RB, Rippel KE, et al. Lack of risk-awareness and reporting behavior towards HIV infection through needlestick injury among European medical students. International Journal of Hygiene and Environmental Health. 2011; 214(5):407-410. 84- Lauer AC, Reddemann A, Meier-Wronski CP, Bias H, Gödecke K, Arendt M, et al. Needlestick and sharps injuries among medical undergraduate students. American Journal of Infection Control. 2014, 42(3):235-239. 85- Boal WL, Leiss JK, Sousa S, Lyden JT, Li J, Jagger J. The national study to prevent blood exposure in paramedics: exposure reporting. American Journal of Industrial Medicine. 2008; 51(3):213-222.

1393 ‫ زﻣﺴﺘﺎن‬1 ‫ ﺷﻤﺎره‬4 ‫دوره‬

50
