ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن
ﻣﻘﺎﻟﻪ ﭘﮋوﻫﺸﻲ
ﺳﺎل ﺑﻴﺴﺖ و ﻧﻬﻢ/ﺷﻤﺎره /130ﻫﻔﺘﻪ دوم اردﻳﺒﻬﺸﺖ ﻣﺎه 1390
ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ89/11/10 :
ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش90/1/21 :
اﺧﺘﻼﻻت ﮔﻔﺘﺎري و ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﻻﺗﻮﭘﻼﺳﺘﻲ اوﻟﻴﻪ در ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ﻓﺎﻃﻤﻪ درﺧﺸﻨﺪه ،1ﻣﺮﺿﻴﻪ ﭘﻮرﺟﻮاد
2
ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻘﺪﻣﻪ :ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻟﺐ و ﻛﺎم ،در ﻃﻮل دوران رﺷﺪ ﺧﻮد ﻣﺸﻜﻼت ﻣﺘﻌﺪدي را از ﺟﻤﻠﻪ اﺧﺘﻼﻻت ﺗﻐﺬﻳﻪاي ،ﻣﺸﻜﻼت ﺷﻨﻮاﻳﻲ و اﺧﺘﻼﻻت زﺑﺎﻧﻲ و ﮔﻔﺘﺎري ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﻫﺪف از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﻲ ﻓﺮاواﻧﻲ ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ ،ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ و ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺑﻌﺪ از ﺟﺮاﺣﻲ اوﻟﻴﻪ در ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ﺑﺎ ﻳﺎ ﺑﺪون ﺷﻜﺎف ﻟﺐ و ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان ﺗﺄﺛﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮي وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي ﮔﻔﺘﺎري اﻳﻦ ﻛﻮدﻛﺎن از ﭘﺎﺗﻮﻟﻮژيﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ، ﺑﻮد. روشﻫﺎ :در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﮔﺬﺷﺘﻪﻧﮕﺮ ﺣﺎﺿﺮ 120 ،ﭘﺮوﻧﺪهي ﻣﻮﺟﻮد از ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﻮاع ﺷﻜﺎفﻫﺎي ﻟﺐ و ﻛﺎم ﻛﻪ در ﺑﻴﻦ ﺳﺎلﻫﺎي 1384ﺗﺎ 1386ﺑﻪ ﺗﻴﻢ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ﻣﺮﻛﺰ ﭘﺰﺷﻜﻲ اﻟﺰﻫﺮا )س( اﺻﻔﻬﺎن ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪ و اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ و ﻧﺘﺎﻳﺞ ارزﻳﺎﺑﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﺗﺸﺪﻳﺪ ﮔﻔﺘﺎر 38ﻛﻮدك 3ﺗﺎ 6ﺳﺎﻟﻪي ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ﺑﺎ ﻳﺎ ﺑﺪون ﺷﻜﺎف ﻟﺐ ،اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪ .ﺳﭙﺲ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪي ﻣﻴﺰان ﻓﺮاواﻧﻲ اﺧﺘﻼﻻت ﻣﺬﻛﻮر ،ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺑﻴﻦ وﺿﻌﻴﺖ ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ ،ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ،ﻣﻮرد آزﻣﻮن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ 47/4 :درﺻﺪ از ﺑﻴﻤﺎران ،ﻋﻔﻮﻧﺖﻫﺎي ﻣﻜﺮر ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﻮده ﺑﻮدﻧﺪ .ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ و درﺟﺎﺗﻲ از ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ در 78/9درﺻﺪ و 71درﺻﺪ از ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ .اﻳﻦ اﺧﺘﻼﻻت ﮔﻔﺘﺎري ،ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﻲداري را ﺑﺎ وﺿﻌﻴﺖ ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ ﻛﻮدﻛﺎن ﻧﺸﺎن ﻧﺪادﻧﺪ ).(P > 0/05 وﻟﻲ ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ﺑﺎ وﺿﻌﻴﺖ ﺗﻮﻟﻴﺪي ﺑﻴﻤﺎران در ارﺗﺒﺎط ﺑﻮد ).(P = 0/001 ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي :در ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﻓﺮاواﻧﻲ اﺧﺘﻼﻻت ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ،ﺑﻪ وﻳﮋه ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ،ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﻮد .اﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪ ،ﻧﻴﺎز ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰيﻫﺎي درﻣﺎﻧﻲ در ﻗﺎﻟﺐ ﺗﻴﻢﻫﺎي ﻣﻨﺴﺠﻢ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻟﺐ و ﻛﺎم ،ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻣﻲﺳﺎزد. واژﮔﺎن ﻛﻠﻴﺪي :ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ،ﮔﻔﺘﺎر ،ﭘﺎﺗﻮﻟﻮژيﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ.
ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑـﺎﻟﻘﻮهاي ﺑـﺮ رﺷـﺪ ﮔﻔﺘـﺎر ﻛـﻮدك
ﻣﻘﺪﻣﻪ
وﺟﻮد ﻳﻚ ﻧﻘـﺺ ﻓﻴﺰﻳﻜـﻲ ﻛـﻪ ﺳـﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي دﻫـﺎﻧﻲ و
دارد؛ ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ ﺣﺘﻲ در ﻃﻮل دورهي ﭘﻴﺶﮔﻔﺘﺎري و
ﺻﻮرﺗﻲ را درﮔﻴﺮ ﻣﻲﺳﺎزد ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ رﺷﺪ ﮔﻔﺘﺎر ﻣﺆﺛﺮ
ﻗﺒﻞ از ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻛﺎم ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺑﺮونداد آواﻳﻲ ﻧﻮزاد ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ
ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺷﻜﺎف ﻟﺐ و ﻛﺎم ﻳﻜﻲ از ﻧﺎﻫﻨﺠﺎريﻫﺎي
) .(1ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ،ﻋـﻼوه ﺑـﺮ ﺗـﺄﺧﻴﺮ در
ﻣـﺎدرزادي ﻣـﺆﺛﺮ ﺑــﺮ رﺷـﺪ ﮔﻔﺘـﺎر و زﺑــﺎن اﺳـﺖ .اﻳــﻦ
رﺷﺪ ﮔﻔﺘﺎر و ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر ﺗﺄﺧﻴﺮ در رﺷـﺪ اوﻟﻴـﻪي زﺑـﺎن
ﻧﺎﻫﻨﺠﺎري ﺟﻤﺠﻤﻪاي– ﺻﻮرﺗﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻋﻼوه ﺑـﺮ
ﺑﻴﺎﻧﻲ ) ،(2ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﻤﺪه در ﺧﻄﺮ اﺑﺘﻼي ﺑـﻪ ﻣﺸـﻜﻼت
ﻧﻘﺎﻳﺼــﻲ ﭼــﻮن اﺧــﺘﻼﻻت ﺗﻐﺬﻳــﻪاي و ﮔﻔﺘــﺎري ،ﺑــﻪ
ﺗﺸﺪﻳﺪ و ﺗﻮﻟﻴﺪ ﮔﻔﺘﺎر ﻧﻴـﺰ ﻗـﺮار دارﻧـﺪ .ﻣﺸـﺨﺺﺗـﺮﻳﻦ
ﻣﺸﻜـﻼت ﺷـﻨﻮاﻳﻲ و رواﻧـﻲ-اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ ﻧﻴـﺰ ﻣﻨﺠـﺮ
ﻣﺸــﻜﻼت ﺗﻮﻟﻴــﺪ ﮔﻔﺘــﺎر در اﻳــﻦ ﻛﻮدﻛــﺎن ،ﺷــﺎﻣﻞ
ﮔﺮدد ).(1
ﭘﺮﺧﻴﺸـــﻮﻣﻲ ) ،(Hypernasalityﺧـــﺮوج ﺧﻴﺸـــﻮﻣﻲ
.1ﻛﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ ﮔﻔﺘﺎر درﻣﺎﻧﻲ ،ﻋﻀﻮ ﻫﻴﺄت ﻋﻠﻤﻲ ،ﮔﺮوه ﮔﻔﺘﺎر درﻣﺎﻧﻲ ،داﻧﺸﻜﺪهي ﻋﻠﻮم ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ ،داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن ،اﺻﻔﻬﺎن ،اﻳﺮان .2ﻛﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ ﮔﻔﺘﺎر درﻣﺎﻧﻲ ،داﻧﺸﻜﺪهي ﻋﻠﻮم ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ ،داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن ،اﺻﻔﻬﺎن ،اﻳﺮان Email:
[email protected] ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي ﻣﺴﺆول :ﻣﺮﺿﻴﻪ ﭘﻮرﺟﻮاد
222
ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن – ﺳﺎل / 29ﺷﻤﺎره /130ﻫﻔﺘﻪ دوم اردﻳﺒﻬﺸﺖ 1390
اﺧﺘﻼﻻت ﮔﻔﺘﺎري و ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ در ﺷﻜﺎف ﻛﺎم
ﻓﺎﻃﻤﻪ درﺧﺸﻨﺪه و ﻫﻤﻜﺎر
) ،(Nasal escapeﺗﻮﻟﻴﺪ ﻫﻤﺨـﻮانﻫـﺎ ﺑـﺎ ﻓﺸـﺎر داﺧـﻞ
ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ،ﺑﻴﻦ 66ﺗﺎ 96درﺻﺪ ﮔـﺰارش ﺷـﺪه
دﻫﺎﻧﻲ ﺿﻌﻴﻒ و اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺟﺒﺮاﻧﻲ اﺳـﺖ ) (3ﻛـﻪ
اﺳﺖ ) .(6-8ﻛﻢﺷﻨﻮاﻳﻲ اﻧﺘﻘﺎﻟﻲ ﻳﻜﻲ از ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي راﻳـﺞ
ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﺨﺮﺑﻲ ﺑﺮ ﻗﺎﺑﻠﻴـﺖ وﺿـﻮح ﮔﻔﺘـﺎر آن ﻫـﺎ ﺧﻮاﻫـﺪ
ﻋﻔﻮﻧﺖﻫﺎي ﻣﻜﺮر و ﺗﺠﻤﻊ داﻳﻤﻲ ﻣﺎﻳﻊ در ﮔﻮش ﻣﻴـﺎﻧﻲ
داﺷﺖ.
ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑـﻪ ﺷـﻜﺎف ﻛـﺎم ﻣـﻲﺑﺎﺷـﺪ ) Zanzi .(9و
در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ،ﻓﺮاواﻧﻲﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ در ﻣﻮرد
ﻫﻤﻜﺎران ﮔﺰارش ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻋﻠﻲ رﻏﻢ ﺗـﺮﻣﻴﻢ زودﻫﻨﮕـﺎم
اﺧـﺘﻼﻻت ﺗﻮﻟﻴـﺪي و ﺗﺸـﺪﻳﺪي در ﻛﻮدﻛـﺎن ﻣﺒـﺘﻼ ﺑـﻪ
ﻛﺎم ،ﺗﻨﻬﺎ 27/8درﺻﺪ از ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑـﻪ ﺷـﻜﺎف ﻛـﺎم
ﺷﻜﺎف ﻟﺐ و ﻛﺎم ذﻛﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺎﺷـﻲ از
در ﺳـــﻦ 3/5ﺳـــﺎﻟﮕﻲ ،ﺗﺴـــﺖ ﺷـــﻨﻮاﻳﻲﺳـــﻨﺠﻲ
ﺗﻔﺎوتﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در زﻣﺎن و روش ﺟﺮاﺣﻲ اوﻟﻴﻪ ،ﻧﻮع
) (Audiogramﻃﺒﻴﻌﻲ دارﻧﺪ ) .(7ﻓـﺎﺧﺮان و ﻫﻤﻜـﺎران
ﺷﻜﺎف ،وﺿﻌﻴﺖ ﺷﻨﻮاﻳﻲ و ﻫﻤﻴﻦ ﻃـﻮر ﺳـﻦ ﻛﻮدﻛـﺎن
ﻧﻴــﺰ ﻓﺮاواﻧــﻲ ﻣﺸــﻜﻼت ﺷــﻨﻮاﻳﻲ را در ﻛﻮدﻛــﺎن و
ﻫﻨﮕـــﺎم ارزﻳـــﺎﺑﻲ ﺑﺎﺷـــﺪ Hardin-Jones .و ﻫﻤﻜـــﺎر،
ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم 88/3 ،درﺻـﺪ ﮔـﺰارش
ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺗﺎ ﺷـﺪﻳﺪ
ﻧﻤﻮدﻧﺪ ).(10
را ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ در 25درﺻﺪ و 37درﺻﺪ از ﻛﻮدﻛﺎن 2ﺗـﺎ
در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ در ﻛﺸﻮر ﻣـﺎ ،اﻃﻼﻋـﺎت ﻣﻨﺴـﺠﻢ و
5/5ﺳﺎﻟﻪي ﻣﺒﺘﻼ ﺑـﻪ ﺷـﻜﺎف ﻛـﺎم ﻣﺸـﺎﻫﺪه ﻛﺮدﻧـﺪ .در
ﻛﺎﻣﻠﻲ در ﻣﻮرد ﻓﺮاواﻧـﻲ اﺧـﺘﻼﻻت ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﻧﺎﺷـﻲ از
ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪي آنﻫــﺎ ،ﭘﺮﺧﻴﺸــﻮﻣﻲ ﺑـﺎ ﻧــﻮع ﺷــﻜﺎف و ﺳــﻦ
ﺷﻜﺎفﻫﺎي دﻫﺎﻧﻲ– ﺻﻮرﺗﻲ و ارﺗﺒﺎط آن ﻫﺎ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ،
ﺟﺮاﺣﻲ اوﻟﻴﻪ در ارﺗﺒﺎط ﺑﻮد ) Paliobei .(4و ﻫﻤﻜﺎران
ﻣﻮﺟﻮد ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ .ﻋﺪم دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑـﻪ اﻃﻼﻋـﺎت ﺑﻨﻴـﺎدﻳﻦ
ﻧﻴﺰ ﺧﻄﺎﻫـﺎي ﺟﺒﺮاﻧـﻲ و ﭘﺮﺧﻴﺸـﻮﻣﻲ را ﺑـﻪ ﺗﺮﺗﻴـﺐ در
در ﻣﻮرد ﺟﺎﻣﻌﻪي ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻟـﺐ و ﻛـﺎم،
28/5و 40/5درﺻﺪ از ﺑﻴﻤﺎران 5ﺗـﺎ 15ﺳـﺎﻟﻪي ﻣﺒـﺘﻼ
اﻣﻜﺎن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰيﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ درﻣـﺎﻧﻲ را ﺗﺤـﺖ ﺗـﺄﺛﻴﺮ
ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ﮔﺰارش ﻧﻤﻮدﻧﺪ ) .(1ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ي Ruiterو
ﻗﺮار ﻣـﻲدﻫـﺪ .ﺑـﺮ اﻳـﻦ اﺳـﺎس و ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﺗـﺄﺛﻴﺮ
ﻫﻤﻜﺎران ﻧﺸﺎن داد ﻛـﻪ در ﮔﻔﺘـﺎر 38درﺻـﺪ از ﻛﻮدﻛـﺎن
اﺧﺘﻼﻻت ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺷﻜﺎف ﻟﺐ و ﻛـﺎم ﺑـﺮ روﻧـﺪ رﺷـﺪ
ﭘﻴﺶ دﺑﺴﺘﺎﻧﻲ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ،درﺟﺎﺗﻲ از ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ
ﮔﻔﺘﺎر و زﺑﺎن ﻛﻮدﻛﺎن و ﺣﺘﻲ ﻛﻔﺎﻳﺖ اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ و رﺷـﺪ
ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲﺷﻮد .وﻟﻲ اﻳﻦ ﻓﺮاواﻧﻲ در ﺳـﺎلﻫـﺎي اوﻟﻴـﻪي
ﻋﺎﻃﻔﻲ آنﻫﺎ ) ،(11ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﺣﺎﺿﺮ ﺑـﺎ ﻫـﺪف ﺑﺮرﺳـﻲ
ﻣﺪرﺳﻪ ،ﺑﻪ 10درﺻﺪ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ).(5
ﻓﺮاواﻧــﻲ ﺑﻴﻤــﺎريﻫــﺎي ﮔــﻮش ﻣﻴــﺎﻧﻲ ،ﭘﺮﺧﻴﺸــﻮﻣﻲ و
ﻳﻜﻲ از ﻋﻠﻞ ﻣﺸـﻜﻼت زﺑـﺎﻧﻲ و ﮔﻔﺘـﺎري ﻣﻮﺟـﻮد در
ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺑﻌﺪ از ﺟﺮاﺣﻲ اوﻟﻴﻪ ي ﻛﺎم در ﻛﻮدﻛﺎن
ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ،ﻣﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﻣﺸـﻜﻼت ﺷـﻨﻮاﻳﻲ
3ﺗﺎ 6ﺳﺎﻟﻪي ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ،و ﻫﻢﭼﻨـﻴﻦ ﺑﺮرﺳـﻲ
ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻛﻮدﻛﺎن راﻳﺞ اﺳﺖ ) .(1اﻳـﻦ ﻛﻮدﻛـﺎن ﺑـﻪ
ﺗﺄﺛﻴﺮﭘــﺬﻳﺮي وﻳﮋﮔــﻲﻫــﺎي ﮔﻔﺘــﺎري اﻳــﻦ ﻛﻮدﻛــﺎن از
دﻟﻴﻞ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺿـﻌﻴﻒ ﻋﻀـﻠﻪي Tensor veli palatineو
ﭘﺎﺗﻮﻟﻮژيﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ ،ﻃﺮاﺣﻲ و اﺟﺮا ﺷﺪ.
ﻋﻤﻠﻜــﺮد ﺑــﺪ ﻟﻮﻟــﻪ اﺳــﺘﺎش ،در ﻣﻌــﺮض اﺑــﺘﻼي ﺑــﻪ ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴـﺎﻧﻲ از ﺟﻤﻠـﻪ اوﺗﻴـﺖ ﻣـﺪﻳﺎ ﻗـﺮار
روشﻫﺎ
دارﻧﺪ ) .(6در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ،ﻓﺮاواﻧﻲ ﭘﺎﺗﻮﻟﻮژيﻫﺎي
در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ي ﮔﺬﺷـﺘﻪ ﻧﮕـﺮ و ﺗﺤﻠﻴﻠـﻲ ،ﺗﻌـﺪاد 120
ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ دورهﻫﺎﻳﻲ از اوﺗﻴﺖ ﺣﺎد ﻳﺎ ﻣﺰﻣﻦ
ﭘﺮوﻧﺪهي ﻣﻮﺟﻮد از ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﻮاع ﺷـﻜﺎفﻫـﺎي
ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن – ﺳﺎل / 29ﺷﻤﺎره /130ﻫﻔﺘﻪ دوم اردﻳﺒﻬﺸﺖ 1390
223
اﺧﺘﻼﻻت ﮔﻔﺘﺎري و ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ در ﺷﻜﺎف ﻛﺎم
ﻓﺎﻃﻤﻪ درﺧﺸﻨﺪه و ﻫﻤﻜﺎر
ﻟﺐ و ﻛﺎم ﻛـﻪ در ﺑـﻴﻦ ﺳـﺎل ﻫـﺎي 1384ﺗـﺎ 1386ﺑـﻪ
ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس آزﻣﻮنﻫﺎي ﻧﺎﻣﻴـﺪن
ﺑﻴﻤﺎرﺳــﺘﺎن اﻟﺰﻫــﺮا )س( ﻣﺮاﺟﻌــﻪ ﻛــﺮده ﺑﻮدﻧــﺪ و ﺑــﺎ
ﺗــﻚ ﻛﻠﻤــﺎت ،و ﺗﻜــﺮار ﻫﺠﺎﻫــﺎ ،ﻛﻠﻤــﺎت و ﺟﻤــﻼت
ﺗﺸﺨﻴﺺ اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷـﻜﺎف ﻟـﺐ و ﻛـﺎم ،ﺧـﺪﻣﺎت
ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه و ﻧﺘﺎﻳﺞ ارزﻳﺎﺑﻲﻫﺎ ﺑـﺪون در ﻧﻈـﺮ
ﻻزم را درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻮده ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪ .از ﺑﻴﻦ اﻓـﺮاد
ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺷﺪت اﺧﺘﻼﻻت ﺗﻮﻟﻴﺪي ،ﺑﻪ ﺻﻮرت وﺟـﻮد ﻳـﺎ
ﻣﺬﻛﻮر ،ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪي ﺷﻜﺎف ﻛـﺎم
ﻋﺪم وﺟﻮد ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ در ﭘﺮﺳﺶﻧﺎﻣـﻪﻫـﺎي
ﺑﺎ ﻳﺎ ﺑـﺪون ﺷـﻜﺎف ﻟـﺐ داﺷـﺘﻨﺪ ،در زﻣـﺎن ارزﻳـﺎﺑﻲ و
ﻏﺮﺑﺎلﮔﺮي ﺛﺒﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد .ارزﻳﺎﺑﻲ ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ﻧﻴـﺰ ﻃـﻲ
ﺗﺸﻜﻴﻞ ﭘﺮوﻧﺪه در ﻣﺤﺪودهي ﺳـﻨﻲ 3ﺗـﺎ 6ﺳـﺎل ﻗـﺮار
آزﻣﻮن ﺗﻜﺮار ﻛﻠﻤﺎت و ﺟﻤﻼت و ﺑﺮ اﺳﺎس ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي
داﺷﺘﻨﺪ ،ﺟﺮاﺣﻲ اوﻟﻴﻪي ﺗـﺮﻣﻴﻢ ﻛـﺎم ) (Palatoplastyرا
ﺟﻬﺎﻧﻲ ارزﻳﺎﺑﻲ ادراﻛـﻲ ﮔﻔﺘﺎراﻧﺠـﺎم ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺑـﻮد ).(13
درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ،وﻟﻲ ﺟﺮاﺣﻲﻫﺎي ﺛﺎﻧﻮﻳـﻪ در ﻣـﻮرد
ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺸﺪﻳﺪي ﮔﻔﺘﺎر در راﺑﻄﻪ ﺑـﺎ وﻳﮋﮔـﻲ
آنﻫﺎ اﻧﺠـﺎم ﻧﮕﺮﻓﺘـﻪ ﺑـﻮد و ﺗﺎﺣـﺪي ﻛـﻪ ﻣﻬـﺎرتﻫـﺎي
ﭘﺮﺧﻴﺸــﻮﻣﻲ در ﻳــﻚ درﺟــﻪ ﺑﻨــﺪي 4ﻧﻤــﺮهاي ﻣــﻮرد
ﮔﻔﺘﺎري ﻗﺎﺑﻞ ارزﻳﺎﺑﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،داراي ﻣﻬـﺎرت ﻫـﺎي زﺑـﺎن
ﻗﻀﺎوت ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ .ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪي اﻳﻦ درﺟﻪ ﺑﻨﺪي ﺷﺎﻣﻞ
ﺑﻴﺎﻧﻲ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﻪ اﻳـﻦ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ،اﻃﻼﻋـﺎت ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ 38
ﺻﻔﺮ -ﻃﺒﻴﻌﻲ -1 ،ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲﺧﻔﻴـﻒ -2 ،ﭘﺮﺧﻴﺸـﻮﻣﻲ
ﻛﻮدك ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻜﺎف ﻛﻪ در ﺗﻴﻢ ﺷـﻜﺎف
ﻣﺘﻮﺳﻂ ،و -3ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮد.
ﻛﺎم اﺻﻔﻬﺎن ﺑﻌﺪ از درﻳﺎﻓﺖ ﺟﺮاﺣﻲ اوﻟﻴﻪ ،ارزﻳﺎﺑﻲ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.
اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑـﻪ ﺑﻴﻤـﺎريﻫـﺎي ﮔـﻮش ﻣﻴـﺎﻧﻲ و اﺧﺘﻼﻻت ﮔﻔﺘـﺎري ﺷـﺎﻣﻞ ﺧﻄﺎﻫـﺎي ﺟﺒﺮاﻧـﻲ ﺗﻮﻟﻴـﺪ و
ﭘﺮوﻧــﺪهﻫــﺎي ﻣــﺬﻛﻮر ﺑــﺮ اﺳــﺎس ﭘﺮﺳــﺶﻧﺎﻣــﻪي
ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧـﺮماﻓـﺰار SPSSﻧﺴـﺨﻪي 15
»ﻏﺮﺑﺎل ﮔﺮي ﮔﻔﺘﺎر و زﺑﺎن در ﻛﻮدﻛﺎن ﭘﻴﺶ دﺑﺴﺘﺎﻧﻲ ﻣﺒﺘﻼ
) (version 15, SPSS Inc., Chicago, ILﻣﻮرد ﺗﺠﺰﻳﻪ
ﺑﻪ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎريﻫﺎي ﺟﻤﺠﻤﻪاي -ﺻـﻮرﺗﻲ« ﺗﻜﻤﻴـﻞ ﺷـﺪه
و ﺗﺤﻠﻴــﻞ ﻗــﺮار ﮔﺮﻓــﺖ .ﺑــﺮاي ﺑﺮرﺳــﻲ ارﺗﺒــﺎط ﺑــﻴﻦ
ﺑﻮد ) .(12در ﭘﺮﺳﺶ ﻧﺎﻣﻪ ي ﻣﺬﻛﻮر ،اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗــﺎرﻳﺦ ﺗﻮﻟــﺪ ﻛــﻮدك ،ﻧــﻮع ﺷــﻜﺎف و ﺗــﺎرﻳﺦ اﻧﺠــﺎم ﺟﺮاﺣﻲﻫـﺎي ﻣﺨﺘﻠـﻒ ذﻛـﺮ ﺷـﺪه ﺑـﻮد .ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ اﻳـﻦ ﭘﺮﺳــﺶﻧﺎﻣــﻪ ﺷــﺎﻣﻞ ﺑﺨــﺶﻫــﺎي ﻣﺨﺘﻠــﻒ ﻣﺮﺑــﻮط ﺑــﻪ ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ ي ﻣﺸﻜﻼت ﺗﻨﻔﺴﻲ ،ﺗﻐﺬﻳﻪاي ،ﮔـﻮش ﻣﻴـﺎﻧﻲ، ﺷﻨﻮاﻳﻲ و اﺧﺘﻼﻻت ﮔﻔﺘﺎري ﻧﻴﺰ ﺑﻮد. در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﺣﺎﺿﺮ ،وﺟـﻮد ﺳـﺎﺑﻘﻪي ﻋﻔﻮﻧـﺖﻫـﺎي ﻣﻜﺮر ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑـﺎ واﻟـﺪﻳﻦ در ﭘﺮوﻧﺪه ﺛﺒﺖ ﺷﺪه ﺑـﻮد ،ﻧﺸـﺎن دﻫﻨـﺪهي ﺗﺎرﻳﺨﭽـﻪاي از اﺑﺘﻼي ﻛﻮدك ﺑﻪ ﻣﺸﻜﻼت ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ در ﻧﻈـﺮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷــﺪ .وﻟــﻲ ﺑــﻪ دﻟﻴــﻞ ﻋــﺪم دﺳﺘﺮﺳــﻲ ﺑــﻪ اﻃﻼﻋــﺎت ﺷـﻨﻮاﻳﻲﺳــﻨﺠﻲ ﻛﻮدﻛـﺎن ،ﻓﺮاواﻧـﻲ ﻣﺸـﻜﻼت ﺷــﻨﻮاﻳﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺒﻮد.
224
ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ و ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧـﻲ از آزﻣـﻮن χ2و ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﻲ ارﺗﺒﺎط ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ﺑـﺎ ﺑﻴﻤـﺎريﻫـﺎي ﮔـــﻮش ﻣﻴـــﺎﻧﻲ و ﺧﻄﺎﻫـــﺎي ﺟﺒﺮاﻧـــﻲ از آزﻣـــﻮن Mann-Whitneyاﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ
ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺣﺎﺿﺮ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻪ ﺑـﺮ اﺳـﺎس ﻣﻌﻴﺎرﻫـﺎي ورود اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ ،ﺷﺎﻣﻞ 12دﺧﺘﺮ) 31/6درﺻـﺪ( و 26ﭘﺴـﺮ ) 68/4درﺻﺪ( ﺑﻮدﻧﺪ .ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻦ ﺑﻴﻤﺎران4/32 ± 0/92 ، ﺳﺎل ﺑﻮد .ﺷﻜﺎف ﻟﺐ و ﻛﺎم ﻳﻚ ﻃﺮﻓﻪ ،ﺑﺎ ﻓﺮاواﻧﻲ 44/7 درﺻﺪ راﻳﺞﺗﺮﻳﻦ ﻧﻮع ﺷﻜﺎف ﺑﻮد .ﺷـﻜﺎف ﻧـﺮم ﻛـﺎم در 23/7درﺻﺪ ،ﺷـﻜﺎف ﻛـﺎم ﺑـﻪ ﺗﻨﻬـﺎﻳﻲ در 21درﺻـﺪ،
ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن – ﺳﺎل / 29ﺷﻤﺎره /130ﻫﻔﺘﻪ دوم اردﻳﺒﻬﺸﺖ 1390
اﺧﺘﻼﻻت ﮔﻔﺘﺎري و ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ در ﺷﻜﺎف ﻛﺎم
ﻓﺎﻃﻤﻪ درﺧﺸﻨﺪه و ﻫﻤﻜﺎر
ﺷﻜﺎف ﻟﺐ و ﻛﺎم دوﻃﺮﻓﻪ و ﺷﻜﺎف زﻳﺮﻣﺨﺎط ﻫﺮ ﻳـﻚ
ﺗﻮﻟﻴﺪ ،ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﻲداري را ﻧﺸـﺎن داد )(P = 0/001؛ ﺑـﻪ
در 5/3درﺻﺪ از ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ.
ﻃﻮري ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﻤﺮات ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ در ﮔﺮوه ﺑﻴﻤﺎران
ﺑﺮ اﺳﺎس اﻃﻼﻋـﺎت ﺣﺎﺻـﻞ از ﻃﺮﻳـﻖ ﻣﺼـﺎﺣﺒﻪ ﺑـﺎ
دﭼﺎر ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﻲ داري ﺑﻴﺶﺗﺮ
واﻟﺪﻳﻦ 18 ،ﻛﻮدك ) 47/4درﺻﺪ( ﻋﻔﻮﻧـﺖﻫـﺎي ﻣﻜـﺮر
از ﮔﺮوه ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﺪون ﺧﻄﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺑﻮد .ﻫﻤـﺎن ﻃـﻮر
ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﻮده ﺑﻮدﻧـﺪ .ﺧﻄﺎﻫـﺎي ﺟﺒﺮاﻧـﻲ
ﻛﻪ در ﻧﻤﻮدار ﺷﻤﺎره ي 1ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲﺷﻮد ،ﭘﺮﺧﻴﺸـﻮﻣﻲ
ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻧﻴﺰ در 30ﻧﻔﺮ ) 78/9درﺻـﺪ( از ﻛﻮدﻛـﺎن ﻣـﻮرد
ﺷﺪﻳﺪ در ﮔﺮوه ﺑﺪون ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧـﻲ ﺗﻮﻟﻴـﺪ ،وﺟـﻮد
ﺑﺮرﺳــﻲ ﻣﺸــﺎﻫﺪه ﺷــﺪ 71/1 .درﺻــﺪ از ﺑﻴﻤــﺎران ﻧﻴــﺰ
ﻧﺪاﺷﺖ ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ در ﮔﺮوه دﭼﺎر ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧـﻲ،
درﺟــﺎﺗﻲ از ﭘﺮﺧﻴﺸــﻮﻣﻲ را ﻧﺸــﺎن ﻣــﻲدادﻧــﺪ .ﺟــﺪول
ﺑﻴﺶ از ﻧﻴﻤـﻲ از ﺑﻴﻤـﺎران ﭘﺮﺧﻴﺸـﻮﻣﻲ ﺷـﺪﻳﺪ را ﻧﺸـﺎن
ﺷﻤﺎرهي 1اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑـﻪ ﺗﻮزﻳـﻊ ﻓﺮاواﻧـﻲ ﺷـﺪت
ﻣﻲدادﻧﺪ.
ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ را در ﺑﻴﻤﺎران ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ .ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ي ﻧﻤﺮات ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ در ﮔﺮوهﻫﺎي ﺑـﺎ و ﺑـﺪون ﺧﻄﺎﻫـﺎي ﺟﺒﺮاﻧـﻲ
16ﺑﻴﻤﺎر) 89درﺻـﺪ( از 18ﺑﻴﻤـﺎري ﻛـﻪ ﺳـﺎﺑﻘﻪي ﻋﻔﻮﻧﺖﻫﺎي ﻣﻜﺮر ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ داﺷﺘﻨﺪ ،ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ
ﺟﺪول .1ﺗﻮزﻳﻊ ﻓﺮاواﻧﻲ ﺷﺪت ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ در ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﻮاع ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﻻﺗﻮﭘﻼﺳﺘﻲ اوﻟﻴﻪ ﺷﺪت ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ
ﻓﺮاواﻧﻲ )درﺻﺪ( ﺗﻌﺪاد
ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ﺧﻔﻴﻒ
)5 (12/8
ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ﻣﺘﻮﺳﻂ
)7 (17/9
ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ﺷﺪﻳﺪ
)16 (41
ﻃﺒﻴﻌﻲ
)8 (20/5
ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ
)3 (7/7
ﺗﻌﺪاد ﻛﻞ
)39 (100
63% 54%
60% 40%
25% 10%
80%
10% 13% 13%
12%
20%
0% 0% 0%
در ا
ون ا
"!
ﻧﻤﻮدار .1ﻣﻘﺎﻳﺴﻪي وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺸﺪﻳﺪي ﺑﻴﻤﺎران در ﮔﺮوهﻫﺎي ﺑﺎ و ﺑﺪون ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ
ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن – ﺳﺎل / 29ﺷﻤﺎره /130ﻫﻔﺘﻪ دوم اردﻳﺒﻬﺸﺖ 1390
225
اﺧﺘﻼﻻت ﮔﻔﺘﺎري و ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ در ﺷﻜﺎف ﻛﺎم
ﻓﺎﻃﻤﻪ درﺧﺸﻨﺪه و ﻫﻤﻜﺎر
100%
89% 70%
80% 60% 30%
11%
40% 20% 0%
در '&ت $ش در ا
ون '&ت $ش ون ا
ﻧﻤﻮدار .2ﻣﻘﺎﻳﺴﻪي وﺿﻌﻴﺖ ﺗﻮﻟﻴﺪي ﺑﻴﻤﺎران در ﮔﺮوهﻫﺎي ﺑﺎ و ﺑﺪون ﻣﺸﻜﻼت ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ
ﺗﻮﻟﻴﺪ را ﻧﻴﺰ در ﮔﻔﺘﺎر ﺧﻮد ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ )ﻧﻤﻮدار ﺷـﻤﺎرهي.( 2
ﻫﻤﻜﺎران ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ در 55درﺻـﺪ از ﻛﻮدﻛـﺎن ﻣﺒـﺘﻼ
ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد ،ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﻦ ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ و وﺿـﻌﻴﺖ
ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ،ﻛﻢ ﺷﻨﻮاﻳﻲ ﻧﺎﺷـﻲ از اوﺗﻴـﺖ ﮔـﻮش ﻣﻴـﺎﻧﻲ
ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ ،از ﻟﺤﺎظ آﻣـﺎري ﻣﻌﻨـﻲدار ﻧﺒـﻮد ).(P = 0/152
ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲﺷﻮد ) .(9اﻛﺜﺮ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ،دورهﻫﺎي ﺗﻜﺮار
ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ي ﻧﻤﺮات ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ در ﮔﺮوهﻫـﺎي
ﺷﻮﻧﺪهي اوﺗﻴﺖ ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ در ﻣﺮاﺣﻞ اوﻟﻴﻪي زﻧـﺪﮔﻲ
ﺑﺎ و ﺑﺪون ﻣﺸﻜﻼت ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ اﺳـﺘﻔﺎدهي از آزﻣـﻮن
و ﻛﺎﻫﺶ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺷـﻨﻮاﻳﻲ ﻫﻤـﺮاه ﺑـﺎ آن را ،از ﻋﻠـﻞ
Mann-Whitneyﻧﺸــﺎن داد ﻛــﻪ اﮔﺮﭼــﻪ ﻣﻴــﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﻤــﺮهي
آﺳﻴﺐ در روﻧﺪ رﺷﺪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ و زﺑﺎﻧﻲ ﻛﻮدﻛﺎن داﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ.
ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ در ﻛﻮدﻛـﺎن داراي ﺳـﺎﺑﻘﻪي ﻣﺸـﻜﻼت ﮔـﻮش
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ آنﻫﺎ ﻓﺮاواﻧـﻲ ﺑـﻴﺶﺗـﺮ ﻳﺎﻓﺘـﻪﻫـﺎي ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌـﻲ
ﻣﻴﺎﻧﻲ ﺑﻴﺶﺗﺮ از ﺳﺎﻳﺮ ﻛﻮدﻛﺎن اﺳﺖ ،وﻟـﻲ ﺗﻔـﺎوت ﻣﺸـﺎﻫﺪه
ﮔﻔﺘﺎري از ﺟﻤﻠﻪ ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ و اﺧﺘﻼﻻت ﺗﻮﻟﻴـﺪي را در
ﺷﺪه از ﻧﻈﺮ آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲدار ﻧﺒﻮد ).(P = 0/13
ﺑﻴﻦ ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم و ﻛـﻢ ﺷـﻨﻮاﻳﻲ ﻫﻤـﺮاه، ﮔﺰارش ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ ) .(1در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ي ﺣﺎﺿـﺮ ﻧﻴـﺰ ﻓﺮاواﻧـﻲ
ﺑﺤﺚ
ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ در ﮔﺮوه دﭼﺎر ﻣﺸـﻜﻼت ﮔـﻮش
ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺸـﺎن داد ﻛـﻪ ﺗﻌـﺪاد ﻗﺎﺑـﻞ
ﻣﻴﺎﻧﻲ ﺑﻴﺶﺗﺮ از ﮔﺮوه ﺑﺪون ﻣﺸﻜﻼت ﮔﻮش ﻣﻴـﺎﻧﻲ ﺑـﻮد.
ﺗﻮﺟﻬﻲ از ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛـﺎم ﻣـﻮرد ﺑﺮرﺳـﻲ،
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻴـﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﻤـﺮهي ﭘﺮﺧﻴﺸـﻮﻣﻲ در ﮔـﺮوه دﭼـﺎر
ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ ﭼﻮن ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ ،ﭘﺮﺧﻴﺸـﻮﻣﻲ و
ﻣﺸﻜﻼت ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ ﺑﻴﺶﺗـﺮ ﺑـﻮد .وﻟـﻲ ﺗﻔـﺎوتﻫـﺎي
ﻋﻔﻮﻧﺖﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﻮده ﺑﻮدﻧﺪ.
ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه از ﻧﻈﺮ آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲدار ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ
ﺳﺎﺑﻘﻪي ﻋﻔﻮﻧﺖﻫﺎي ﻣﻜﺮر ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ در ﻧﺰدﻳـﻚ ﺑــﻪ ﻧﻴﻤــﻲ از ﻛﻮدﻛــﺎن ﻣــﻮرد ﺑﺮرﺳــﻲ ﻣﺸــﺎﻫﺪه ﺷــﺪ.
ﻧﺎﺷﻲ از ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﻮدن ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻌﺪاد ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ ،ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
Paliobeiو ﻫﻤﻜﺎران ﻧﻴﺰ اوﺗﻴﺖ ﺳﺮوز ﮔﻮش ﻣﻴـﺎﻧﻲ را
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴـﺎﻧﻲ
در 50درﺻﺪ و ﻛﻢ ﺷﻨﻮاﻳﻲ اﻧﺘﻘﺎﻟﻲ ﺧﻔﻴﻒ و ﻣﺘﻮﺳﻂ را
ﺑﺮ وﺿﻌﻴﺖ ﺷﻨﻮاﻳﻲ و ﻫﻤـﻴﻦﻃـﻮر رﺷـﺪ واجﺷـﻨﺎﺧﺘﻲ،
در 69درﺻﺪ از ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑـﻪ ﺷـﻜﺎف ﻟـﺐ و ﻛـﺎم،
ﺗﻚ واژﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ،ﻧﺤﻮ ،واژﮔﺎن ،درك ﮔﻔﺘﺎر ) (14و ﺣﺘﻲ
ﮔــﺰارش ﻧﻤﻮدﻧــﺪ ) .(1ﻫﻤﭽﻨــﻴﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌــﻪي Priesterو
ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ﻳﺎدﮔﻴﺮي و ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﻫﺎي ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ ﻛﻮدﻛـﺎن
226
ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن – ﺳﺎل / 29ﺷﻤﺎره /130ﻫﻔﺘﻪ دوم اردﻳﺒﻬﺸﺖ 1390
اﺧﺘﻼﻻت ﮔﻔﺘﺎري و ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ در ﺷﻜﺎف ﻛﺎم
ﻓﺎﻃﻤﻪ درﺧﺸﻨﺪه و ﻫﻤﻜﺎر
ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷـﻜﺎف ﻛـﺎم ) ،(1ارزﻳـﺎﺑﻲ و ﻣﻌﺎﻳﻨـﻪ ي ﻣـﺪاوم
داﺷﺘﻨﺪ ﻛـﻪ ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﻋﺎﻣـﻞ ﻣـﺆﺛﺮي در اﻓـﺰاﻳﺶ آﻣـﺎر
وﺿﻌﻴﺖ ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ و ﺷـﻨﻮاﻳﻲ ﻛﻮدﻛـﺎن ﻣﺒـﺘﻼ ﺑﺴـﻴﺎر
ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺿـﺮ ﺑـﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ي داوري و
ﺣﻴﺎﺗﻲ اﺳﺖ .ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﺣﺎﺿﺮ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻓﺮاواﻧﻲ
ﻫﻤﻜﺎران ﻫﻢ ﺳﻮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﺷـﺪﻳﺪ
ﻣﺸﻜﻼت ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ ،ﻧﻴﺎز ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪرﻳـﺰيﻫـﺎي
را در 68درﺻﺪ از ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ﻣﺮاﺟﻌـﻪ
دﻗﻴﻖ و ﻣﻨﺎﺳﺐ در زﻣﻴﻨﻪي ﻣﺮاﻗﺒﺖﻫـﺎي اوﺗﻮﻟﻮژﻳـﻚ و
ﻛﻨﻨﺪه ي ﺑﻪ ﺗﻴﻢ ﺷﻜﺎف ﻛـﺎم اﺻـﻔﻬﺎن ﮔـﺰارش ﻧﻤﻮدﻧـﺪ
ﺷﻨﻮاﻳﻲﺳﻨﺠﻲ اﻳﻦ ﻛﻮدﻛﺎن ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ.
) .(16ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﻓﺮاواﻧﻲ ﺑﺴـﻴﺎر ﺑـﺎﻻي
در ﺣﺎل ﺣﺎﺿـﺮ اﻧﺘﻈـﺎر ﻣـﻲرود ﻛـﻪ ﺟﺮاﺣـﻲﻫـﺎي
ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ) 71درﺻﺪ( و ﺑﻪ وﻳﮋه ﭘﺮﺧﻴﺸـﻮﻣﻲ ﺷـﺪﻳﺪ
ﭘﺎﻻﺗﻮﭘﻼﺳﺘﻲ در ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﺮدن اﻧﺴـﺪاد ﻛﺎﻣـﻞ و ﻣﻨﺎﺳـﺐ
) 41درﺻﺪ( در ﺟﺎﻣﻌﻪي ﺗﺤﺖ ﺑﺮرﺳﻲ ،ﻧﻴـﺎز ﻣـﺎ را ﺑـﻪ
درﻳﭽﻪي ،VPﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈـﻪاي داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻨﺪ.
ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻛﺎرآﻳﻲ و ﺳﻮدﻣﻨﺪي روشﻫﺎي ﺟﺮاﺣـﻲ
ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ ﺣـﺪود 90درﺻـﺪ از ﻛﻮدﻛـﺎن ﻣﺒـﺘﻼ ﺑـﻪ
ﺑﻪ ﻛﺎر رﻓﺘﻪ ،ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻣﻲﺳﺎزد.
ﺷﻜﺎفﻫﺎي ﻏﻴﺮﺳﻨﺪروﻣﻴﻚ ﺑﻌﺪ از ﺟﺮاﺣﻲﻫـﺎي اوﻟﻴـﻪ،
در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﺣﺎﺿﺮ ،ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻧﻴﺰ ﻛﻪ ﺑﻪ
ﺑﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺧﻮب درﻳﭽﻪي VPدﺳـﺖ ﻳﺎﺑﻨـﺪ ) .(15ﺑـﺎ
ﻃﻮر ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﺎ ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ در ارﺗﺒﺎط ﺑﻮدﻧـﺪ ،ﻓﺮاواﻧـﻲ
اﻳــﻦ وﺟــﻮد ،ﻧﺘــﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌــﻪي ﺣﺎﺿــﺮ)در ﺑﻴﻤــﺎران
ﻗﺎﺑـﻞ ﺗـﻮﺟﻬﻲ داﺷـﺘﻨﺪ .در ﺣـﺎﻟﻲ ﻛـﻪ Hardin-Jonesو
ﺳﻨﺪروﻣﻴﻚ و ﻏﻴﺮ ﺳﻨﺪروﻣﻴﻚ( ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ 71درﺻﺪ
ﻫﻤﻜﺎر ) (4و Paliobeiو ﻫﻤﻜﺎران) ،(1اﻳﻦ ﺧﻄﺎﻫـﺎ را
از ﻛﻮدﻛــﺎن ﺗﺤــﺖ ﺑﺮرﺳ ـﻲ ﺑﻌــﺪ از ﺟﺮاﺣ ـﻲ اوﻟﻴــﻪ از
ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﻨﻬﺎ در 25و 28/5درﺻـﺪ از ﻛﻮدﻛـﺎن ﻣﺒـﺘﻼ
درﺟﺎﺗﻲ از ﭘﺮﺧﻴﺸـﻮﻣﻲ رﻧـﺞ ﻣـﻲﺑﺮﻧـﺪ .در ﺣـﺎﻟﻲ ﻛـﻪ
ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮدﻧﺪ .ارﺗﺒﺎط ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ
Hardin-Jonesو ﻫﻤﻜــﺎر ) (4و Ruiterو ﻫﻤﻜــﺎران
ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﺎ وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺸﺪﻳﺪي ﺑﻴﻤﺎران ﻧﺸـﺎن ﻣـﻲدﻫـﺪ ﻛـﻪ
) ،(5ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ را ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﻨﻬـﺎ در 37و 38درﺻـﺪ
وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮔﻔﺘﺎر در ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨـﺪ ﺑـﺮ
از ﻛﻮدﻛﺎن ﭘﻴﺶ دﺑﺴﺘﺎﻧﻲ ﻣﺒﺘﻼ ﺑـﻪ ﺷـﻜﺎف ﻛـﺎم ﺗـﺮﻣﻴﻢ
ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ ﺑﻲ ﻛﻔﺎﻳﺘﻲ درﻳﭽـﻪ ي
ﺷﺪه ﮔﺰارش ﻧﻤﻮدﻧﺪ Zanzi .و ﻫﻤﻜﺎران ) (7ﻧﻴﺰ ﻧﺸـﺎن
ﻛﺎﻣﻲ-ﺣﻠﻘﻲ ،ﭘﺮﺧﻴﺸﻮﻣﻲ و درﻧﺘﻴﺠﻪ ﻛﺎﻫﺶ ﻓﺸﺎر ﻫﻮاي
دادﻧﺪ ﻛﻪ در ﺳﻦ 7ﺳﺎﻟﮕﻲ ،ﺗﻨﻬﺎ 17درﺻـﺪ از ﺑﻴﻤـﺎران
داﺧﻞ دﻫﺎﻧﻲ ،ﻣﻨﺠـﺮ ﺑـﻪ اﺳـﺘﻔﺎده از ﺧﻄﺎﻫـﺎي ﺟﺒﺮاﻧـﻲ
ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم ،ﺑﺮاي رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻃﺒﻴﻌﻲ ،ﺑـﻪ
ﺗﻮﻟﻴــﺪ ﻣ ـﻲﺷــﻮد ) .(17از ﺳــﻮي دﻳﮕــﺮ ،ﺑــﻲ ﻛﻔــﺎﻳﺘﻲ
ﻓﺎرﻳﻨﮕﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﻧﻴﺎز دارﻧﺪ.
ﻧﺮمﻛﺎﻣﻲ-ﺣﻠﻘﻲ ﻧﻴـﺰ ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ در ﻣـﻮاردي ﺑـﻪ وﺟـﻮد
ﺑﺮﺧﻲ از ﺗﻔﺎوتﻫﺎي ﺣﺎﺿﺮ در ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺎﺷﻲ
اﺧﺘﻼﻻت ﺟﺒﺮاﻧـﻲ ﺗﻮﻟﻴـﺪ ﻣـﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎﺷـﺪ .زﻳـﺮا ﻓﻌﺎﻟﻴـﺖ
از ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮدن روشﻫﺎي ﻣﻮرد اﺳـﺘﻔﺎده در ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت
ﮔﻠﻮﺗﺎل ﺣﻴﻦ ﺗﻮﻟﻴﺪ اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺟﺒﺮاﻧﻲ ،ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻧﺮم ﻛﺎم و
ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﭼﺮا ﻛﻪ در ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺬﻛﻮر،
دﻳﻮارهﻫﺎي ﻃﺮﻓﻲ ﺣﻠـﻖ را ﻛـﺎﻫﺶ ﻣـﻲدﻫـﺪ ) (1و ﺑـﻪ
از ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﺟﻬﺎﻧﻲ ارزﻳـﺎﺑﻲ ادراﻛـﻲ ﮔﻔﺘـﺎر ) (13ﺑـﻪ
اﻓـﺰاﻳﺶ ﻛﻴﻔﻴــﺖ ﭘﺮﺧﻴﺸــﻮﻣﻲ ﮔﻔﺘـﺎر ﻣﻨﺠــﺮ ﻣــﻲﮔــﺮدد.
ﻋﻨﻮان ﻣﻌﻴﺎري ﺑﺮاي ﻗﻀـﺎوت در ﻣـﻮرد ﮔﻔﺘـﺎر ﺑﻴﻤـﺎران
ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻓﺮاواﻧﻲ زﻳﺎد اﺧﺘﻼﻻت ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﺗﺸـﺪﻳﺪ
اﺳﺘﻔﺎده ﻧﺸﺪه اﺳـﺖ .ﺑـﻪ ﻋـﻼوه در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ي ﺣﺎﺿـﺮ،
ﺑﻴﻤﺎري ،ﻟﺰوم ﺗﻮﺟﻪ ﺑـﻴﺶﺗـﺮ را ﺑـﻪ اراﺋـﻪي ﻣـﺪاﺧﻼت
ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎفﻫـﺎي ﺳـﻨﺪروﻣﻴﻚ ﻧﻴـﺰ ﺣﻀـﻮر
اوﻟﻴﻪي ﻣﻨﺎﺳﺐ از ﺟﻤﻠﻪ اﺻﻼح ﺗﻜﻨﻴﻚ ﺟﺮاﺣـﻲ اوﻟﻴـﻪ
ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن – ﺳﺎل / 29ﺷﻤﺎره /130ﻫﻔﺘﻪ دوم اردﻳﺒﻬﺸﺖ 1390
227
اﺧﺘﻼﻻت ﮔﻔﺘﺎري و ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﮔﻮش ﻣﻴﺎﻧﻲ در ﺷﻜﺎف ﻛﺎم
ﻓﺎﻃﻤﻪ درﺧﺸﻨﺪه و ﻫﻤﻜﺎر
ﮔﺮوهﻫﺎي وﺳﻴﻊﺗﺮي از ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷـﻜﺎف ﻟـﺐ و
و،ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻳﺠﺎد ﻛـﺎﻣﻲ ﻛـﺎرآ و ﺑـﺎ ﻋﻤﻠﻜـﺮد ﻣﻨﺎﺳـﺐ
.ﻛﺎم اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اراﺋﻪي زود ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺸﺎورهﻫﺎي ﮔﻔﺘﺎري ﺟﻬـﺖ
ﻓﺮاواﻧــﻲ،ﺑــﻪ ﻃــﻮر ﻛﻠــﻲ در ﭘــﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿــﺮ ﻣﺸﻜﻼت ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺷـﻜﺎف ﻛـﺎم ﺑـﻪ وﻳـﮋه ﭘﺮﺧﻴﺸـﻮﻣﻲ
ﭘــﻴﺶﮔﻴــﺮي از اﻳﺠــﺎد و ﺗﺜﺒﻴــﺖ اﻟﮕﻮﻫــﺎي ﺟﺒﺮاﻧــﻲ در . ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ،ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻟﺐ و ﻛﺎم
ﻧﺴـــﺒﺖ ﺑـــﻪ ﺳـــﺎﻳﺮ،و ﺧﻄﺎﻫـــﺎي ﺟﺒﺮاﻧـــﻲ ﺗﻮﻟﻴـــﺪ
ﺗﻨﻬـﺎ ﺑﺨﺸـﻲ از،ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﺣﺎﺿﺮ
ﻧﻴـﺎز، اﻳـﻦ ﻳﺎﻓﺘـﻪ.ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺴـﻴﺎر ﺑـﻴﺶﺗـﺮ ﺑـﻮد
ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﻜﺎف ﻛﺎم را ﺷﺎﻣﻞ ﻣـﻲﺷـﺪ )ﺑﻴﻤـﺎران
ﻣــﺎ را ﺑــﻪ ﺑﻬﺒــﻮد ﺑﺮﻧﺎﻣــﻪرﻳــﺰيﻫــﺎي درﻣــﺎﻧﻲ در ﻗﺎﻟــﺐ
ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﺗﻴﻢ ﺷﻜﺎف ﻟﺐ و ﻛﺎم اﺻﻔﻬﺎن در ﻳـﻚ
ﺗﻴﻢﻫـﺎي ﻣﻨﺴـﺠﻢ ﺑـﻪ ﻣﻨﻈـﻮر ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﻬﺘـﺮ ﻛﻮدﻛـﺎن
ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﺷﻮد ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻣﻨﻈـﻮر،(ﺑﺎزه ي زﻣﺎﻧﻲ ﻣﺤﺪود
.ﻣﺒــﺘﻼ ﺑــﻪ ﺷــﻜﺎف ﻟــﺐ و ﻛــﺎم ﻣــﻨﻌﻜﺲ ﻣــﻲﺳــﺎزد
ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ﻣﺸـﺎﺑﻬﻲ در،ﺗﻌﻤﻴﻢ ﭘﺬﻳﺮي ﺑﻴﺶﺗـﺮ ﻳﺎﻓﺘـﻪﻫـﺎ
References 1. Paliobei V, Psifidis A, Anagnostopoulos D. Hearing and speech assessment of cleft palate patients after palatal closure. Long-term results. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 2005; 69(10): 1373-81. 2. Scherer NJ, Williams AL, Proctor-Williams K. Early and later vocalization skills in children with and without cleft palate. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 2008; 72(6): 827-40. 3. Peterson-Falzone SJ, Hardin-Jones MA, Karnell MP. Cleft Palate Speech. 3rd ed. New York: Mosby; 2003. p. 162-71. 4. Hardin-Jones MA, Jones DL. Speech production of preschoolers with cleft palate. Cleft Palate Craniofac J 2005; 42(1): 7-13. 5. Ruiter JS, Korsten-Meijer AG, GoorhuisBrouwer SM. Communicative abilities in toddlers and in early school age children with cleft palate. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 2009; 73(5): 693-8. 6. Goudy S, Lott D, Canady J, Smith RJ. Conductive hearing loss and otopathology in cleft palate patients. Otolaryngol Head Neck Surg 2006; 134(6): 946-8. 7. Zanzi M, Cherpillod J, Hohlfeld J. Phonetic and otological results after early palate closure in 18 consecutive children presenting with cleft lip and palate. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 2002; 66(2): 131-7. 8. Muntz HR. An overview of middle ear disease in cleft palate children. Facial Plast Surg 1993; 9(3): 177-80. 9. Priester GH, Goorhuis-Brouwer SM. Speech and language development in toddlers with and without cleft palate. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 2008; 72(6): 801-6. 10. Fakheran Esfahani O, Riyahi AR. Audiological
factors of patients with cleft palate coming to speech therapy clinics. Proceeding of The 1st National Congress on Cleft Lip & Palate: 2008 Nov.22-23; Isfahan, Iran. 11. Rullo R, Di Maggio D, Festa VM, Mazzarella N. Speech assessment in cleft palate patients: a descriptive study. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 2009; 73(5): 641-4. 12. Shprintzen RJ, Bardach J. Cleft Palate Speech Management: A Multidisciplinary Approach. New York: Mosby; 1995. p.186. 13. Henningsson G, Kuehn DP, Sell D, Sweeney T, Trost-Cardamone JE, Whitehill TL. Universal parameters for reporting speech outcomes in individuals with cleft palate. Cleft Palate Craniofac J 2008; 45(1): 1-17. 14. Schonweiler R, Lisson JA, Schonweiler B, Eckardt A, Ptok M, Trankmann J, et al. A retrospective study of hearing, speech and language function in children with clefts following palatoplasty and veloplasty procedures at 18-24 months of age. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 1999; 50(3): 205-17. 15. Peterson-Falzone S, Trost-Cardamone J, Karnell M, Hardin-Jones M. The Clinician's Guide to Treating Cleft Palate Speech. New York: Mosby; 2005. p. 17-37. 16. Davari h, Derakhshandeh F, Mostajeran F, Ghassisin L. The prevalence of VPI after primary surgery of palate in up to 3 years old cleft palate patients. Proceeding of The 1st National Congress on Cleft Lip & Palate: 2008 Nov.22-23; Isfahan, Iran. 17. Derakhshandeh F, Rezaei P, Ghelmanipur M. Speech in Cleft Lip and Palate. Isfahan: Isfahan University of medical science; 2004. p. 61-7.
1390 ﻫﻔﺘﻪ دوم اردﻳﺒﻬﺸﺖ/130 ﺷﻤﺎره/ 29 ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن – ﺳﺎل
228
Journal of Isfahan Medical School Vol 29, No 130, 2nd week, May 2011
Original Article Received: 30.1.2011
Accepted: 10.4.2011
The Study of Speech Disorders and Middle Ear Diseases Following Primary Palatoplasty in Children with Cleft Palate Fatemeh Derakhshandeh MSc1, Marziyeh Poorjavad MSc2
Abstract Background: Children with cleft lip and palate experience many problems such as feeding problems, hearing disorders, and speech and language disorders. The purpose of this study was to determine the prevalence of middle ear diseases, hypernasality, and compensatory errors following primary palatoplasty in children with cleft palate with or without cleft lip; and to assess the effect of middle ear problems on speech production in these children. Methods: A retrospective file review of 120 patients with different kinds of orofacial clefts, who coming to Isfahan cleft palate team in Alzahra (SA) hospital in 2005 to 2007, was performed and the prevalence of middle ear problems, hypernasality and compensatory errors of 38 3-6 year old children with cleft palate with or without cleft lip was calculated. Moreover, the associations between the history of middle ear problems and hypernasality and compensatory errors were studied. Findings: 47.4% of patients experienced repeated episodes of otitis media. Also, compensatory errors and some degrees of hypernasality were observed in 78.9% and 71% of our sample, respectively. These speech disorders were not associated with middle ear status of children (P > 0.05). But hypernasality was related to articulation disorders, significantly (P = 0.001). Conclusion: In current study, the high prevalence of accompanying problems with cleft palate, especially hypernasality and compensatory errors were observed. Therefore in order to achieve better outcomes in children with cleft palate, we should improve our surgical treatment techniques and another intervention through appropriate multidisciplinary team management. Keywords: Cleft palate, Speech, Middle ear pathology.
1
Faculty Member, Department of Speech Therapy, School of Rehabilitation Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran. 2 Department of Speech Therapy, School of Rehabilitation Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran. Corresponding Author: Marziyeh Poorjavad MSc, Email:
[email protected]
229
1390 ﻫﻔﺘﻪ دوم اردﻳﺒﻬﺸﺖ/130 ﺷﻤﺎره/ 29 ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن – ﺳﺎل
