Page 3 of 12. Pentagon Star Zelfbouw.pdf. Pentagon Star Zelfbouw.pdf. Open. Extract. Open with. Sign In. Main menu. Disp
DE PENTAGON STAR ZELFBOUW ZONNEKOKER
We hebben een karton gekocht, 119 x 75 uitgevouwen, die normaal gezien een doos zou moeten vormen van 80 x 40 grondvlak, met een hoogte van 36 cm (de maten zijn afgerond). Prijs 3,24 €, maar je kunt er wellicht zo een gratis vinden in de supermarkt. De afmetingen mogen ook afwijken. Hiermee willen we dus een Pentagon Star maken. Parallel hiermee heb ik twee platen schuimkarton gekocht van 100 x 70 cm. En daarmee ga ik eveneens een Pentagon Star maken. Dit schuimkarton heb ik reeds gebruikt voor de CookIt en de Fun Panel, die daardoor ietsje kleiner waren dan de standaard afmeting. 5,59 € per stuk en dus 11,18 € samen.
De nieuwe, fantastische (hoop ik), super-reflecterende folie, waarvan ik 2 rollen besteld heb (150 x 50 cm - 19,80 €) komt op het model in schuimkarton. Voor het ander model heb ik de radiatorfolie (3,80 €) al liggen. Voordelen van het karton : gratis tot goedkoop en plooit gemakkelijk Nadelen van het karton : gevoelig voor vocht Voordelen van het schuimkarton : mooi stijf, ongevoelig voor vocht, superlicht Nadelen van het schuimkarton : duurder, eens ingedrukt is het blijvend ingedrukt en dus moeten we voorzichtig zijn, plooien moeten liefst vooringedrukt gemaakt worden (zien we later wel), het afgewerkt model is windgevoeliger.
De zelfklevende spiegelfolie is superreflecterend. Als je zo de rol ziet liggen naast de reeds geplakte alufolie, dan zie je zo dat de reflectie om een veelvoud effectiever zal zijn. De vele kreukels van de alufolie zorgen voor diffusie van het licht. Als je radiatorfolie gebruikt, dan ligt de kwaliteit zo tussen deze twee in...
Dit moet het dan worden ...
We beginnen met het snijden van het karton :
We verdelen het karton in twee, langs de stippellijn, en ook door de achterkant door. Je krijgt dan een klein stuk en een groot stuk. En als je die dan openklapt, dan is het verschil nog duidelijker. Het kleine stuk levert het bovenste deel van de koker en het grotere stuk levert de onderkant. Hier moeten we een beslissing nemen met welk stuk we gaan beginnen. Als we uitgaan van de kartonnen doos, dan is het veruit eenvoudiger, als we eerst het onderste, gemakkelijke deel maken, en pas daarna het bovenste. Kwestie van het goed te kunnen visualiseren. Wanneer je echter uitgaat van 2 stukken (schuim)karton, dan is het heel wat verstandiger om eerst het bovenste gedeelte te maken, want het
onderste moet je dan daaraan aanpassen. Omgekeerd zou je wel eens raar kunnen opkijken, ik spreek hier uit ervaring.
We laten het bovenste korte deel dus liggen en we beginnen met het onderste lange, dat uit drie segmenten bestaat met telkens flappen aan de onderkant en aan de bovenkant.
De onderkant, dat is dus én de grote flap aan de voorkant, én de "bak" die het opstaande stuk "herbergt". We gaan ons pas later bezig houden met het langere segment, en we gaan de “bak” vormen met de 2 andere, een beetje zoals je een doos in mekaar steekt. Van het middelste stuk vouw je de flappen naar boven en het achterste stuk plooi je er overheen. Naargelang de afmetingen van het karton heb je veel of weinig overschot, en met een paar knipjes en omplooien kun je de bak nog extra stevigheid geven.
Knijpers zin de grote vrienden van de zelfbouwer, ook hier. Als de bak àf is, stevig met tape alles op zijn plaats, dan ga je de lijnen uittekenen voor de plooien. Hier moet je wèl gaan beslissen, of je de lijnen eerst tekent, dan wel of je eerst de folie plakt, of de tekening aan de achterkant maakt.
Karton plooit gemakkelijk, maar dat kun je niet zeggen van extradik karton of van schuimkarton. Eerst eens goed nadenken voor je beslist.
De tekening is nogal vanzelfsprekend, denk ik. 2 x 3 lijnen voor het buigen en één lijn voor de reflector. Je ziet dat kruisjes aanduiden waar het grondvlak van het bovenste deel later zal komen, en dat we de twee zijwanden van de bak al wat vrijgeknipt hebben, maar dat zullen we wellicht nog moeten aanpassen. Hieronder zie je al, hoe de onderkant er afgewerkt uitziet. De folie is geplakt, en we hebben 3 plastic ogen geslagen voor de regel-touwtjes.
De onderkant nu. Ook hier is de tekening vanzelfsprekend, alhoewel. De zwarte lijnen duiden aan dat je moet knippen, de stippellijnen dat je moet buigen. Teken eerst de driehoeken die je gaat wegknippen van de onderste flappen. De buitenste driehoeken moeten in elk geval weg, de binnenste hoeven dit eigenlijk niet. Wacht daarmee. Ik heb het hier wèl gedaan, omdat dit duidelijker is voor de uitleg. De driehoeken moeten wel gelijkbenig zijn en dus moet je de breedte van de flap nemen en daarmee afpunten. Hier is het een toeval, dat de volledige lengte van de flappen opgebruikt wordt. Verschiet niet als dit bij jou niet zo is. Teken dan de grote diagonale buiglijnen. En dan de horizontale dwarslijn, die op halve hoogte ligt van de rest van het karton, de onderste flap dus niet meegerekend. De beide buitenste delen van die lijn worden geknipt.
OK, zo ver ? Dan zie je bovenaan in het midden een kleiner deel wat geplooid moet worden. Links en rechts zo’n 7 cm van het midden, maar dit is nogal afhankelijk van de dikte van je karton. Het mag dus ook wat meer zijn.
Hier zie je dat ik de driehoeken ook aan de binnenkant weggeknipt heb. Als je het stuk zo plooit, dan komen de punten bij mekaar en vormen zo het grondvlak. Alternatief laat je de binnenste driehoeken eraan, je schuift het karton over mekaar, en dan is het grondvlak wel gedeeltelijk dubbel, maar je kunt met een beetje geluk de ruimtes opvullen met de andere weggesneden driehoeken. Een stevig grondvlak is wenselijk, ook ik verstevig met een “vreemd” stuk karton.
Hier zie je nog eens goed waar ik geknipt heb. Opgepast, als het stuk nogal hoog is of je karton te dik, dan is het beter dat je ook de scheiding tussen de twee bovenste flappen verder doorknipt tot aan de middelste horizontale lijn.
Zo moet het dan worden ...
Met wat grote knijpers wordt het bovenste deel aan de bak bevestigd.
En met koordjes regel je de neiging van de panelen.
Ook achterkant zie je hoe een knijper de bovenste plooien vasthoudt en tevens dient om met een koord verbonden te blijven met de bak.
Je kunt de bak nog verzwaren met een paar stenen. Testen maar !
