Postural endurance among people pursuing different ...

Postural endurance among people pursuing different kinds of fitness activity Małgorzata Jachacz-Łopata1, Daniela Milka2, Tadeusz Szymon Gaździk3 1 Department of Physiotherapy Medical University of Silesia in Katowice, School of Health Care 2 Department and Institute of Anatomy, Medical University of Silesia in Katowice Head of Department of Anatomy: dr hab. n. med. Grzegorz Bajor 3 Klinika Ortopedii i Traumatologii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagielońskiego Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Tadeusz Szymon Gaździk

Address for correspondence/ Adres do korespondencji: Małgorzata Jachacz-Łopata tel. +48 696 588 345 e-mail: [email protected] Received: 26.11.2012 Accepted: 11.01.2013 Published: 15.03.2014 STATISTIC STATYSTYKA Word count Liczba słów

1817/1552

Tables Tabele

2

Figures Ryciny

7

References Piśmiennictwo

18

Wytrzymałość posturalna u osób realizujących różne formy treningu fitness Original article/Artykuł oryginalny

© J ORTHOP TRAUMA SURG REL RES 1 (34-35) 2014

Summary Background. The elements, which comprise a postural endurance are: an appropriate muscles tightness and strength of locally stabilizing muscles and groups of muscles which all together compose a functional chain. The postural endurance is a resultant of tightness balance of involuntary and superficial muscles. Depending on which body parts are stabilized, the following types should be distinguished – local type, concerning peripheral joints or spinal joints and global type, straddling the group of deep muscles, for example transversal abdominal muscle, multifidius muscle, iliolumbar muscle, fascia lata, pelvic muscles. Functionally, the diaphragm is a muscle, which increases an efficiency of global stability, what enable to balance the tightness in torso body part. Relating to this distinction, the local stability enable to obtain a fulcrum in particular parts of human body, what is necessary to make a move. On the other hand, the global stability, comprising torso, forms a specific kind of “strength line” described as a centralized muscle tightness. In this aspect, the definition of postural endurance concerns the quality of muscle tightness and its pertinent distribution in specified parts of joints, depending on type of movements or body position. The aim of this analysis was to show what influence the popular forms of physical activities pursuing in fitness clubs, have on local and global stability in the aspect of postural endurance. Materials and methods. 80 women aged from 18 to 61 (x=35,64; ± 10,72), regularly attending to the silesian fitness club classes took part in the research. In order to devise the results, the surveyed women were divided into two groups, depending on what type of physical activity they chose. The questionnaire and the authorial physical test, verifying their postural endurance, were main research tools. Results. It was observed, that the difference among particular exercises doing by the women from each age group were not significant – it did not exceed 2 seconds. The best score was obtained for right body side – the time maximum possible to score in particular exercise (60 seconds). Conclusion. Each training process should starts with body stabilization training, described as activation of central body muscles, in order to avoid a spine and peripheral joints disorders. Key words: physical activity, postural endurance, stabilization, fitness training Streszczenie Wstêp. Na wytrzyma³oœæ posturaln¹ sk³adaj¹ siê odpowiednie napiêcie i si³a miêœni lokalnie stabilizuj¹cych oraz du¿e grupy miêœniowe tworz¹ce funkcjonalnie ³añcuchy. Wytrzyma³oœæ posturalna jest wypadkow¹ zrównowa¿onego napiêcia miêœni g³êbokich i powierzchownych. W zale¿noœci od stabilizowanego obszaru pozwólmy sobie rozró¿niæ typ lokalny, dotycz¹cy stawów obwodowych b¹dŸ stawów krêgos³upa lub typ o charakterze globalnym obejmuj¹cy grupê miêœni g³êbokich, m.in. takich jak miêsieñ poprzeczy brzucha, miêsieñ wielodzielny, miêsieñ biodrowo-lêdŸwiowy, powiêŸ szeroka oraz miêœnie dna miednicy. Funkcjonalnie, miêœniem zwiêkszaj¹cym efektywnoœæ stabilizacji globalnej jest przepona, która pozwala zrównowa¿yæ napiêcie w obszarze tu³owia. W odniesieniu do tego podzia³u stabilizacja lokalna umo¿liwia stworzenie w danym obszarze cia³a punktu podparcia niezbêdnego do wykonania dalszego ruchu. Z kolei, stabilizacja globalna obejmuj¹ca obszar tu³owia, stanowi pewnego rodzaju pas si³y czyli zcentralizowane napiêcie miêœniowe. W tym aspekcie pojêcie wytrzyma³oœci posturalnej dotyczy jakoœci napiêcia miêœniowego i jego adekwatnej dystrybucji w obszarze okreœlonych stawów w zale¿noœci od wykonywanego ruchu b¹dŸ utrzymywanej pozycji. Celem pracy by³o ukazanie, jaki wp³yw maj¹ popularne formy aktywnoœci fizycznej realizowane w klubach fitness na stabilizacjê globalna i lokaln¹ w aspekcie wytrzyma³oœci posturalnej. Materia³ i Metody. Badaniami objêto 80 kobiet w wieku od 18 do 61 (x= 35,64; ± 10, 72), regularnie uczêszczaj¹cych na zajêcia do klubów fitness województwa œl¹skiego. W celu opracowania wyników, badane podzielono na dwie grupy ze wzglêdu na rodzaj podejmowanej aktywnoœci. Narzêdziem badawczym by³a ankieta oraz opracowany przez autorów test sprawdzaj¹cy wytrzyma³oœæ posturaln¹. Wyniki. Zaobserwowano, i¿ ró¿nica w poszczególnych æwiczeniach w ka¿dej z grup wiekowych by³a nieznaczna - nie przewy¿sza³a dwóch sekund. Najlepszy wynik zaprezentowa³y wzorce dla prawej strony cia³a – maksymalny mo¿liwy do uzyskania w danym æwiczeniu czas (60 sek.). Wnioski. Proces treningu warto rozpocz¹æ od treningu stabilizacyjnego, czyli zaktywizowaniu miêœni centrum cia³a w celu unikniêcia dysfunkcji krêgos³upa i stawów obwodowych. S³owa kluczowe: aktywnoœæ fizyczna, wytrzyma³oœæ posturalna, stabilizacja, trening fitness

` M. JACHACZ-£OPATA, D. MILKA, T. S. GAZDZIK

18 INTRODUCTION

WSTĘP

Global stability, also called “core strength” is a type of a general endurance of deep muscles like for example a musculus transversus abdominis, musculus multifidus or pelvic muscles. The diaphragm and fascia lata, also have an effect on this type of stability - by distributing the muscles tightness from the muscles or into the muscles, they make a “bridge” between the muscles from the lower torso body part and the diaphragm up to the rib cage. This group mentioned above has an effect on a correct body posture, permitting of a proper body weight balancing during movements and general body balancing in different positions [1]. In this aspect, the global stability is an occurrence, which take place only if the deep muscles tightness appears simultaneously with correct breathing. To sum it up, stability is an activity and ability of combining muscles work and breathing in a different body positions[2]. The group of deep muscles make a protection for spine for example during body torsional movements and overloading (there in against shearing force) and, in consequence, protecting from disorders and pains [1,2]. The groups of deep and superficial muscles should cooperate in functional chains, enabling to maintain the correct body balance and to conduct movement. Singular anatomy train is a sort of anatomical myofascial chain. The term „myofascial” indicates on a relation and inseparability of both tissues, in the performance of kinesthetic and stabilizing functions [3,4]. Anatomy trains, in other words called muscles chains, are the groups of tissues cooperating with each other, transferring on each other the tightness during particular movements [4]. From the anatomical point of view, muscles and other soft tissues exist as a singular structures. From a functional point of view, soft tissues are grouped into chains, and the tightness from one part of chain is transferred by tissues to other part of anatomy train, not seldom outlying from the original cause of tightness [4,5]. This occurrence enable to devise the conception based on muscle synergism, ipsi- and contralateral changes (twitches). Each physical activity is composed of series of complex movements, which concern different parts of human body, and its components are: body position (statistic body or body in movement), type of movements (intentional) and additional movements (non-intentional). According to this concept, entire body take part in physical activity process [5,6]. That is why, a few basic, long muscles anatomy trains can be distinguished, for example: spiral line, going from the feet up to the opposite shoulder joint. This line takes part in transferring strength from the low body parts to the upper body parts, for example during gait [3,4]. Physical activity can be divided with regard to motor abilities (speed, flexibility, jumping ability, strength, endurance, balance), the type of exertion (aerobic, anaerobic) and the character of muscles work (isometric, isotonic, isokinetic twitches) [6,7]. Taking these criteria

Stabilizacja globalna, czyli tzw. „pas si³y”, stanowi rodzaj ogólnej wytrzyma³oœci g³êbokich miêœni, m.in. takich jak miêsieñ poprzeczny brzucha, miêsieñ wielodzielny oraz miêœnie dna miednicy. Na stabilizacjê tego typu wp³yw maj¹ równie¿ przepona oraz powiêŸ szeroka, dystrybuuj¹c napiêcie z miêœni lub do miêœni, stanowi pomost pomiêdzy miêœniami dolnego obszaru tu³owia a przepon¹ i klatk¹ piersiow¹. Ca³a ta grupa decyduje ma wp³yw na prawid³ow¹ postawê cia³a, umo¿liwiaj¹c odpowiednie przenoszenie obci¹¿eñ podczas ruchu i pozwalaj¹ na zachowanie równowagi w ró¿nych pozycjach [1]. W tym aspekcie stabilizacja globalna jest zjawiskiem, które mo¿e zaistnieæ jedynie w warunkach gdy zainicjujemy odpowiednie napiêcie miêœni g³êbokich z równoczesnym poprawnym oddechem. Stabilizacja jest wiêc czynnoœci¹ i umiejêtnoœci¹ ³¹czenia pracy miêœni z oddechem w ró¿nych pozycjach [2]. Grupa miêœni g³êbokich stanowi ochronê dla krêgos³upa na przyk³ad podczas ruchów skrêtnych czy przed przeci¹¿eniami (w tym dzia³aniem si³ œcinaj¹cych), a w konsekwencji dysfunkcjami i bólem [1,2]. G³êbokie, jak i powierzchowne grupy miêœniowe powinny ze sob¹ wspó³pracowaæ w funkcjonalnych ³añcuchach miêœniowych, umo¿liwiaj¹c tym samym utrzymanie równowagi i przeprowadzenie ruchu. Pojedyncza taœma anatomiczna jest rodzajem traktu miêœniowo-powiêziowego. Sformu³owanie „miêœniowo-powiêziowy” oddaje powi¹zanie i nierozdzielnoœæ obu tkanek w pe³nieniu funkcji ruchowych i stabilizacyjnych [3,4]. Taœmy anatomiczne lub inaczej ³añcuchy miêœniowe to grupy tkanek wspó³dzia³aj¹ce ze sob¹ i przenosz¹ce na siebie nawzajem napiêcia podczas poszczególnych ruchów [4]. Z anatomicznego punktu widzenia miêœnie i pozosta³e tkanki miêkkie istniej¹ jako pojedyncze struktury. Podejœcie funkcjonalne z kolei grupuje tkanki miêkkie w ³añcuchy, gdzie napiêcie w jednym obszarze ³añcucha zostaje przeniesione przez tkanki do innej czêœci traktu, nierzadko oddalonej od pierwotnej przyczyny napiêcia [4,5]. W³aœnie to zjawisko pozwoli³o na stworzenie koncepcji opartej m.in. na synergizmach miêœniowych, skurczach ipsi- oraz kontrlateralnych. Ka¿da z wykonywanych czynnoœci sk³ada siê z wielu z³o¿onych ruchów, które nie dotycz¹ jednego odcinka cia³a, a ich komponent¹ s¹: u³o¿enie cia³a w przestrzeni (poruszaj¹cego siê lub statycznego), wykonywany ruch (celowy) oraz ruchy dodatkowe (niezamierzone). Wed³ug tego za³o¿enia w ruchu bierze udzia³ ca³e cia³o [5,6]. St¹d mo¿na wyró¿niæ kilka podstawowych, d³ugich taœm miêœniowych, takich jak np. taœma spiralna, biegn¹ca od stopy do przeciwstawnego stawu barkowego. Taœma ta bierze udzia³ w transferze si³ z dolnej do górnej czêœci cia³a np. podczas chodu [3,4]. Aktywnoœæ ruchow¹ mo¿na podzieliæ ze wzglêdu na zdolnoœci motoryczne (szybkoœæ, gibkoœæ, skocznoœæ, si³a, wytrzyma³oœæ, równowaga), rodzaj wysi³ku (aerobowy, anaerobowy) i charakter pracy miêœniowej (skurcze izometryczne, izotoniczne, izokinetyczne) [6,7]. Bior¹c pod THE JOURNAL OF ORTHOPAEDICS TRAUMA SURGERY AND RELATED RESEARCH

19

Postural endurance among people pursuing different kinds of fitness activity

under consideration, the forms of physical activities pursuing in fitness clubs, could be distinguished in dynamic, with emphasis on fastness and endurance forming, and rather static, focusing on flexibility, strength and balance aspect. Regardless of the type of physical activity, the main role has the ability of body stability while pursuing particular exercises.

uwagê te kryteria, formy ruchowe realizowane w oœrodkach fitness, mo¿na podzieliæ na dynamiczne, z naciskiem na kszta³towanie zdolnoœci szybkoœciowych i wytrzyma³oœciowych oraz bardziej statyczne, skupiaj¹ce siê na aspekcie gibkoœciowym, si³owym i równowa¿nym. Niezale¿nie od rodzaju aktywnoœci znaczenie ma umiejêtnoœæ stabilizowania cia³a podczas wykonywania poszczególnych æwiczeñ.

THE AIM The aim of this research was to show, what influence the popular physical activities pursuing in fitness club have on global and local stability, taking under consideration the postural endurance.

CEL Celem pracy by³o ukazanie, jaki wp³yw maj¹ popularne formy aktywnoœci fizycznej realizowane w klubach fitness na stabilizacjê globalna i lokaln¹ w aspekcie wytrzyma³oœci posturalnej.

MATERIALS AND METHODS Relating to the classification of motor abilities, the surveyed women were divided into two groups with regard to the activity they chose: A-static forms (Pilates training, yoga), B - dynamic forms (step, TBC – total body conditioning, aerobic). Vary kind of physical activity and different aims pursuing during these fitness classes permit to suppose, that the postural reaction for the particular exercise will be different. 80 women aged from 18 to 61 (x=35,64; ± 10,72), regularly attending on Silesian clubs fitness classes, took part in this survey. The subjects were distinguished into two groups - A and B - with regard to the type of pursuing training. Women who attended to Pilates training and Yoga were qualified to Group A and women who participated in strengthening and aerobic training were

Tab. 1. Quality opinion about exercises – the scores for accomplishing particular activities are summed up

W nawi¹zaniu do klasyfikacji zdolnoœci motorycznych, badane zosta³y przydzielone do dwóch grup ze wzglêdu na rodzaj realizowanej aktywnoœci: A – formy statyczne (pilates, joga), B – formy dynamiczne (step, tbc, aerobic). Odmienny sposób prowadzenia ruchu i inne cele realizowane podczas tych zajêæ pozwalaj¹ przypuszczaæ, ¿e reakcja posturalna na konkretne zadanie ruchowe bêdzie siê ró¿ni³a. Badaniami objêto 80 kobiet w wieku od 18 do 61 (x= 35,64; ± 10, 72), regularnie uczêszczaj¹cych na zajêcia do klubów fitness województwa œl¹skiego. Badane zosta³y podzielone na dwie zasadnicze grupy A i B ze wzglêdu na rodzaj treningów. Do grupy A zakwalifikowano kobiety uczêszczaj¹ce na zajêcia typu Pilates i Joga,

An inability of doing the exercise 1. Deep front line 2. Superficial front and back line 3. Spiral line (left and right side) 4. Lateral line (left and right side) 5. Back line

Tab. 1. Ocena jakościowa ćwiczeń – punktacja za wykonanie poszczególnych zadań ruchowych jest sumowana

An exercise done in basic position

An exercise done in correct (full) position

0 0

1 1

2 2

0

1

2

0

1

2

0

1

2

Zadanie wykonane nieprawid³owo/ niewykonanie zadania 1. Taœma g³êboka przednia 2. Taœma powierzchowna przednia i tylna 3. Taœma spiralna (strona L i P) 4. Taœma boczna (strona L i P) 5. Taœma tylna

1 (34-35) 2014

MATERIAŁ I METODY

Wykonanie zadania w pozycji podstawowej

Wykonanie zadania w pozycji pe³nej

0

1

2

0

1

2

0

1

2

0

1

2

0

1

2


20 qualified to Group B. The subjects were also divided into three groups with regard to their age, in order to check whether the age has any influence on stabilizing mechanisms. The age groups were as following: I Group (29 persons) – aged from 18 to 29 (x=24 ± 3,4) II Group (27 persons) – aged from 30 to 45 (x= 33,1 ± 4,2) and III Group (24 persons) – aged from 46 to 61 (x= 50 ± 2,9). The survey based on interview, consists of three parts. First part included questions about general information of surveyed person as age, place of residence, work; second part comprised information concerning the type and the frequency of chosen physical activities. Third part of interview included questions

Fig. 1a/b/c. Deep front line – following phases of exercise: preparation(a), the basic position(b), the full position(c) Ryc. 1a/b/c. Taśma głęboka przednia – kolejne fazy ćwiczenia: przygotowanie(a), pozycja podstawowa(b), pozycja pełna(c)

natomiast do grupy B osoby podejmuj¹ce treningi z zakresu æwiczeñ wzmacniaj¹cych i aerobowych. Badane podzielono dodatkowo na trzy grupy wiekowe, w celu zbadania ewentualnego wp³ywu wieku na mechanizmy stabilizacji. Grupy wiekowe przedstawia³y siê nastêpuj¹co: I grupa (29 osób) - wiek od 18 do 29 lat (x= 24 ± 3,4), II (27 osób) - wiek od 30 do 45 lat (x= 33,1 ± 4,2) oraz III grupa (24 osoby) - wiek od 46 do 61 lat (x=50 ± 2,9). Badanie opiera³o siê na wywiadzie, sk³adaj¹cym siê z trzech czêœci. Pierwsza zawiera³a informacje ogólne o osobie badanej (m.in. wiek, miejsce zamieszkania, rodzaj wykonywanej pracy itp.), druga czêœæ to informacje dotycz¹ce rodzaju oraz czêstotliwoœci wybranych zajêæ ruchowych. Trzecia czêœæ wywiadu dotyczy³a

a

b

c

Fig. 2. Superficial front and back line – full position Ryc. 2. Taśma powierzchowna przednia i tylna – pozycja pełna

THE JOURNAL OF ORTHOPAEDICS TRAUMA SURGERY AND RELATED RESEARCH

21


about potential pain disorders relating to body motor system. Subsequent stage of survey was carrying out the authorial test consisted of five exercises, based on global and local stability conception, as well as on functional integrality of particular groups of muscles. The test checked the efficiency of five muscle trains: deep front line (Fig.1a/b/c), superficial front and back line (Fig.2), spiral (Fig.3a/b/c) and lateral (Fig.4a/b) lines for both sides and back line (Fig.5a/b/c). During the exercise, the quality and potential of its exercising were surveyed. Each exercise was given a score from 0 to 2 (Table 1), where 0 equals inability of doing the exercise, 1 equals the exercise done in basic position, 2 equals the exercise done

Fig. 3a/b/c. Spiral line – subsequent phases: the basic position (a), full position (b) and view from above (c) Ryc. 3a/b/c. Taśma spiralna – kolejne fazy: pozycja podstawowa (a), pozycja pełna (b) oraz widok z góry (c)

a

c

b

Fig. 4a/b. Lateral line – the view from the front (a) and rear (b) Ryc. 4a/b. Taśma boczna – widok z przodu (a) oraz z tyłu (b)

a

b

1 (34-35) 2014

ewentualnych dolegliwoœci bólowych ze strony uk³adu ruchu. Kolejnym etapem badania by³o przeprowadzenie autorskiego testu sk³adaj¹cego siê z piêciu æwiczeñ, opartego na koncepcji stabilizacji globalnej i lokalnej oraz integralnoœci funkcjonalnej okreœlonych grup miêœni. Test ocenia³ wydolnoœæ piêciu taœm miêœniowych: przedniej g³êbokiej (Ryc.1a/b/c), przedniej i tylnej powierzchownej (Ryc. 2), taœmy spiralnej (Ryc.3a/b/c) i bocznej (Ryc.4a/b) dla obu stron cia³a oraz taœmy tylnej (Ryc.5a/ b/c). Podczas wykonywania æwiczeñ oceniana by³a jakoœæ oraz potencjalnoœæ ich wykonania. Ka¿de æwiczenie punktowano od 0 do 2 (Ryc.1), gdzie 0 oznacza³o niemo¿noœæ wykonania æwiczenia, 1 – wykonanie æwicze-


22 in correct (full) position. Maximum amount of scores to get was 14, sides and spiral lines were scored separately for left and right side (to sum up – 7 tests). The quality test and score concerned the time of staying in one position, measured by using a stopper. For one of the exercises concerning an angle between lower limbs and the ground, the time was measured by using the inclinometer. Each exercise composed of dynamic component (an entry the position) and static component (a work of isometric muscles – staying in particular position). 60 seconds was the maximum time indicated for staying in each position (with regard to isometric character of muscles work and possibility of The Valsalva Effect). The points concerning the quality of test accomplishment and the times of staying in one position were summed up separately (summed maximum time: 420 seconds), getting two results needed for comparison analysis from one person. Criteria for participating in the survey was the age (from 18 to 61) and regular attendance at fitness classes – minimum two times per week for at least six months. The following figures 1-5 represent particular exercises included in physical examination.

nia w pozycji podstawowej, 2 – wykonanie æwiczenia w pozycji pe³nej. Maksymalna liczba punktów wynosi³a 14, a taœmy boczne i spiralne punktowano osobno dla prawej i lewej strony (³¹cznie 7 testów). Ocena iloœciowa dotyczy³a czasu utrzymania danej pozycji, mierzonego stoperem oraz w przypadku jednego z æwiczeñ testowych k¹ta nachylenia pomiêdzy koñczynami dolnymi a pod³o¿em, mierzonego inklinometrem. Ka¿de z æwiczeñ sk³ada³o siê z komponenty dynamicznej (wejœcie do pozycji) oraz statycznej (praca miêœni o charakterze izometrycznym – utrzymanie danej pozycji). Za maksymalny czas utrzymywania pozycji podczas kolejnych æwiczeñ uznano 60 sekund (ze wzglêdu na izometryczny charakter pracy miêœni oraz mo¿liwoœæ wyst¹pienia efektu Valsavy). Punkty dotycz¹ce jakoœci wykonania testu oraz czasy utrzymania poszczególnej pozycji sumowano osobno (³¹czny maksymalny czas: 420 sekund), otrzymuj¹c u ka¿dej osoby badanej dwa wyniki do analizy porównawczej. Kryterium w³¹czenia do badania by³ wiek od 18 do 61 lat oraz systematyczne uczestnictwo w zajêciach ruchowych, min. dwa razy w tygodniu przez co najmniej szeœæ miesiêcy. Ryciny 1-5 prezentuj¹ poszczególne æwiczenia zawarte w teœcie.

RESULTS Subjects from Group A, regularly exercising Pilates training and Yoga, got higher average time of staying in one position during doing the following exercises from authorial test. The times were as following: in first exercise testing deep front line average time was 40,47 seconds, in second exercise for superficial front and back line – 30,87 seconds. Average time for both body side lines in exer-

Fig. 5 a/b/c. Back line - subsequent phases: the basic position (a), full position (b) and view from above (c) Ryc. 5a/b/c. Taśma tylna – kolejne fazy ćwiczenia: pozycja podstawowa (a), pozycja pełna(b) oraz widok z góry (c)

a

WYNIKI Badane z grupy A, æwicz¹ce regularnie pilates i jogê, wykazywa³y wy¿szy œredni czas utrzymywania pozycji podczas wykonywania poszczególnych æwiczeñ w autorskim teœcie. Czasy przedstawia³y siê nastêpuj¹co: w æwiczeniu pierwszym testuj¹cym g³êbok¹ taœmê przedni¹ œredni czas wynosi³ 40,47 sek., nastêpnie w æwiczeniu drugim dla

c

b



cise third checked separately left side – 23,85 seconds and right side 22,23 seconds. Average times for spiral lines were: left upper limb and right lower limb –10,55 seconds and for opposing configuration, for right upper limb and left lower limb – 14,96 seconds. In position for back line the average time was 33,16 seconds. Particular times for interviewed women from Group B, attending the aerobic classes were as fallowing: for deep front line – 24,25 seconds, for front and back superficial line – 25,69 seconds, for the left side line and right side line– 17,93 seconds and 18,13 seconds. Average times of staying in position for spiral line were – for left upper limb and right lower limb the score was 9,87 and for opposing configuration the score was 11,61 seconds. Time for side line was 27,48 seconds. For the better view of time differences, the results were shown on Graph 1. Subsequently, the results were analyzing by taking under consideration the three age groups, regardless of chosen physical activity. It was observed, the differences among particular exercises in each age group were not

Graph 1. Average time of staying in one position measured for each muscle anatomy line, in groups training dynamic forms of physical activity and static form (Pilates training or Yoga)

Wykres 1. Średni czas utrzymania pozycji dla każdej taśmy mięśniowej w grupach trenujących dynamiczne formy ruchowe oraz formy statyczne typu pilates i joga

1 (34-35) 2014

23

taœmy przedniej i tylnej powierzchownej – 30,87 sek. Œredni czas dla taœmy bocznej w trzecim æwiczeniu sprawdzany osobno dla lewej strony: 23,85 sek. oraz dla prawej strony: 22,23 sek. Œredni czas dla taœm spiralnych by³ nastêpuj¹cy: lewa koñczyna górna i prawa koñczyna dolna: 10,55 sek., a w ustawieniu przeciwnym dla prawej koñczyny górnej i lewej koñczyny dolnej: 14,96 sek. W pozycji dla taœmy tylnej œredni czas wyniós³ 33,16 sek. Poszczególne czasy dla badanych z grupy B, uczêszczaj¹cych na zajêcia aerobowe by³y nastêpuj¹ce: dla taœmy przedniej g³êbokiej: 34,25 sek., dla przedniej i tylnej powierzchownej: 25,69 sek., dla taœm bocznych lewej i prawej kolejno 17,93 sek. i 18,13 sek. Œredni czas utrzymania pozycji dla taœmy spiralnej – lewa koñczyna górna i prawa koñczyna dolna to 9,87 sek., a dla pozycji przeciwnej 11,61 sek. Czas dla taœmy bocznej wyniós³ 27,48 sek. Dla lepszego uwidocznienia ró¿nic czasowych, wyniki przedstawiono na wykresie (Wyk. 1). W dalszej kolejnoœci wyniki analizowano uwzglêdniaj¹c podzia³ na trzy grupy wiekowe, niezale¿nie od rodzaju

24 significant – not more than two seconds. The highest average times for particular exercises were reached by women in age of 30-45 (II Group). The division into age groups and its times scored are shown in diagram below (Graph 2). The following table presents selected results which covered time measurement during testing each of muscle trains. It was presented the lowest result, the highest (as the maximal result it was assumed the time of maintaining the position for 60 seconds and more) and the average time for each muscle line in the whole research group. Average result shows that the deep front line is the most powerful, and the worst average results occurred in spiral line (L kg and P kd).


podejmowanej aktywnoœci fitness. Zaobserwowano, i¿ ró¿nica w poszczególnych æwiczeniach w ka¿dej z grup wiekowych by³a nieznaczna - nie przewy¿sza³a dwóch sekund. Najwy¿sze œrednie czasy dla danych æwiczeñ wykaza³y badane w wieku 30-45 lat (II grupa). Podzia³ na grupy wiekowe i ich osi¹gniêcia czasowe przedstawione zosta³y na poni¿szym wykresie (Wyk. 2). W poni¿szej tabeli zaprezentowane zosta³y wybrane wyniki obejmuj¹ce pomiar czasu wykonywania testu dla ka¿dej z taœm miêœniowych. Przedstawiono wynik najni¿szy, najwy¿szy (przyjêto, ¿e czas utrzymania pozycji 60 sekund i wiêcej jest wynikiem maksymalnym) oraz œredni czas dla danej taœmy w ca³ej grupie. Wynik œredni pozwala stwierdziæ, i¿ najmocniejsza taœm¹ jest g³êboka przednia, a najs³abszy wzorzec badane zaprezentowa³y dla taœmy spiralnej (L kg oraz P kd).

Graph 2. Average time of staying in one position with regard to the division in three age groups

Wykres 2. Średni czas utrzymywania pozycji z uwzględnieniem podziału na trzy grupy wiekowe


25


DISCUSSION

DYSKUSJA

The survey was done with regard to the all possible body sides, and obtained results suggest, that the dominant parts of human body present higher postural endurance in static conditions and better functional model during action [8,9,10]. Preferable motor models from dominant limbs are consolidate by perennial repetition, what has an effect on tissues structure (asymmetrical extension of muscle tissue). The question of body sides should be closely discussed with regard to entire body posture and pursuing training. The stability problem was described widely by Hodges and Richardson. Their surveys showed, that before any movement of upper or lower limb, prior the activation of transversal abdominal muscle should take place, and always after, the right movement should ensue [2,8,12]. In this way limb movement, so the movement on body girth based on stable torso. According to the specialists it is a base of efficient movement, where appropriate muscle work guarantees correct joints position [13,14]. Pursuing the training according to this rule, permit to avoid spine joints overloading and minimalize the risk of pain disorders in spine body part. All impacts occurring during dynamic training, shearing forces and gravity are the permanent reasons of micro – injuries, that sum and cause motor system pain disorders, consequently causing also global dysfunctions [6,15,16,17,18]. With regard to the character of physical activities like fitness and its increasing popularity among women, and insignificant amount of men attending to fitness classes, only the women were interviewed in this survey. Relating to this fact, may be very interesting, if the same survey will be carried out among the group of men, practicing different kinds of sports.

W badaniu uwzglêdniono stronnoœæ cia³a, a otrzymane wyniki sugeruj¹ i¿ dominuj¹ce czêœci cia³a prezentuj¹ wiêksz¹ wytrzyma³oœæ posturaln¹ w warunkach statycznych oraz lepszy wzorzec funkcjonalny podczas ruchu [8,9,10]. Preferowane wzorce ruchowe z koñczyn dominuj¹cych s¹ utrwalane wieloletnim powtarzaniem, co wp³ywa na strukturê tkanek (np. asymetryczna rozbudowa tkanki miêœniowej). Zagadnienie stronnoœci zas³uguje na przybli¿enie i g³êbsz¹ analizê w odniesieniu do ca³ej postawy cia³a i wykonywanego treningu. Zagadnienie stabilizacji zosta³o poruszone m.in. przez Hodgesa i Richardsona. Przeprowadzone przez nich badania wykazuj¹, ¿e przed jakimkolwiek ruchem koñczyn¹ górn¹ czy doln¹, w pierwszej kolejnoœci powinna nast¹piæ aktywizacja miêœnia poprzecznego brzucha, a dopiero póŸniej zaplanowany ruch danym odcinkiem cia³a [2,8,12]. W ten sposób ruch koñczyn, czyli ruch na obwodzie cia³a opiera siê na stabilnym tu³owiu czyli tzw. centrum. Wed³ug badaczy jest to podstawa efektywnego ruchu, gdzie odpowiednia praca miêœni warunkuje poprawn¹ pozycjê stawów [13,14]. Realizowanie treningu wed³ug tej zasady pozwala unikn¹æ przeci¹¿enia stawów krêgos³upa oraz minimalizuje ryzyko wyst¹pienia dolegliwoœci bólowych w jego obszarze. Wstrz¹sy pojawiaj¹ce podczas treningu dynamicznego, si³y œcinaj¹ce oraz si³a ciê¿koœci to sta³e czynniki maj¹ce wp³yw na powstawanie mikrourazów, które sumuj¹ siê i powoduj¹ dolegliwoœci bólowe, a w dalszej kolejnoœci dysfunkcje o charakterze globalnym [6,15,16,17,18]. Ze wzglêdu na specyfikê zajêæ ruchowych typu fitness i wiêksz¹ ich popularnoœæ w grupie kobiet oraz ze wzglêdu na niewielki odsetek mê¿czyzn bior¹cych w nich udzia³ w badaniu uwzglêdniono jedynie kobiety. W zwi¹zku z tym, interesuj¹cym mo¿e wydaæ siê przeprowadzenie badañ w grupie mê¿czyzn trenuj¹cych ró¿ne dyscypliny sportowe ze wzglêdu na odmienn¹ specyfikê treningu w ka¿dej z nich.

Tab. 2. Maximum, minimum and average time of staying in one position

Time [s] Max. Min. Average

Deep front line

Superficial front and back line

> 60 15 35,44

> 60 6 26,33

Lateral line Left side 50 3 19,81

Lateral Line Right side

Spiral line Spiral line L upper limb/ R upper limb/ R lower limb L lower limb

> 60 6 18,22

Back line

>60 4 10,73

47 3 13,04

> 60 6 33

Taœma spiralna - L kg / P kd

Taœma Spiralna - P kg/ L kd

Taœma tylna

>60 4 10,73

47 3 13,04

> 60 6 33

Tab. 2. Maksymalny, minimalny oraz średni czas utrzymywania poszczególnych pozycji

Czas [s] Max. Min. Œrednia 1 (34-35) 2014

Taœma g³êboka przednia

Taœma pow. przednia i tylna

> 60 15 35,44

> 60 6 26,33

Taœma boczna Taœma boczna - strona lewa -strona prawa 50 3 19,81

> 60 6 18,22


26 CONCLUSIONS

WNIOSKI

1. The form of activities as Pilates or Yoga - basing on increase of deep muscles efficiency - in comparison with aerobic training, have a greater effect on postural endurance and development of deep stability. 2. The training process should begin with stabilization training, described as central body muscles stabilization in order to avoid spine and peripheral joints disorders. 3. The survey showed, the age does not have any significant effect on deep muscles endurance.

1. Formy aktywnoœci, takie jak pilates czy joga, bazuj¹ce na zwiêkszaniu wydolnoœci g³êbokich miêœni, w porównaniu do treningu aerobowego, maj¹ wiêkszy wp³yw na wytrzyma³oœæ miêœni posturalnych i rozwiniêcie stabilizacji g³êbokiej. 2. Proces treningu warto rozpocz¹æ od treningu stabilizacyjnego, czyli zaktywizowaniu miêœni centrum cia³a w celu unikniêcia dysfunkcji krêgos³upa i stawów obwodowych. 3. Przeprowadzone badania pokaza³y, ¿e wiek nie ma znacz¹cego wp³ywu na wytrzyma³oœæ miêœni g³êbokich.

References/Piśmiennictwo: 1. Crisco JJ, Panjabi MM. Postural biomechanical stability and gross muscular architecture in the spine. Multiple Muscle Systems (Springer Verlag) 1990; 438-450. 2. Myers TW: The ‘anatomy trains’. Journal of Bodywork and Movement Therapies 1997; vol.1, issue 2: 91-101. 3. C. Richardson, P. Hodges, J. Hides: Kinezyterapia w stabilizacji kompleksu lêdŸwiowo-miednicznego. Wroc³aw; Wydawnictwo: Elsevier Urban and Partner 2009 4. T. W. Myers: Taœmy Anatomiczne, Warszawa; Wydawnictwo: Elsevier 2010. 5. Hyman J, Liebenson C: Spinal stabilization exercise program. Spinal Rehabilitation: A Manual of Active Care Procedures, New York, Williams and Wilkins, 1996. 6. Koumantakis GA, Watson PJ, Oldham JA: Trunk Muscle Stabilization Training Plus General Exercise Versus General Exercise Only: Randomized Controlled Trial of Patients With Recurrent Low Back Pain. Physical Therapy 2005; vol. 85/3: 209-22. 7. Andersson GB, Winters JM: Role of muscle in postural tasks: spinal loading and postural stability. Multiple Muscle Systems, Springer-Verlag 1990: 375–39. 8. Liebenson C: Spinal stabilization training: the transverse abdominus. Journal of Bodywork and Movement Therapies 1998; vol.2, issue 4: 218 -223. 9. Panjabi MM. The stabilizing system of the spine. Part I: Function, dysfunction, adaptation, and enhancement. Journal of Spinal Disorderds and Techinques 1992; 5: 383-389.

10. Panjabi MM: The stabilizing system of the spine. Part II:. Neutral zone and instability hypothesis. Journal of Spinal Disorderds and Techinques 1992; 5: 390-397. 11. D. Lee: Obrêcz Biodrowa. Warszawa, DB Publishing, 2005 12. McGill SM, Cholewicki J: Mechanical stability of the in vivo lumbar spine: implications for injury and chronic low back pain. Clinical Biomechanics 1996; 11(1): 1-15. 13. Cholewicki J, Panjabi MM, Khachatryan A: Stabilizing function of the trunk flexor-extensor muscles around a neutral spine posture. Spine 1997; 19: 2207-2212. 14. Gardner-Morse M, Stokes IA, Laible JP. Role of muscles in lumbar spine stability in maximum extension efforts. Journal of Orthopedic Research 1995; 13: 802-808. 15. Hodges PW, Richardson CA: Inefficient muscular stabilization of the lumbar spine associated with low back pain. Spine, 1996; 21: 2640–2650. 16. O’Sullivan P, Twomey L, Allison G: Evaluation of specific stabilizing exercise in the treatment of chronic low back pain with radiologic diagnosis of spondylolysis or spondylolysthesis. Spine 1997; 24: 2959–2967. 17. Richardson A, Jull GA: Concepts of assessment and rehabilitation for active lumbar stability. Grieve’s Modern Manual Therapy of the Vertebral Column (2nd edition), San Diego, Churchill Livingstone 1992: 705–720. 18. Richardson A, Jull GA: Muscle control – pain control. What exercises would you prescribe? Manual Therapy 1995; 1: 2-10.
