PSO

Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych w Wolsztynie

Przedmiotowy system oceniania Wszystkie przedmioty

Przedmiotowy system oceniania z języka polskiego w ULO przy ZSOiP w Wolsztynie 1. Aby uzyskać semestralne zaliczenie z przedmiotu , słuchacz zobowiązany jest mieć 50% frekwencję na zajęciach oraz uzyskać ocenę pozytywną ( 30% i więcej) z przynajmniej jednej pracy kontrolnej. 2. Słuchacz pisze na zajęciach 2 prace kontrolne, jedna ma formę wypracowania w związku z tekstem literackim wchodzącym w skład kanonu lektur, druga ma formę testu czytania ze zrozumieniem. 3. Prace ocenianie są zgodnie z kryteriami zawartymi w WSO i w Statucie Szkoły, czyli według zawartej tam skali procentowej. 4. Słuchacz może otrzymać na zajęciach też oceny dodatkowe, np. za aktywność, pracę z tekstem, lekturę. Oceny te mają charakter motywujący, wspierający słuchaczy w ich postępach w nauce oraz sprawdzający stan ich wiedzy. 5. Oceny z prac kontrolnych nie mają wpływu na ocenę z egzaminu semestralnego. Iwona Joksz, Adrianna Gubernat

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z MATEMATYKI SŁUCHACZY ULO Przedmiotowy system oceniania (w skrócie PSO) jest zgodny z Wewnątrzszkolnym Systemem Oceniania Liceum Uzupełniającego dla Dorosłych w Wolsztynie. 1.

Zasady oceniania : a) słuchacz jest oceniany zgodnie z zasadami sprawiedliwości; b) prace kontrolne są zapowiadane na początku semestru po zapoznaniem z planem zajęć; terminy są potwierdzane z co najmniej tygodniowym wyprzedzeniem; podawany jest zakres materiału obejmujący pracę kontrolną; c) kartkówki nie są zapowiadane i nie mogą być poprawiane; obejmują trzy ostatnie tematy lekcyjne lub zadania domowe; d) słuchacz nieobecny na pracy kontrolnej musi ją napisać w terminie uzgodnionym z nauczycielem; e) pracę kontrolną napisaną na ocenę niedostateczną należy poprawić w terminie uzgodnionym z nauczycielem f) słuchacz poprawia pracę tylko raz, chyba że wystąpiły okoliczności, które nauczyciel uzna za wystarczające aby umożliwić słuchaczowi kolejną poprawę; g) warunkiem dopuszczenia do sesji egzaminacyjnej jest co najmniej 50% obecność na zajęciach oraz uzyskanie pozytywnej oceny z prac kontrolnych; h) przy ocenianiu nauczyciel uwzględnia możliwości intelektualne słuchacza, wysiłek wkładany przez słuchacza w wywiązywanie się z obowiązków, aktywność podczas zajęć, wyniki przeprowadzonej diagnozy, jaką jest np. próbna matura ( jej wyniki zapisuje się w dzienniku i podaje w %); i) wszyscy słuchacze potwierdzają zapoznanie się z PSO swoim podpisem w dzienniku lekcyjnym na początku każdego semestru.

2

Narzędzia pomiaru i obserwacji osiągnięć słuchaczy: Pomiar osiągnięć słuchaczy odbywa się za pomocą następujących narzędzi: a) b) c) d) e) f)

3

prace kontrolne; w semestrze powinna odbyć się co najmniej jedna praca kontrolna. kartkówki; odpowiedzi ustne prace domowe aktywność na zajęciach diagnozy, w tym próbna matura (która służy informacji o stopniu opanowania materiału przez słuchacza i wskazuje obszary nad jakimi należy intensywnie pracować). Wynik diagnozy zapisuje się w skali %.

Oczekiwane osiągnięcia słuchaczy:

Chcąc określić wymagania, dokonujemy selekcji elementów treści według następujących poziomów: Wymagania konieczne (K) obejmują elementy treści kształcenia: • najłatwiejsze, najczęściej stosowane w uczeniu się matematyki, • bezpośrednio użyteczne w życiu, • niezbędne w przyswajaniu treści podstawowych, • wymagające rozwiązywania zadań teoretycznych i praktycznych, typowych, prostych, o niewielkim stopniu trudności. Wypełnienie wymagań koniecznych uprawnia ucznia do otrzymania oceny dopuszczającej. Wymagania podstawowe (P) obejmują elementy treści: • najważniejsze w uczeniu się matematyki, • proste i przystępne, • umiarkowanie przystępne, • •

bardziej złożone i mniej typowe, złożone i nietypowe,

•

nasycone problemami teoretycznymi i praktycznymi,

• • •

niezbędne na danym i wyższym etapie kształcenia, bezpośrednio użyteczne lub przydatne w życiu, wymagające rozwiązywania zadań teoretycznych i praktycznych, typowych o przeciętnym stopniu trudności. • Wypełnienie wymagań podstawowych uprawnia ucznia do otrzymania oceny dostatecznej. Wymagania rozszerzające (R) obejmują treści: • przydatne, ale nie niezbędne na danym i wyższym etapie kształcenia, • pośrednio użyteczne w życiu, • wymagające rozwiązywania zadań teoretycznych i praktycznych, typowych, złożonych, o przeciętnym stopniu trudności. • Wypełnienie wymagań podstawowych i rozszerzających uprawnia ucznia do otrzymania oceny dobrej. Wymagania dopełniające (D) obejmują treści: • wymagające uzasadnień, • wymagające rozwiązywania zadań teoretycznych i praktycznych, nietypowych, złożonych o dość wysokim stopniu trudności. • Wypełnienie wymagań podstawowych, rozszerzających i dopełniających, to znaczy pełnych wymagań programu, uprawnia ucznia do otrzymania oceny bardzo dobrej. Słuchacz, który spełnia pełne wymagania programu na najwyższym poziomie umiejętności, tzn. wśród opanowanych przez niego treści programowych występują umiejętności oryginalne, twórcze lub polegające na samodzielnym łączeniu wiedzy z różnych działów matematyki lub różnych przedmiotów nauczania uzyskuje uprawnienia do oceny celującej. 4. Punkty uzyskane z prac pisemnych przelicza się na oceny wg skali procentowej: SKALA PROCENTOWA 0 – 29% 30% - 49% 50% - 69% 70% - 84% 85% - 99% 100%

OCENA Niedostateczna Dopuszczająca Dostateczna Dobra Bardzo dobra Celująca

5. Wymagania szczegółowe LICZBY I ZBIORY Poziom (K) Słuchacz otrzymuje ocenę dopuszczającą, jeśli:          

zna pojęcia: zbiór, zbiór pusty, zbiory równe, podzbiór; podaje przykłady zbiorów; rozróżnia zbiory skończone i nieskończone; rozpoznaje zbiory równe; zna symbole używane do oznaczania zbioru, zbioru pustego, równości zbiorów, relacji należenia i nienależenia do zbioru, relacji zawierania; określa relację między elementem a zbiorem; wie, jakie elementy należą do iloczynu zbiorów; wie, jakie elementy należą do sumy zbiorów; wyznacza iloczyn danych zbiorów; wyznacza sumę danych zbiorów;

                                 

rozpoznaje zbiory rozłączne na diagramie Venna; zaznacza iloczyn i sumę zbiorów na diagramach Venna; określa, który diagram ilustruje zawieranie się zbiorów; rozkłada liczby na czynniki pierwsze; wyznacza NWW i NWD pary liczb zna i stosuje cechy podzielności liczb naturalnych (przez 2, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10) zna podzbiory zbioru liczb rzeczywistych: zbiór liczb naturalnych, zbiór liczb całkowitych, zbiór liczb wymiernych, zbiór liczb niewymiernych oraz ich oznaczenia, podaje przykłady liczb naturalnych, całkowitych, wymiernych i niewymiernych, zna rodzaje rozwinięć dziesiętnych rozkłada liczbę na czynniki pierwsze, zaznacza liczby wymierne na osi liczbowej, porównuje liczby wymierne, przybliża liczby z zadaną dokładnością, wykorzystuje przybliżenia dziesiętne do zaokrąglania liczb, wykonuje działania na ułamkach zwykłych i dziesiętnych zna i stosuje właściwą kolejność wykonywania działań, zna określenie: podzielności liczb, liczby parzystej i nieparzystej, pierwszej i złożonej zna cechy podzielności zaznacza na osi liczbowej przedziały o końcach wymiernych, ustala, czy dana liczba wymierna należy do danego przedziału, wyznacza część wspólną i sumę przedziałów, określa wartość bezwzględną danej liczby, podaje definicję wartości bezwzględnej liczby rzeczywistej 2 2 zna i stosuje wzory skróconego mnożenia a  b , a  b , a 2  b 2 formułuje prawa działań na potęgach, wykonuje działania na potęgach o wykładnikach naturalnych i całkowitych oraz na pierwiastkach jednakowego stopnia, oblicza procent danej liczby, stosuje pojęcie punktu procentowego w obliczeniach oblicza liczbę, gdy dany jest jej procent, oblicza, jakim procentem danej liczby jest druga liczba, oblicza punkty procentowe odczytuje informacje zawarte w diagramie kołowym i słupkowym, rozumie pojęcie rabatu, dzieli cenę towaru na cenę netto i podatek. zna średnią arytmetyczną i geometryczną

Poziom (P) Słuchacz otrzymuje ocenę dostateczną, jeśli opanował poziom (K) oraz dodatkowo:             

zna definicję różnicy i dopełnienia zbiorów; zna definicję zbiorów rozłącznych; wyznacza podzbiory danego zbioru. sprawnie wykonuje działania na liczbach wymiernych, wyłącza czynnik przed znak pierwiastka kwadratowego i sześciennego, zna pojęcie i podaje przykłady liczb pierwszych, zapisuje ogólną postać liczby będącej wielokrotnością 2,3,5 itd., zna twierdzenia o podzielności liczb oblicza błąd przybliżenia, zaznacza liczby niewymierne na osi liczbowej, wyznacza różnicę przedziałów i dopełnienie przedziału do zbioru R oblicza pierwiastki, w tym pierwiastki nieparzystego stopnia z liczb ujemnych wykonuje działania na potęgach o wykładnikach wymiernych,

       

zapisuje liczby w postaci k  10 c gdzie c  C zna i stosuje wzory skróconego mnożenia (a+b)3, a3+b3,(a-b)3, a3-b3 przedstawia dane z tabeli na diagramie kołowym i słupkowym, oblicza zyski z lokaty na podstawie informacji o oprocentowaniu przy rocznej kapitalizacji odsetek, oblicz procent prosty i składany na podstawie obliczeń ocenia opłacalność lokat i atrakcyjność kredytu oblicza nową i starą cenę po zmianie o dany procent, zna własności wartości bezwzględnej

Poziom (R) Słuchacz otrzymuje ocenę dobrą, jeśli opanował poziomy (K) i (P) oraz dodatkowo:         

wprowadza liczbę pod znak pierwiastka kwadratowego i sześciennego, znosi niewymierność w mianowniku, zamienia ułamek okresowy na zwykły, porównuje liczby rzeczywiste (również niewymierne), szacuje wartości liczb rzeczywistych (również niewymiernych), zapisuje ogólną postać liczby dającej w wyniku dzielenia przez 2,3,5 itd. daną resztę, zna i stosuje wzory skróconego mnożenia, zna wzory na różnicę i sumę sześcianów wraz z ich uogólnieniem ze względu na stopień potęgi wyznacza na osi liczbowej współrzędne punktu odległego od punktu o danej współrzędnej o daną wartość,  wyznacza współrzędne punktu jednakowo oddalonego od dwóch danych,  zapisuje potęgę o wykładniku wymiernym za pomocą symbolu pierwiastka,  wybiera korzystniejszą ofertę kredytową na podstawie informacji o planie spłat,  stosuje własności wartości bezwzględnej  rozwiązuje równania i nierówności z wykorzystaniem własności wartości bezwzględnej  zaznacza na osi liczbowej zbiory opisane przez warunki x  a, x  a, x  a, x  a oblicza błąd względny i bezwzględny przybliżenia Poziom (D) Słuchacz otrzymuje ocenę bardzo dobrą, jeśli opanował wiedzę i umiejętności z poziomów (K)-(R), a poza tym:     

zna i stosuje prawa rachunku zbiorów ustala, czy dana liczba niewymierna należy do danego przedziału, stosuje twierdzenia dotyczące praw działań na potęgach wyznacza zbiory zdefiniowane przez warunek z wartością bezwzględną, wyznacza zbiór rozwiązań równania w postaci x  a  b

 stosuje wzór do upraszczania wyrażeń.

x2  x

 zapisuje przedziały za pomocą wartości bezwzględnych,  zaznacza na osi liczbowej zbiory i nierówności x  a  b, x  a  b, x  a  b, x  a  b, x  a  b

rozwiązań

równań

 zamienia nierówność x  a  b na koniunkcję nierówności bez wartości bezwzględnej,  zamienia nierówność x  a  b na alternatywę nierówności bez wartości bezwzględnej,  rozwiązuje równania, nierówności i układy równań i nierówności z wykorzystaniem własności wartości bezwzględnej oraz z zastosowaniem definicji  biegle stosuje wzory na różnicę i sumę sześcianów  oblicza wartość lokaty o zmieniającym się oprocentowaniu  oblicza koszt kredytu na podstawie informacji o planie spłat Poziom (W)

Słuchacz otrzymuje ocenę celującą, jeśli opanował poziomy (K)-(D) w 100% oraz:  rozwiązuje skomplikowane nierówności liniowe i ich układy z wartością z wykorzystaniem definicji i koniecznością rozważania różnych przypadków

bezwzględną

PLANIMETRIA Poziom (K) Słuchacz otrzymuje ocenę dopuszczającą, jeśli:                                          

określa wzajemne położenie prostych na płaszczyźnie określa wzajemne położenie prostej i okręgu na płaszczyźnie zaznacza na płaszczyźnie kartezjańskiej punkty o danych współrzędnych, wskazuje ćwiartki układu współrzędnych, sprawdza, czy dany punkt należy do danej prostej, wyznacza współrzędne punktu przecięcia prostych o danych równaniach, wyznacza współrzędne punktów przecięcia prostej z osiami układu współrzędnych, rozpoznaje równanie prostej równoległej i prostej prostopadłej do danej, wyznacza równanie prostej równoległej oraz równanie prostej prostopadłej do danej i przechodzącej przez dany punkt, zaznacza półpłaszczyznę o danej krawędzi, oblicza odległość punktów o danych współrzędnych, oblicza obwody wielokątów o danych wierzchołkach, interpretuje parametry a i b występujące w równaniu y = ax + b wyznacza równanie prostej przechodzącej przez dwa dane punkty, rozpoznaje prostą sieczną, styczną oraz zewnętrzną względem okręgu, rysuje trójkąt równoramienny i równoboczny, równoległobok, kwadrat, prostokąt, trapez, sprawnie operuje pojęciami: kąt ostry, kąt prosty, kąt rozwarty, kąt półpełny, kąt pełny, kąt wklęsły, kąt wypukły, oblicza wartości funkcji trygonometrycznych kąta ostrego w trójkącie prostokątnym o danych bokach, zna wartości funkcji trygonometrycznych kątów 30 o ,45o ,60 o odczytuje z tablic przybliżone wartości funkcji trygonometrycznych danego kąta, znajduje w tablicach kąt o danej wartości funkcji trygonometrycznej, zna pojęcia: kąt ostry, prosty, rozwarty, wypukły, wklęsły, półpełny, pełny, zna pojęcia: kąt wpisany w okrąg, kąt środkowy w okręgu, rozpoznaje kąty ostre, proste, rozwarte, wypukłe, wklęsłe, półpełne oraz kąt pełny na rysunku, rozpoznaje kąt środkowy i kąt wpisany na rysunku, nazywa i wskazuje kąty powstałe przy przecięciu dwóch prostych równoległych trzecią prostą, zna pojęcie dwusiecznej kąta, zna zależność między miarą kąta wpisanego a miarą kąta środkowego opartego na tym samym łuku, wskazuje wierzchołki, boki, przekątne na rysunku wielokąta, wskazuje promień, średnicę, cięciwę na rysunku koła, rozpoznaje wielokąty wypukłe i niewypukłe na rysunku, zna pojęcie wielokąta foremnego, wskazuje figury przystające, rozpoznaje na rysunku figury podobne, oblicza długości boków trójkątów podobnych na podstawie różnych danych, wskazuje odcinki proporcjonalne na ramionach kąta przeciętych prostymi równoległymi, rozumie różnicę między okręgiem i kołem, oblicza długość okręgu oraz pole koła o danym promieniu, nazywa i wskazuje średnicę, cięciwę i promień na rysunku koła. rozróżnia i nazywa trójkąty ze uwzględnieniem klasyfikacji ze względu na boki i kąty, formułuje twierdzenie o sumie kątów wewnętrznych w trójkącie, zna twierdzenie o środkowych w trójkącie,

       

zna pojęcie środka ciężkości trójkąta, wskazuje na rysunku okrąg opisany na trójkącie i okrąg wpisany w trójkąt, oblicza długość dowolnego boku trójkąta prostokątnego, znając długości pozostałych boków, oblicza obwody i pola trójkątów oraz czworokątów z wykorzystaniem elementarnych wzorów, wskazuje na rysunku okrąg opisany na czworokącie i okrąg wpisany w czworokąt. Określa sinus, cosinus, tangens i cotangens kąta ostrego w trójkącie prostokątnym Oblicza wartości funkcji trygonometrycznych kata ostrego w trójkącie prostokątnym Zna wartości funkcji trygonometrycznych dla kątów 30o, 45o, 60o

Poziom (P) Słuchacz otrzymuje ocenę dostateczną, jeśli opanował wiedzę i umiejętności z poziomu (K), a także:                       

zaznacza na płaszczyźnie zbiory zdefiniowane przez warunki, jakie spełniają współrzędne ich punktów, rozróżnia na rysunku proste mające równanie kierunkowe od tych, które go nie mają, sprawdza, czy trzy dane punkty są współliniowe, określa wzajemne położenie punktów, prostych, półprostych, odcinków przy danych warunkach określa wzajemne położenie dwóch okręgów wyznacza równanie prostej zawierającej wysokość trójkąta, podaje cechy przystawania trójkątów, wskazuje trójkąty podobne rozwiązuje zadania z zastosowaniem cech podobieństwa trójkątów stosuje w zadaniach twierdzenie o stosunku obwodów figur podobnych formułuje nierówność trójkąta, oblicza pola trójkątów i czworokątów z wykorzystaniem twierdzenia Pitagorasa i podstawowych funkcji trygonometrycznych, rozwiązuje trójkąty prostokątne przy różnych danych oblicza długość łuku okręgu o danym promieniu, opisuje półpłaszczyznę o danej krawędzi za pomocą nierówności, ustala, czy dany punkt należy do danej półprostej, ustala, czy dany punkt należy do danej półpłaszczyzny, wyznacza długości odpowiadających sobie odcinków figur podobnych, formułuje twierdzenie Talesa, dzieli odcinek na daną liczbę równych części, wyznacza współrzędne środka odcinka, formułuje własności czworokątów, stosuje twierdzenia: o kątach wpisanych opartych na tym samym łuku; o kącie wpisanym i środkowym opartych na ty samym łuku,

Poziom (R) Słuchacz otrzymuje ocenę dobrą, jeśli opanował poziomy wymagań (K) i (P) oraz:  opisuje odcinki i półproste za pomocą warunków spełnionych przez współrzędne ich punktów,  rysuje na płaszczyźnie odcinki i półproste zdefiniowane przez warunki, jakie spełniają współrzędne ich punktów,  wyznacza sumę, iloczyn i różnicę półpłaszczyzn,  interpretuje parametry występujące w kanonicznej postaci równania okręgu,  wyznacza równanie okręgu o danym środku i promieniu,  wyprowadza równanie okręgu,  oblicza pole wycinka kołowego, odcinka kołowego,  dzieli odcinek w zadanym stosunku,  wyznacza równanie prostej zawierającej środkową trójkąta,  wyznacza współrzędne środka ciężkości trójkąta,  wyznacza równanie symetralnej odcinka,  wyznacza miarę kątów przy określonych w zadaniu warunkach,

      

wykorzystuje własności wielokątów w zadaniach, podaje warunki opisywalności i opisywalności okręgu w czworokąt oraz stosuje je w zadaniach, wykorzystuje własność dwusiecznej kąta do rozwiązywania zadań, wykorzystuje własność symetralnej odcinka do rozwiązywania zadań, uzasadnia na podstawie odpowiednich cech podobieństwo trójkątów stosuje własności podobieństwa trójkątów w rozwiązaniu zadań realistycznych oblicza pole wycinka i odcinka koła

Poziom (D) Słuchacz otrzymuje ocenę bardzo dobrą, jeśli opanował wiedzę i umiejętności z poziomów (K)-(R) oraz dodatkowo:       

wyznacza równanie okręgu o danym środku stycznego do wyznaczonej osi układu współrzędnych, wyznacza środek okręgu opisanego na danym trójkącie, dowodzi twierdzenie Pitagorasa, formułuje i dowodzi twierdzenia związane z kątami środkowym i wpisanym formułuje i dowodzi twierdzenia o okręgu wpisanym w czworokąt i opisanym na czworokącie, przekształca wielokąt o danym polu na inny o tym samym polu, uzasadnia wzór na liczbę przekątnych wielokąta wypukłego.

Poziom (W) Słuchacz otrzymuje ocenę celującą, jeśli sprawnie posługuje się wiedzą z poziomów (K)-(D) oraz:  ustala metodami rachunkowymi jakie jest wzajemne położenie okręgów danych równaniach,  wyznacza punkty przecięcia okręgu i prostej (jeśli nie wymaga to rozwiązania równania kwadratowego z wykorzystaniem wzorów na pierwiastki takiego równania),  rozwiązuje zadania o podwyższonym stopniu trudności, wykorzystując wzory na pola, twierdzenie Pitagorasa,  opisuje figury geometryczne za pomocą równań, nierówności z uwzględnieniem wartości bezwzględnej, FUNKCJE I ICH WŁASNOŚCI Poziom (K) Słuchacz otrzymuje ocenę dopuszczającą, jeśli:               

odróżnia przyporządkowania będące funkcjami od takich, które nimi nie są, sporządza graf ilustrujący funkcję, określa funkcję za pomocą wzoru, tabeli, wykresu, opisu słownego zna pojęcia dziedziny, zbioru wartości funkcji, wykresu 1 wyznacza dziedzinę funkcji określonej wzorem y= x  a , y= ; xa zna pojęcia: wartość funkcji w punkcie, miejsce zerowe opisuje kolejne etapy szukania wartości funkcji danej wzorem, ustala wzór funkcji na podstawie opisu kolejnych etapów wyznaczania wartości funkcji, oblicza wartość funkcji danej wzorem, 1 rozpoznaje na rysunku wykresy funkcji f x   x 2 , f x   , f x   x , x rysuje wykres funkcji y  f x  a   b , znając wykres y  f x  rysuje wykres funkcji y   f x  , y = f(–x) i y =- f(–x),na podstawie wykresu y  f x  rozpoznaje funkcje różnowartościowe i nieróżnowartościowe na podstawie wykresu, odczytuje z wykresu miejsca zerowe funkcji, zna określenie funkcji rosnącej, malejącej i stałej

                                        

ustala przedziały monotoniczności funkcji na podstawie wykresu, odczytuje z wykresu wartość najmniejszą i największą funkcji w danym zbiorze. zna pojęcie funkcji liniowej, wyznacza miejsce zerowe funkcji liniowej, zna interpretację parametrów a i b we wzorze f(x) = ax + b, rozpoznaje wykres funkcji liniowej, zna pojęcie funkcji kawałkami liniowej, rysuje wykres funkcji liniowej na podstawie informacji o dwóch punktach, które do niego należą, rysuje wykres funkcji liniowej na podstawie informacji o kącie nachylenia wykresu do osi x i współrzędnych jednego punktu należącego do wykresu, określa na podstawie wykresu monotoniczność funkcji liniowej, oblicza wartość funkcji liniowej dla danego argumentu, sprawdza, czy do wykresu funkcji liniowej należy punkt o danych współrzędnych, sprawdza, czy dany punkt należy do danej prostej, wyznacza współrzędne punktu przecięcia prostych o danych równaniach, wyznacza współrzędne punktów przecięcia prostej z osiami układu współrzędnych, rozpoznaje równanie prostej równoległej i prostej prostopadłej do danej, wyznacza równanie prostej równoległej oraz równanie prostej prostopadłej do danej i przechodzącej przez dany punkt, zaznacza półpłaszczyznę o danej krawędzi, wyznacza równanie prostej przechodzącej przez dwa dane punkty, rozwiązuje równanie liniowe, rozwiązuje nierówność liniową, zaznacza zbiór rozwiązań nierówności liniowej na osi liczbowej, ustala, kiedy funkcja liniowa przyjmuje wartości dodatnie oraz kiedy przyjmuje wartości ujemne, podaje przykład równania liniowego z dwiema niewiadomymi, podaje przykład rozwiązań równania liniowego z dwiema niewiadomymi, sprawdza, czy dana para liczb jest rozwiązaniem układu równań liniowych, rozwiązuje prosty układ równań liniowych wybraną przez siebie metodą algebraiczną, rozpoznaje jednomian stopnia drugiego na podstawie wzoru, rozpoznaje trójmian kwadratowy na podstawie wzoru, rozpoznaje postaci trójmianu kwadratowego: ogólną, kanoniczną, iloczynową, zna nazwy związane z wykresem trójmianu kwadratowego (parabola, wierzchołek, ramiona), zna wzór na wyróżnik trójmianu kwadratowego, wie, w jaki sposób liczba pierwiastków zależy od wyróżnika trójmianu kwadratowego, zna wzory na pierwiastki trójmianu kwadratowego, ustala położenie wykresu jednomianu stopnia drugiego na podstawie informacji o znaku współczynnika a we wzorze , f ( x)  ax 2 interpretuje wielkości p i q we wzorze f ( x)  a( x  p) 2  q zamienia postać kanoniczną lub iloczynową na postać ogólną, ustala liczbę rozwiązań równania kwadratowego, rysuje wykres funkcji kwadratowej na podstawie jej postaci kanonicznej, odczytuje wartości pierwiastków na podstawie postaci iloczynowej, rozwiązuje równanie kwadratowe, stosując wzory na pierwiastki, rozwiązuje nierówność kwadratową, jeśli   0 ,

Poziom (P) Słuchacz otrzymuje ocenę dostateczną, gdy opanował poziom wymagań (K) oraz dodatkowo:    

dostrzega zależności funkcyjne w otaczającej nas rzeczywistości, wyznacza dziedzinę funkcji danej wzorem, wyznacza zbiór wartości funkcji na podstawie wykresu, rozróżnia krzywe mogące być wykresami funkcji od tych, które nimi być nie mogą,

 zna pojęcia: punkt stały funkcji, funkcja tożsamościowa w dziedzinie, równość funkcji  oblicza brakujące współrzędne punktów należących do wykresu danej funkcji,  wyznacza najmniejszą i największą wartość funkcji różnymi sposobami (algebraiczny i graficzny) 1  sporządza wykresy funkcji określonych wzorami: f x   x 2 , f x   , f x   x x  określa przesunięcia wykresu na podstawie wzoru funkcji.  rysuje wykres funkcji y = f(x + a), y = f(x) + a  rozpoznaje funkcje parzyste i nieparzyste na podstawie wykresu  ustala na podstawie wzoru, czy funkcja liniowa jest rosnąca, malejąca, czy stała,  rysuje wykres funkcji kawałkami liniowej,  odczytuje z wykresu, kiedy funkcja kawałkami liniowa przyjmuje wartości dodatnie, a kiedy ujemne,  oblicza brakującą współrzędną punktu należącego do wykresu danej funkcji liniowej,  zaznacza na płaszczyźnie zbiory zdefiniowane przez warunki, jakie spełniają współrzędne ich punktów,  rozróżnia na rysunku proste mające równanie kierunkowe od tych, które go nie mają,  sprawdza, czy trzy dane punkty są współliniowe,  opisuje półpłaszczyznę o danej krawędzi za pomocą nierówności,  ustala, czy dany punkt należy do danej półprostej,  ustala, czy dany punkt należy do danej półpłaszczyzny,  przedstawia zbiór rozwiązań równania liniowego z dwiema zmiennymi w układzie współrzędnych,  rozwiązuje nierówności z dwiema niewiadomymi,  podaje przykłady rozwiązań danej nierówności,  rozpoznaje typy układów równań liniowych na podstawie ich graficznej ilustracji,  rozwiązuje układy równań liniowych z zastosowaniem wzorów skróconego mnożenia metodami podstawiania lub/i przeciwnych współczynników oraz graficznie,  sprawdza poprawność rozwiązania układu,  rozwiązuje za pomocą układu proste zadania tekstowe,  sprawdza, czy dany punkt należy do wykresu danej funkcji kwadratowej,  opisuje własności funkcji kwadratowej na podstawie jej wykresu,  oblicza współrzędne wierzchołka paraboli będącej wykresem funkcji f ( x)  ax 2  bx  c  sporządza tabelkę przebiegu zmienności funkcji kwadratowej na podstawie wykresu,  zamienia postać ogólną na postać kanoniczną lub iloczynową,  wyznacza zbiór wartości funkcji kwadratowej,  wyznacza najmniejszą i największą wartość funkcji kwadratowej w danym przedziale,  ustala, jaka jest postać kanoniczna funkcji kwadratowej na podstawie informacji o przesunięciach wykresu,  określa przesunięcia wykresu na podstawie postaci kanonicznej funkcji kwadratowej,  rozwiązuje algebraicznie i graficznie proste nierówności kwadratowe, Poziom (R) Słuchacz otrzymuje ocenę dobrą, jeśli opanował poziomy wymagań (K) i (P) oraz:  podaje przykłady przyporządkowań będących funkcjami oraz takich, które nimi nie są,  wyznacza punkty stałe funkcji, 1 xa  wyznacza dziedzinę funkcji określonej wzorem y= , y= 2 ; x a xb  odczytuje wszystkie (zgodnie ze schematem) własności funkcji z wykresu  sprawdza, czy dana wielkość jest wartością danej funkcji,  ustala wzór funkcji na podstawie przesuniętego wykresu,  ustala kolejność przekształceń wykresu na podstawie wzoru,  wyznacza miejsca zerowe funkcji kawałkami liniowej.  rozpoznaje na podstawie wzoru, czy wykres funkcji liniowej przechodzi przez początek układu współrzędnych,

 podaje przykłady wzorów opisujących funkcje liniowe rosnące oraz wzorów opisujących funkcje liniowe malejące,  odróżnia zależność liniową między zmiennymi od innych zależności,  oblicza współrzędne punktów przecięcia wykresu funkcji kawałkami liniowej z osiami układu współrzędnych,  ustala metodami rachunkowymi, kiedy funkcja kawałkami liniowa przyjmuje wartości ujemne, a kiedy dodatnie,  wyznacza zbiór wartości funkcji kawałkami liniowej,  sporządza tabelkę przebiegu zmienności funkcji kawałkami liniowej,  wyznacza sumę, iloczyn i różnicę półpłaszczyzn,  przeprowadza analizę typów układów równań bez ich rozwiązywania,  rozwiązuje graficznie układ nierówności liniowych z dwiema niewiadomymi,  rozwiązuje zadania tekstowe prowadzące do układu równań liniowych,  opisuje zbiór punktów płaszczyzny za pomocą układu nierówności liniowych,  ustala wzór funkcji kwadratowej, której wykres jest symetryczny do wykresu danej funkcji kwadratowej względem osi x,  ustala własności funkcji kwadratowej (wartość największą lub najmniejszą, monotoniczność) na podstawie postaci kanonicznej,  wyznacza najmniejszą i największą wartość funkcji kwadratowej w prostych zadaniach optymalizacyjnych,  rozwiązuje złożone równania i nierówności kwadratowe,  rozwiązuje zadania tekstowe prowadzące do równań i nierówności kwadratowych,  wyznacza dziedzinę równania lub nierówności ułożonej do zadania tekstowego,  rozwiązuje złożone równania i nierówności kwadratowe,  rozwiązuje równania kwadratowe niepełne bez użycia wzorów na pierwiastki,  wyznacza zbiór rozwiązań nierówności kwadratowej, jeśli   0 , rozwiązuje układy równań złożone z równania kwadratowego i liniowego,

Poziom (D) Słuchacz otrzymuje ocenę bardzo dobrą, jeśli opanował wiedzę i umiejętności z poziomów (K)-(R) oraz dodatkowo:  wyjaśnia na przykładzie funkcji f x  

1 , że własność monotoniczności na przedziale nie przenosi się x

na sumę przedziałów, wyznacza dziedzinę funkcji wynikającą z koniunkcji warunków. układa równanie lub nierówność do zadania tekstowego, ustala dziedzinę i zbiór wartości zależności liniowej opisanej słownie, wyznacza dziedzinę równania lub nierówności ułożonej do zadania tekstowego, układa treść zadania do danego układu równań, stosuje układy równań liniowych do rachunkowego sprawdzania współliniowości trzech punktów, rozwiązuje równania dwukwadratowe, ustala wzór funkcji kwadratowej mającej wykres symetryczny do danego względem osi y, rozwiązuje układy dwóch równań, z których każde opisuje parabolę, hiperbolę lub okrąg, zaznacza na płaszczyźnie zbiory opisane nierównościami x 2  y 2  r 2 , x 2  y 2  r 2 , y  ax 2  bx  c, y  ax 2  bx  c, xy  k , xy  k  wyznacza część wspólną zbiorów oraz sumę zbiorów opisanych powyższymi nierównościami, 1 , y  ax 2  bx  c  wyznacza dziedzinę funkcji postaci y  2 ax  bx  c          

Poziom (W) Słuchacz otrzymuje ocenę celującą, jeśli opanował poziomy (K)-(D) oraz:

       

rozwiązuje zadania z parametrem dotyczące rodzin funkcji, rozwiązuje równania i nierówności liniowe z parametrem, opisuje dany zbiór za pomocą nierówności liniowej lub układu takich nierówności., rozwiązuje zadania z parametrem dotyczące rodzin funkcji, wyprowadza wzory na pierwiastki trójmianu kwadratowego, wyprowadza wzory na współrzędne wierzchołka paraboli, rozwiązuje równania i nierówności z parametrem, opisuje dany zbiór za pomocą nierówności kwadratowej lub układu takich nierówności,

WIELOMIANY, FUNKCJE WYMIERNE, WYKŁADNICZE I LOGARYTMY Poziom (K) Słuchacz otrzymuje ocenę dopuszczającą, jeśli:                               



zna pojęcia: jednomian, wielomian, wielomian jednej zmiennej x, ustala, czy dane wyrażenie jest jednomianem, ustala, czy dane jednomiany są podobne, zna i wykorzystuje algorytm redukcji wyrazów podobnych, zna i stosuje algorytmy dodawania, odejmowania i mnożenia wielomianów, porządkuje wielomian, oblicza wartość wielomianu dla danej wartości zmiennej, określa stopień jednomianu jednej zmiennej oraz wielu zmiennych, określa stopień wielomianu, sprawdza, czy dana liczba jest pierwiastkiem danego wielomianu, stosuje metodę wyłączania wspólnego czynnika przed nawias w rozkładzie wielomianu na czynniki, stosuje wzór k 2  l 2  k  l (k  l ) do rozkładu wielomianu na czynniki, sprowadza równanie wielomianowe do postaci W ( x)  0 ustala krotność pierwiastka wielomianu danego w postaci iloczynowej, rysuje przebieg (wykres) znaku wielomianu o danej postaci iloczynowej, rozwiązuje nierówności wielomianowe, korzystając z wykresu znaku. odróżnia wyrażenia wymierne od innych wyrażeń algebraicznych, wyznacza dziedzinę wyrażenia wymiernego z jedną niewiadomą, którego mianownik jest dwumianem pierwszego stopnia lub trójmianem kwadratowym, wykorzystuje wzór k 2  l 2  k  l (k  l ) do wyznaczania dziedziny wyrażenia wymiernego, oblicza wartość danego wyrażenia wymiernego dla danej wartości zmiennej, upraszcza wyrażenie wymierne przez skracanie (proste przypadki), sprowadza dane wyrażenia wymierne do wspólnego mianownika będącego iloczynem mianowników, potrafi zdefiniować proporcjonalność odwrotną, rozpoznaje funkcję homograficzną po wzorze, zna nazwy związane z wykresem funkcji homograficznej (hiperbola, asymptoty), oblicza wartość danej funkcji homograficznej dla danego argumentu, wyznacza dziedzinę funkcji homograficznej, określa przesunięcia wykresu funkcji homograficznej na podstawie kanonicznej postaci wzoru, ax  b k  q do postaci f ( x)  przekształca wzór f ( x)  dla danych wartości k, p i q cx  d x p wyznacza i zapisuje dziedzinę funkcji wymiernej, rozwiązuje proste równania wymierne, prowadzące do równań liniowych lub kwadratowych, np. x 1 x 1  2,  2x x3 x potrafi obliczyć wartość potęgi o wykładniku naturalnym, całkowitym i wymiernym,

 stosuje prawa działań na potęgach o wykładnikach wymiernych i rzeczywistych  rozpoznaje i rozróżnia funkcję potęgową i wykładniczą,

 wykonuje szkice wykresów prostych funkcji: potęgowej, wykładniczej i logarytmicznej,  potrafi sformułować określenie logarytmu,  potrafi wyznaczyć liczbę logarytmowaną, podstawę logarytmu i jego wartość, stosując definicję logarytmu,  Poziom (P) Słuchacz otrzymuje ocenę dostateczną, jeśli opanował wiedzę i umiejętności z poziomu (K) oraz dodatkowo:                 

ustala, czy wielomiany są równe, zna i stosuje algorytm dzielenia wielomianu przez dwumian x-a, zna twierdzenie Bézout, stosuje rozkład trójmianu kwadratowego na czynniki do rozkładania wielomianu, oblicza resztę z dzielenia wielomianu W (x) przez dwumian x  p , tworzy siatkę znaków, mając postać iloczynową wielomianu, rozwiązuje nierówności wielomianowe, stosując siatkę znaków. mnoży i dzieli wyrażenia wymierne i wynik sprowadza do najprostszej postaci, ustala najprostszy wspólny mianownik dla wyrażeń wymiernych z jedną niewiadomą (w prostych przypadkach), dodaje i odejmuje wyrażenia wymierne, wynik sprowadza do najprostszej postaci, ax  b k przekształca wzór f ( x)  do postaci f ( x)   q dla danych wartości a, b, c, d cx  d x p k szkicuje wykres funkcji homograficznej określonej wzorem f ( x)  q, x p wyznacza współrzędne punktów przecięcia wykresu funkcji homograficznej z osiami układu współrzędnych, ustala wzór funkcji homograficznej na podstawie informacji o przesunięciach wykresu, rozwiązuje równanie postaci f ( x)  m , gdzie f jest funkcją homograficzną, rozwiązuje zadania prowadzące do prostych równań wymiernych, sporządza wykresy funkcji wykładniczych dla różnych podstaw

 rozwiązuje zadania umieszczone w kontekście praktycznym z zastosowaniem funkcji wykładniczej  potrafi określić własności funkcji wykładniczej i logarytmicznej,  przekształca wykres funkcji wykładniczej, logarytmicznej,  zna i stosuje definicję logarytmu  zna i stosuje w obliczeniach wzory na logarytm iloczynu, logarytm ilorazu, logarytm potęgi o wykładniku naturalnym, logarytm potęgi i wzór na zmianę podstawy logarytmu  potrafi rozwiązać proste równanie i nierówność wykładniczą i logarytmiczną z wykorzystaniem twierdzeń o logarytmowaniu, Poziom (R) Słuchacz otrzymuje ocenę dobrą, jeśli opanował poziomy (K) i (P) oraz dodatkowo:  zna i stosuje twierdzenie o pierwiastkach całkowitych wielomianu,  wykorzystuje twierdzenie Bézout do rozkładania wielomianu na czynniki,  stosuje wzory k 3  l 3  (k  l )(k 2  kl  l 2 ), k 3  l 3  (k  l )(k 2  kl  l 2 ) ,do rozkładania wielomianu na czynniki,  rozwiązuje równania wielomianowe, w tym równania dwukwadratowe,  sprawdza, czy wyrażenia wymierne zależne od tej samej zmiennej są równe,

 wyznacza dziedzinę wyrażenia wymiernego, stosując wzory 3 3 2 2 3 3 2 2 k  l  (k  l )(k  kl  l ), k  l  (k  l )(k  kl  l ) oraz rozkład wielomianu na czynniki, k  wyznacza zbiór wartości funkcji homograficznej określonej wzorem f ( x)  q, x p  wyznacza zbiór, w którym funkcja homograficzna przyjmuje wartości dodatnie i zbiór, w którym przyjmuje ona wartości ujemne,  ustala, które zmienne we wzorze są wprost proporcjonalne, a które odwrotnie proporcjonalne,  potrafi rozwiązać graficznie nierówność wykładniczą Poziom (D) Słuchacz otrzymuje ocenę bardzo dobrą, jeśli opanował wiedzę i umiejętności z poziomów wcześniejszych, a także:     

zna i stosuje twierdzenie o pierwiastkach wymiernych wielomianu, rozwiązuje zagadnienia z parametrem dotyczące rodzin wielomianów, wyznacza dziedzinę wyrażenia wymiernego z dwiema niewiadomymi, układa równanie lub nierówność do zadania tekstowego, wyznacza dziedzinę równania lub nierówności ułożonej do zadania tekstowego, x  rozumie różnicę między funkcjami f ( x)  ,a f ( x)  1 . x Poziom (W) Słuchacz otrzymuje ocenę celującą, jeśli opanował poziomy (K)-(D) oraz:  zna strukturę logiczną twierdzeń: Bézout, o pierwiastkach całkowitych wielomianu oraz o pierwiastkach wymiernych wielomianu,  umie przeprowadzić dowód twierdzenia Bézout,  umie przeprowadzić dowód twierdzenia o pierwiastkach całkowitych wielomianu,  wyznacza przybliżoną wartość pierwiastka wielomianu,  rozwiązuje zadania dotyczące rodziny hiperbol (zagadnienia z parametrem),  wyznacza zbiór wartości funkcji homograficznej metodami rachunkowymi Ciągi liczbowe Poziom (K) Słuchacz otrzymuje ocenę dopuszczającą, jeśli:           

oblicza wartość wyrazu ciągu na podstawie wzoru ogólnego zaznacza w układzie współrzędnych punkty należące do wykresu ciągu, rozpoznaje ciągi rosnące, malejące, nierosnące, niemalejące, niemonotoniczne na podstawie wykresu, rozpoznaje ciągi arytmetyczne na podstawie wykresu, zna wzór na wyraz ogólny ciągu arytmetycznego, potrafi zbadać, czy dany ciąg jest arytmetyczny, wyznacza różnicę danego ciągu arytmetycznego, zna i stosuje do obliczeń wzór na sumę n początkowych wyrazów ciągu arytmetycznego, zna wzór na wyraz ogólny ciągu geometrycznego, wyznacza iloraz danego ciągu geometrycznego, potrafi zbadać, czy dany ciąg jest geometryczny,

Poziom (P) Słuchacz otrzymuje ocenę dostateczną, gdy opanował poziom wymagań (K) oraz dodatkowo:  sprawdza, czy dana wielkość jest wartością wyrazu danego ciągu,

 ustala wzór na wyraz ogólny ciągu arytmetycznego na podstawie informacji o wartościach dwóch jego wyrazów,  określa monotoniczność ciągu arytmetycznego na podstawie wzoru,  oblicza wartość wyrazu środkowego, wykorzystując średnią arytmetyczną,  rozpoznaje ciągi geometryczne na podstawie wzoru,  określa monotoniczność ciągu geometrycznego,  zna wzór na sumę n wyrazów ciągu geometrycznego i stosuje go w prostych przypadkach,  dostrzega ciągi arytmetyczne i geometryczne w otaczającej rzeczywistości, Poziom (R) Słuchacz otrzymuje ocenę dobrą, jeśli opanował poziomy wymagań (K) i (P) oraz:  sprawdza, które wyrazy danego ciągu należą do danego przedziału,  podaje przykłady ciągów rosnących, malejących, niemonotonicznych,  ustala wzór ciągu geometrycznego na podstawie np. wartości dwóch jego wyrazów lub wartości jednego wyrazu i ilorazu,  znajduje regułę, którą można opisać ciąg, którego kolejne wyrazy zostały podane i w prostych przykładach zapisuje ją wzorem  wykorzystuje średnią geometryczną do obliczania wyrazu środkowego,  stosuje wzór na sumę n wyrazów ciągu geometrycznego do rozwiązywania zadań, Poziom (D) Słuchacz otrzymuje ocenę bardzo dobrą, jeśli opanował wiedzę i umiejętności z poziomów (K)-(R) oraz dodatkowo:  dostrzega ciąg arytmetyczny lub geometryczny w zadaniach tekstowych,  stosuje wzór na n -ty wyraz ciągu arytmetycznego lub geometrycznego oraz na sumę n wyrazów ciągu arytmetycznego lub geometrycznego do rozwiązywania zadań tekstowych,  dostrzega związek wzoru na procent składany z ciągiem geometrycznym, Poziom (W) Słuchacz otrzymuje ocenę celującą, jeśli opanował poziomy (K)-(D) oraz:  rozwiązuje zadania tekstowe, w których występują jednocześnie ciągi arytmetyczne i ciągi geometryczne,  stosuje wiedzę o ciągach do rozwiązywania zadań z innych działów matematyki, np. z geometrii. GEOMETRIA ANALITYCZNA Poziom (K) Słuchacz otrzymuje ocenę dopuszczającą, jeśli:  potrafi rysować prostą w układzie współrzędnych mając dane równanie,  potrafi sprawdzić, czy dany punkt należy do prostej,  przekształca równanie prostej z postaci ogólnej do kierunkowej i na odwrót,  pisze równanie prostej o danym współczynniku kierunkowym, do którego należy zadany punkt  pisze równanie prostej, do której nalezą dwa punkty o danych współrzędnych  na podstawie równań kierunkowych rozpoznaje proste równoległe i prostopadłe  pisze równanie prostej równoległej lub prostopadłej do danej prostej przechodzącej przez punkt o danych współrzędnych

 potrafi zaznaczyć półpłaszczyznę określoną nierównościami y≤ ax+b, y ≥ ax+b,  potrafi obliczyć odległość dwóch punktów na płaszczyźnie,

Poziom (P) Słuchacz otrzymuje ocenę dostateczną, jeśli opanował wiedzę i umiejętności z poziomu (K) oraz dodatkowo:  potrafi rysować półpłaszczyznę opisaną nierównością ax + by +c ≤ 0,  potrafi podać interpretację geometryczną układu równań dwóch nierówności,  potrafi obliczyć współrzędne środka odcinka, mając współrzędne jego końców,  potrafi wyznaczyć punkt przecięcia prostych, rozwiązując układ równań,  potrafi zapisać równanie okręgu w układzie współrzędnych, gdy dane są współrzędne środka okręgu i jego promień,  oblicza odległość punktu od prostej

Poziom (R) Słuchacz otrzymuje ocenę dobrą, jeśli opanował poziomy (K) i (P) oraz dodatkowo:  potrafi obliczyć współrzędne końca odcinka, mając dany jego środek oraz jeden z końców,  potrafi podać interpretację graficzną rozwiązania układu równań lub nierówności liniowych,  potrafi znaleźć równanie prostej, mając jej wykres,  potrafi sprawdzić, czy dany punkt należy do półpłaszczyzny określonej nierównością,  potrafi określić wzajemne położenie dwóch okręgów oraz okręgu i prostej w prostokątnym układzie współrzędnych,  potrafi znaleźć środek i promień okręgu o danym równaniu, Poziom (D) Słuchacz otrzymuje ocenę bardzo dobrą, jeśli opanował wiedzę i umiejętności z poziomów wcześniejszych, a także:  potrafi zapisać równanie rodziny prostych równoległych,  potrafi przedstawić za pomocą układu równań lub nierówności część współrzędnych,

płaszczyzny

 potrafi obliczyć odległość prostych równoległych,  potrafi znaleźć równanie okręgu, gdy dane są współrzędne trzech punktów należących do okręgu,  potrafi znaleźć równanie stycznej do okręgu,  . Poziom (W) Słuchacz otrzymuje ocenę celującą, jeśli opanował poziomy (K)-(D) oraz:  potrafi kreślić wykresy różnych krzywych i opisywać ich własności,

układu

 potrafi znajdować równanie stycznej do krzywej  rozwiązuje zadania o znacznym stopniu trudności.

STEREOMETRIA Poziom (K) Słuchacz otrzymuje ocenę dopuszczającą, jeśli:  wskazuje na modelu i rysunku wielościanu odcinki zawarte w prostych równoległych, przecinających się, skośnych,  wskazuje na modelu i rysunku wielościanu ściany zawarte w płaszczyznach równoległych, prostopadłych,  wskazuje kąty dwuścienne i ich kąty liniowe na modelu wielościanu,  rozróżnia graniastosłupy i ostrosłupy wśród brył,  wskazuje na modelu i rysunku wielościanu jego wierzchołki, krawędzie, ściany,  rozróżnia graniastosłupy proste i graniastosłupy prawidłowe wśród innych graniastosłupów,  rozróżnia ostrosłupy prawidłowe wśród innych ostrosłupów,  rozróżnia walce, stożki i kule wśród innych brył,  oblicza objętość graniastosłupa i ostrosłupa, mając dane pole podstawy i wysokość.  wskazuje na modelach i rysunkach wielościanów wierzchołki, krawędzie, ściany,  wskazuje na modelach i rysunkach graniastosłupów krawędzie oraz ściany prostopadłe lub równoległe,  klasyfikuje figury przestrzenne,  oblicza objętość oraz pole powierzchni bocznej i całkowitej prostopadłościanu, graniastosłupa prostego trójkątnego, ostrosłupa i brył obrotowych, korzystając bezpośrednio ze wzorów,  rysuje przekroje osiowe prostych brył obrotowych,  stosuje twierdzenie Pitagorasa i funkcje trygonometryczne do obliczania długości tworzącej, promienia podstawy, wysokości stożka na podstawie przekroju osiowego.  wyznacza podstawowe związki miarowe w prostopadłościanie z wykorzystaniem trygonometrii  oblicza objętość oraz pole powierzchni bocznej i całkowej prostopadłościanu graniastosłupa prostego trójkątnego , ostrosłupa i brył obrotowych z uwzględnieniem umiejętności obliczania określonych długości odcinków i miar kątów , z wykorzystaniem funkcji trygonometrycznych np. w trójkącie prostokątnym , równoramiennym , kwadracie Poziom (P) Słuchacz otrzymuje ocenę dostateczną, jeśli opanował wiedzę i umiejętności z poziomu (K) oraz dodatkowo:  rozróżnia na rysunku proste leżące w jednej płaszczyźnie oraz takie, które nie leżą w jednej płaszczyźnie  rysuje siatki oraz rzuty graniastosłupów i ostrosłupów,  wskazuje na modelu i zaznacza na rysunku kąty nachylenia krawędzi i przekątnych wielościanów do ścian,  zaznacza na rysunku kąty liniowe kątów dwuściennych,  oblicza objętości i pola powierzchni graniastosłupów i ostrosłupów przy różnych danych,  rysuje siatki walca i stożka oraz bryły w rzucie,  oblicza pola powierzchni oraz objętości podstawowych brył obrotowych,  wskazać na modelach i rysunkach wielościanów krawędzie skośne,  wskazać na rysunkach przekątne i wysokości wielościanów i ścian wielościanów,  wskazać graniastosłup prosty, prawidłowy oraz ostrosłup prawidłowy,  rysować podstawowe wielościany i bryły obrotowe,  wskazać kąt prostej z płaszczyzną i kąt dwuścienny,  rysować siatki prostopadłościanu, ostrosłupa, walca,  obliczyć pola powierzchni i objętości podstawowych wielościanów oraz walca, stożka i kuli,  opisać bryły obrotowe powstałe w wyniku obrotu figur płaskich,

 rysować przekroje osiowe brył obrotowych,  zastosować przekroje osiowe brył obrotowych do obliczania długości odcinków i miar kątów.  określa wzajemne położenie krawędzi i ścian brył oraz znajdować ( z wykorzystaniem trygonometrii) podstawowe związki miarowe w bryłach  oblicza pole powierzchni i objętości podstawowych wielościanów oraz walca , stożka kuli z zastosowaniem trygonometrii Poziom (R) Słuchacz otrzymuje ocenę dobrą, jeśli opanował poziomy (K) i (P) oraz dodatkowo:       

wskazuje na modelu i na rysunku wielościanu jego przekroje, wyznacza związki miarowe w graniastosłupach i ostrosłupach, wykorzystując trygonometrię, rysuje przekroje osiowe walca i stożka, wykorzystuje trygonometrię do wyznaczania związków miarowych w bryłach obrotowych, zaznacza przekroje na rysunku brył w rzucie, wymienia własności wskazanych brył przestrzennych, stosuje twierdzenie Pitagorasa, Talesa i podstawowe związki trygonometryczne do obliczania objętości, pól powierzchni brył, długości odcinków oraz miar kątów,  zaznacza kąt dwuścienny, Poziom (D) Słuchacz otrzymuje ocenę bardzo dobrą, jeśli opanował wiedzę i umiejętności z poziomów wcześniejszych, a także:  rysuje rzuty brył wpisanych w bryłę.  oblicza pole powierzchni, objętość, długość odcinka, kąt dla brył, wykorzystując poznane wzory i twierdzenia,  rozwiązuje zadania stereometryczne z uwzględnieniem brył wpisanych w daną bryłę i opisanych na danej bryle, łącząc wiadomości z różnych działów: ciągi, podstawowa trygonometria, funkcje, związki miarowe w figurach płaskich,  stosuje przekroje graniastosłupów i ostrosłupów do obliczania długości odcinków i miar kątów. Poziom (W) Słuchacz otrzymuje ocenę celującą, jeśli opanował poziomy (K)-(D) oraz:  rozwiązuje zadania o znacznym stopniu trudności, RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI OPISOWEJ Poziom (K) Słuchacz otrzymuje ocenę dopuszczającą, jeśli:           

podaje przykłady eksperymentów losowych, odczytuje diagramy ilustrujące wyniki eksperymentu losowego, wskazuje zdarzenia elementarne w konkretnych doświadczeniach, oblicza liczbę zdarzeń elementarnych dla konkretnych doświadczeń, rozróżnia zdarzenia pewne i niemożliwe oraz zdarzenia wykluczające się, oblicza prawdopodobieństwa zdarzeń losowych przy wykorzystaniu klasycznej prawdopodobieństwa, n oblicza wartość n! oraz   , gdy dane są n i k, k  rozwiązuje zadanie kombinatoryczne z elementarnym wykorzystaniem permutacji, podaje przykłady eksperymentów losowych i zapisać ich wyniki, wymienia zdarzenia elementarne w prostych doświadczeniach losowych, podaje liczbę zdarzeń elementarnych w prostych doświadczeniach losowych,

definicji

     

określa zdarzenia, jako podzbiory zbioru zdarzeń elementarnych, w tym zdarzenie nie możliwe i pewne, oblicza prawdopodobieństwo w prostych przypadkach, odczytuje dane statystyczne z tabeli, diagramów i wykresów, porównuje dane w tabelach i diagramach, oblicza średnią arytmetyczną i zastosować tę umiejętność w prostych zadaniach, oblicza prawdopodobieństwo w prostych przypadkach , wykorzystując drzewo ilustrujące wyniki eksperymentu i klasyczną definicje.

Poziom (P) Słuchacz otrzymuje ocenę dostateczną, jeśli opanował wiedzę i umiejętności z poziomu (K) oraz dodatkowo:                        

porządkuje wyniki eksperymentu losowego, wykonuje diagramy ilustrujące wyniki eksperymentów losowych, oblicza częstość doświadczalną wyniku eksperymentu losowego, podaje przykłady zdarzeń losowych danego doświadczenia, wykonuje działania na zdarzeniach, ustala liczbę zdarzeń sprzyjających danemu zdarzeniu losowemu, opisuje zdarzenie przeciwne do danego i ustala liczbę jego elementów, zna i stosuje wzór na prawdopodobieństwo sumy zdarzeń, zna i stosuje wzór na prawdopodobieństwo zdarzenia przeciwnego. stosuje w prostych przykładach pojęcia kombinatoryczne oblicza liczbę kombinacji, wariacji i permutacji, stosując wzory stosuje wzór Newtona do obliczenia potęgi dwumianu zapisuje i przedstawić wyniki eksperymentu np. za pomocą drzewa oblicza liczbę zdarzeń elementarnych niewymagających zastosowania kombinatoryki wykonuje działania na podanych zdarzeniach wypisuje w prostych przypadkach zdarzenia elementarne sprzyjające danemu zdarzeniu podaje podstawowe własności symbolu Newtona stosuje klasyczną definicję prawdopodobieństwa do obliczania prawdopodobieństw, zdarzeń oblicza prawdopodobieństwo zdarzeń z zastosowaniem drzewa sporządza diagram słupkowy i kołowy wykonuje proste obliczenia, korzystając z danych zawartych w tabelach i diagramach oblicza medianę i modę podaje określenie zdarzeń niezależnych bada niezależność określonych dwóch zdarzeń

Poziom (R) Słuchacz otrzymuje ocenę dobrą, jeśli opanował poziomy (K) i (P) oraz dodatkowo:  stosuje wzory kombinatoryczne do obliczania liczby zdarzeń elementarnych,  podaje przykłady doświadczeń o zdarzeniach elementarnych jednakowo prawdopodobnych oraz doświadczeń, w których zdarzenia elementarne nie są jednakowo prawdopodobne.  podaje przykłady ilustrujące pojęcia z kombinatoryki  definiuje podstawowe pojęcia z kombinatoryki  stosuje wzory ogólne z kombinatoryki w typowych, prostych zadaniach  podaje wzór Newtona i stosować go w prostych zadaniach  stosuje elementy kombinatoryki do obliczania liczby zdarzeń elementarnych  stosuje własności prawdopodobieństwa  korzysta z danych zawartych w roczniku statystycznym  wyznacza średnią ważoną  wykorzystuje w zadaniach własności prawdopodobieństwa Poziom (D)

Słuchacz otrzymuje ocenę bardzo dobrą, jeśli opanował wiedzę i umiejętności z poziomów wcześniejszych, a także:  oblicza średnią arytmetyczną, średnią ważoną oraz medianę dla wyników danego eksperymentu losowego,  ustala, która ze średnich najlepiej opisuje centralne tendencje rozkładu wyników danego eksperymentu,  oblicza wariancję oraz odchylenie standardowe dla wyników eksperymentu losowego.  posługuje się symboliką kombinatoryczną i wzorami  oblicza prawdopodobieństwo, stosując elementy kombinatoryki  stosuje aksjomatyczną definicję prawdopodobieństwa  obliczać wariancję i odchylenie standardowe  zbiera, opracowuje, analizuje i prezentuje dane np. z wykorzystaniem histogramu, wykresu  dokonuje analizy jakościowej danych statystycznych oraz argumentować i wyciągać wnioski Poziom (W) Słuchacz otrzymuje ocenę celującą, jeśli opanował poziomy (K)-(D) oraz:  

rozwiązuje zadania o znacznym stopniu trudności. rozwiązuje pełne zadanie statystyczne np., jako zadanie projektowe (sformułować problem, planować, przeprowadzić badanie, pracować wyniki i zaprezentować je w dowolny sposób np. wykorzystując komputer oraz analizować i wyciągać wnioski)

Przedmiotowy system oceniania z języka rosyjskiego w ULO przy ZSOiP w Wolsztynie 1. Aby uzyskad semestralne zaliczenie z przedmiotu, słuchacz zobowiązany jest mied 50% frekwencję na zajęciach oraz uzyskad ocenę pozytywną (powyżej 30%) z przynajmniej jednej pracy kontrolnej. 2. Słuchacz pisze pracę kontrolną w formie sprawdzianu ze słownictwa, wypowiedzi pisemnej, np.: list lub pocztówka lub testu z zagadnieo gramatyczno – leksykalnych (w zależności od stopnia zaawansowania). 3. Prace oceniane są zgodnie z kryteriami zawartymi w WSO i w Statucie Szkoły, czyli według zawartej tam skali procentowej. 4. Słuchacz może otrzymad na zajęciach też oceny dodatkowe, np. za aktywnośd, pracę z tekstem, lekturę. Oceny te mają charakter motywujący, wspierający słuchaczy w ich postępach w nauce. 5. Oceny z prac kontrolnych nie mają wpływu na ocenę z egzaminu semestralnego.

Przedmiotowy system oceniania w Liceum Uzupełniającym, na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej, w ZSOiP w Wolsztynie HISTORIA Z zasadami oceniania wiedzy i umiejętności słuchacze zostają zapoznani na konferencji informacyjnej, rozpoczynającej cykl zajęć z przedmiotu. Ze względu na niewielki wymiar godzin zajęć przeznaczonych na realizację programu, zakłada się jako punkt wyjścia bazowanie na dotychczas posiadanej przez słuchaczy wiedzy, uzyskanej na poprzednich szczeblach edukacji szkolnej. Warunki zaliczenia przedmiotu: - obecność na zajęciach w ilości 50% zajęć przewidzianych planem semestralnym; - ocenie podlega aktywność słuchacza na zajęciach, wartość merytoryczna jego wypowiedzi, a także wywiązywanie się z realizacji prac domowych; - samodzielne przygotowanie semestralnej pracy kontrolnej na zasadach ustalonych przez prowadzącego zajęcia i jej terminowe złożenie; - pozytywny wynik egzaminu semestralnego. Umiejętności, którymi powinni wykazywać się słuchacze: - znajomość pojęć historycznych i ich poprawne stosowanie; - dostrzeganie związków przyczynowo-skutkowych między faktami historycznymi; - identyfikacja wydarzeń historycznych i ich poprawne umiejscawianie w czasie; - umiejętność poprawnego formułowania wypowiedzi historycznych, zarówno pisemnych jak i ustnych; - rozpoznawanie postaci historycznych z dziejów Polski i powszechnych; - rozumienie procesów historycznych; - opanowanie wiedzy z zakresu omawianych na zajęciach tematów; - umiejętność pisania eseju historycznego; w szczególności konstrukcja dłuższej wypowiedzi pisemnej, zasady doboru treści merytorycznej, sporządzanie bibliografii. Praca kontrolna. Napisanie pracy kontrolnej jest jednym z podstawowych wymogów zaliczenia zajęć z przedmiotu. Zasady: - Prace pisemne słuchaczy punktowane są od 0 do 20 punktów, a następnie oceniane według skali obowiązującej w ZSOiP w Wolsztynie, co zostaje odnotowane w dzienniku lekcyjnym, - Praca przygotowywana jest przez słuchaczy w ramach pracy domowej - Każdy z słuchaczy wybiera temat z listy przedstawionej przez prowadzącego na zajęciach zwanych konferencją informacyjną 1

- Każdy z słuchaczy przygotowuje inny temat - Zakres problemowy tematów prac związany jest z programem merytorycznym obowiązującym w danym semestrze - W przypadku zaistniałych problemów w zakresie doboru zagadnień służących realizacji tematu, słuchacze mogą korzystać z porad prowadzącego zajęcia - Termin przekazania gotowych prac ustala prowadzący zajęcia w porozumieniu ze słuchaczami. - W przypadku uzyskania oceny niedostatecznej (np. treść niezgodna z postawionym tematem) słuchacz ma prawo do ponownego jej napisania przed zakończeniem semestru. Ocenie podlega: - zawartość merytoryczna - zgodność z realizowanym tematem - samodzielność i trafność przemyśleń - zastosowane przykłady - układ graficzny pracy - wykorzystane źródła - wskazanie bibliografii Egzamin semestralny. Jest egzaminem ustnym i odbywa się na następujących zasadach: - słuchacz losuje zestaw zawierający dwa zagadnienia z zakresu materiału będącego przedmiotem zajęć w semestrze. - dodatkowo słuchacz otrzymuje jedno pytanie związane z tematem wcześniej przygotowanej pracy kontrolnej. Ocenie podlega: a) znajomość: - faktografii - postaci historycznych - chronologii b) umiejętność: - posługiwania się posiadaną wiedzą - dokonywania analiz przyczynowo-skutkowych - wnioskowania i uogólniania - redagowania odpowiedzi - łączenia wiedzy historycznej z wiedzą uzyskaną poza tokiem szkolnym. Wypowiedzi ustne oraz prace pisemne słuchaczy oceniane są w skali obowiązującej w ZSOiP w Wolsztynie i udokumentowane są w dzienniku lekcyjnym, protokole egzaminu semestralnego oraz w indeksach.

2

Wymagania: a) Ocenę “celujący” otrzymuje słuchacz, który: - posiada szerszy zasób wiedzy niż wynikający z wymagań programowych - rozumie, zgodnie ze stanem badań, związki między faktami - swobodnie dokonuje uogólnień - samodzielnie wyjaśnia zjawiska - sprawnie posługuje się wiedzą dla celów teoretycznych i praktycznych - swobodnie posługuje się terminologią historyczną - wypowiada się płynnie, konkretnie oraz poprawnie pod względem językowym. b) Ocenę “bardzo dobry” otrzymuje słuchacz, który: - w sposób wyczerpujący opanował wiedzę - potrafi kojarzyć wiadomości oraz przekazywać je zgodnie z logicznym układem - właściwie rozumie uogólnienia i związki pomiędzy zjawiskami historycznymi - umiejętnie wykorzystuje wiadomości w teorii i praktyce - w poprawny sposób posługuje się terminologią historyczną c) Ocenę “dobry” otrzymuje słuchacz, który: - opanował materiał i jego wiadomości w danym zakresie są logicznie powiązane - poprawnie rozumie związki pomiędzy wydarzeniami - w sytuacjach nietypowych potrafi dokonać prostych uogólnień - potrafi dokonać prostych analiz przyczynowo-skutkowych i odnaleźć związki i zależności między faktami - zna podstawowe pojęcia i terminy naukowe - jego odpowiedź jest spójna i poprawna pod względem językowym. d) Ocenę “dostateczny” otrzymuje słuchacz, który: - posiada wiadomości w stopniu podstawowym - poprawnie rozumie podstawowe zjawiska historyczne - dokonuje prostych analiz - jego wypowiedź jest uboga w słownictwo przedmiotu - umie wyjaśniać podstawowe pojęcia e) Ocenę “dopuszczający” otrzymuje słuchacz, który: - ma wiadomości konieczne, luźno powiązane - słabo rozumie uogólnienia - nie potrafi wyjaśniać zjawisk - nie potrafi dokonać analizy przyczynowo-skutkowej - stosuje wiedzę w sposób jedynie odtwórczy - posiada bardzo ubogie słownictwo przedmiotowe - wypowiada się chaotycznie i niespójnie pod względem językowym. f) Ocenę “niedostateczny” otrzymuje słuchacz, który nie spełnia wymagań na ocenę „dopuszczający”.

3

Przedmiotowy System Oceniania z Geografii w Uzupełniającym Liceum Ogólnokształcącym OCENIANIE 1. Regulamin jest zgodny z Wewnątrzszkolnym Systemem Oceniania. 2. Ocenianie osiągnięć edukacyjnych słuchacza polega na rozpoznawaniu przez nauczyciela poziomu postępów w opanowaniu przez słuchacza wiadomości i umiejętności w stosunku do wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania z geografii oraz formułowanie oceny. 3. Cele i zasady Przedmiotowego Systemu Oceniania: - informowanie słuchacza o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych oraz pomoc słuchaczowi w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju, - motywowanie słuchacza do samodzielnej pracy, - formułowanie przez nauczyciela wymagań edukacyjnych, - semestralne klasyfikowanie, - przeprowadzenie egzaminu semestralnego, - ustalenie oceny klasyfikacyjnej na koniec semestru i warunków jej poprawienia. 4. Słuchacze są informowani o wymaganiach edukacyjnych wynikających z realizowanego przez nauczyciela programu nauczania oraz sposobie sprawdzania osiągnięć na początku każdego semestru. 5. Skala ocen: Oceny z prac kontrolnych, egzaminów ustnych i oceny semestralne ustala się według następującej skali: a) Stopień celujący

6

(100 %)

b) Stopień bardzo dobry

5

(85 – 99 %)

c) Stopień dobry

4

(70 – 84 %)

d) Stopień dostateczny

3

(50 – 69 %)

e) Stopień dopuszczający

2

(30 – 49 %)

f) Stopień niedostateczny 1

(0 – 29 %)

KLASYFIKACJA I EGZAMIN SEMESTRALNY 1. Klasyfikowanie semestralne polega na: - otrzymaniu pozytywnej oceny z pracy kontrolnej, - uzyskaniu przynajmniej 50 % obecności na zajęciach. Po spełnieniu tych warunków słuchacz zostaje dopuszczony do egzaminu semestralnego. 2. Każdy słuchacz pisze pracę kontrolną na inny temat, podany wcześniej przez nauczyciela. Powinien ją oddać w ciągu jednego miesiąca. 3. Za pracę kontrolną słuchacz otrzymuje maksymalnie 14 punktów. Kryteria oceniania pracy: a) Temat: zrozumienie tematu, zgodność treści z tematem, stopień wyczerpania (0-4 pkt.), b) Kompozycja: spójność tekstu, jednolitość konwencji, odpowiedni wstęp czy podsumowanie (0-4 pkt.), c) Estetyka pracy: przejrzystość struktury tekstu, strona tytułowa, odpowiednie akapity (0-4 pkt.), d) Poprawność językowa, styl (0-2 pkt.). 4. Egzamin semestralny z geografii jest egzaminem ustnym przeprowadzanym w terminie ustalonym wcześniej z nauczycielem. 5. Na egzaminie semestralnym nauczyciel zadaje słuchaczowi trzy pytania, które słuchacz losuje z wcześniej przygotowanego zestawu pytań dotyczących przerobionego na zajęciach materiału. 6. Z przeprowadzonego egzaminu sporządza się odpowiedni protokół. 7. W przypadku uzyskania oceny niedostatecznej z egzaminu, słuchacz ma prawo do egzaminu poprawkowego, przeprowadzanego w terminie ustalonym z nauczycielem i odbywającego się na takich samych zasadach jak pierwszy egzamin.

Opracowała Ewa Wolnik

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA BIOLOGIA DLA ULO I Cele edukacyjne określone dla biologii: 1. Rozumienie podstaw działania własnego organizmu. 2. Kształtowanie postawy odpowiedzialności za zdrowie swoje i innych. 3. Rozumienie zależności istniejących w środowisku przyrodniczym. 4. Rozumienie zależności człowieka od środowiska i wpływ człowieka na środowisko. 5. Rozumienie potrzeby zachowania bioróżnorodności. II Metody kształcenia. 1. Wykład. 2. Ćwiczenia:  Preparowanie wybranych narządów świni np. serca, nerki gałki ocznej,  Ćwiczenia w konstruowaniu prostych krzyżówek genetycznych.

III Zasady dopuszczenia do egzaminu z biologii: 1. Uczestnictwo na obowiązkowych konsultacjach w wymiarze co najmniej 50% czasu przeznaczonego na konsultacje, czyli nie mniej niż 10 godzin w semestrze. 2. Uzyskanie z dwóch obowiązkowych prac kontrolnych przynajmniej jednej oceny pozytywnej:  Pierwsza praca, ma charakter odpowiedzi ustnej na zestaw trzech pytań wybranych losowo. Przeprowadzona zostaje w połowie każdego semestru.  Druga, to praca pisemna przygotowana w domu. Tematy prac (do wyboru) podane są słuchaczom na pierwszych w semestrze zajęciach.

W przypadku uzyskania obu ocen niedostatecznych, słuchacz ma obowiązek poprawy przynajmniej jednej z nich w wyznaczonym terminie. Podczas obowiązkowych konsultacji słuchacz za dodatkowe zaangażowanie może otrzymać ocenę za aktywność. Ocena ta, pozornie bez znaczenia korzystnie wpływa na wizerunek słuchacza i jego stosunek do przedmiotu. Oceny z prac kontrolnych, aktywność oraz oceny klasyfikacyjne zgodne są ze skalą określoną w Statucie Uzupełniającego Liceum Ogólnokształcącego. Opracowała: Maria Gajska

Przedmiotowy System Oceniania z przedmiotu: fizyka z astronomią (dla słuchaczy ULO) 1. Regulamin dotyczy form i kryteriów oceniania z przedmiotu fizyka z astronomią dla słuchaczy uzupełniającego liceum ogólnokształcącego. 2. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywne zdanie egzaminu semestralnego. 3. Warunkiem dopuszczenia słuchacza do egzaminu semestralnego jest uzyskanie co najmniej jednej pozytywnej oceny z pracy kontrolnej i frekwencja w wymiarze co najmniej 50%. 4. Zgodnie z programem realizowanym na zajęciach z fizyki i astronomii, przewiduje się możliwość realizacji prac kontrolnych w następujących formach: 4.1. Pisemna praca domowa na zadany temat. 4.2. Wygłoszenie referatu na zadany temat. 4.3. Przygotowanie, wykonanie i opracowanie ćwiczenia doświadczalnego lub komputerowego na forum klasy. 4.4. Przygotowanie i zaprezentowanie zadań lub wyprowadzeń wzorów (forma ustna lub pisemna). 4.5. Ustna odpowiedź dotycząca omówionych tematów. 4.6. Sprawdzian pisemny z ustalonej wcześniej partii materiału. 5. Oprócz oceny za pracę kontrolną, możliwe jest również zdobycie dodatkowej oceny pomocniczej w następujących kategoriach: 5.1. Dodatkowy pisemny referat. 5.2. Aktywność lekcyjna (np. Dodatkowe przygotowanie eksperymentu, rozwiązanie omawianego przykładu na tablicy, etc.). 6. Podstawowym kryterium oceny prac domowych jest samodzielność ich wykonania, zgodność treści z zadanym tematem oraz liczba i jakość wykorzystanych tekstów źródłowych. 7. Podstawowym kryterium oceny referatów jest treść merytoryczna, samodzielność prezentacji (stopień korzystania z notatek w trakcie wypowiedzi) odpowiedzi na stawiane pytania związane z prezentacją oraz liczba i jakość wykorzystanych tekstów źródłowych. 8. Egzamin semestralny odbywa się w formie ustnej i polega na udzieleniu wyczerpujących odpowiedzi na pytania zawarte w wylosowanym zestawie pytań. 9. Odpowiedź na każde pytanie jest punktowana. Ocena jest wystawiana na podstawie procentu zdobytych punktów (z maksymalnej liczby punktów) zgodnie z wewnątrzszkolnym systemem oceniania. 10. Ocena uzyskana na egzaminie stanowi ocenę końcową z przedmiotu fizyka z astronomią. 11. Zakres wymaganego materiału określa autorski program nauczania prowadzącego. 12. Pozostałe kwestie nieujęte PSO reguluje Statut Liceum Uzupełniającego w Wolsztynie. 13. W celu osiągnięcia dobrych wyników w nauce zaleca się:  systematyczne, efektywne uczęszczanie na zajęcia,  regularne, sumienne odrabianie zadań domowych,  systematyczne czytanie podręcznika,  korzystanie ze zbioru zadań z rozwiązaniami wskazanego przez nauczyciela,  biegłe opanowanie wielkości i jednostek fizycznych oraz ich symboli a także ich definicji oraz podstawowych wzorów,  wyrobienie umiejętności przekształcania wzorów. 14. Niniejszy regulamin wchodzi w życie w danej postaci i obowiązuje na czas określony – rok szkolny 2011/2012.

Opracowanie:

CELE KSZTAŁCENIA CHEMII W UZUPEŁNIAJĄCYM LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM : - Słuchacz pozyskuje i przetwarza informacje z różnych źródeł z wykorzystaniem technologii informacyjno – komunikacyjnych . - Słuchacz opisuje właściwości i wyjaśnia przebieg prostych procesów chemicznych ; wykonuje proste obliczenia dotyczące praw chemicznych . - Słuchacz projektuje proste doświadczenia chemiczne .

ZASADY DOPUSZCZENIA DO EGZAMINU Z CHEMII : - pozytywna oceny z co najmniej jednej pracy kontrolnej , - frekwencja na zajęciach w wymiarze nie mniejszym niż 50% . FORMY SPRAWDZANIA WIEDZY Ocenie podlega aktywność słuchacza , motywująca do systematycznej pracy . Dwie prace kontrolne w ciągu semestru w formie sprawdzianu . W przypadku uzyskania oceny negatywnej z prac kontrolnych , słuchacz poprawia ocenę po uprzednim uzgodnieniu terminu z nauczycielem . Ocenianie prac kontrolnych jest zgodne ze skalą procentową określoną w Statucie Uzupełniającego Liceum Ogólnokształcącego .

METODY KSZTAŁCENIA : - wykład , - ćwiczenia w rozwiązywaniu prostych zadań chemicznych i pisanie prostych równań reakcji - projektowanie prostych doświadczeń .

Opracowała J. Palma

PROGRAM KONSULTACJI Z CHEMII W LICEUM UZUPEŁNIAJĄCYM NA PODBUDOWIE GIMNAZJUM

PIERWSZY SEMESTR 18 GODZIN LEKCYJNYCH 1. Konferencja szkoleniowa i wymagania edukacyjne dla słuchaczy liceum uzupełniającego . 2. – 3. Budowa atomu . 4. Prawo okresowości . Układ okresowości pierwiastków – charakterystyka . 5. – 6. Nauka i ćwiczenia w zapisie wzorów sumarycznych i strukturalnych związków dwupierwiastkowych . 7. Nazewnictwo związków dwupierwiastkowych . 8. Praca kontrolna . 9. Język chemiczny – reguły . 10. – 11 . Nauka zapisu równań reakcji chemicznych . 12. Rodzaje równań reakcji chemicznych . 13. - 14. Podstawowe prawa chemiczne : prawo zachowania masy , prawo stałości składu , zadania stechiometryczne . 15. Co to są roztwory ? Kryteria podziału roztworów . Roztwory spotykane w życiu codziennym . 16. – 17. Stężenia procentowe roztworów – zadania chemiczne . 18. Praca kontrolna .

Opracowała Justyna Palma

PROGRAM KONSULTACJI Z CHEMII W LICEUM UZUPEŁNIAJĄCYM

NA PODBUDOWIE GIMNAZJUM TRZECI SEMESTR 18 GODZIN LEKCYJNYCH 1. Wstępne wiadomości o rodzajach związków nieorganicznych . Ogólna charakterystyka kwasów nieorganicznych . 2. Wzory sumaryczne i nazewnictwo kwasów nieorganicznych na podstawie tablicy rozpuszczalności wodorotlenków i soli . 3. Otrzymywanie kwasów beztlenowych i tlenowych – reakcje . Tlenki kwasowe . 4. Dysocjacja elektrolityczna kwasów tlenowych i beztlenowych . 5. Wzory sumaryczne i nazwy zasad i wodorotlenków . 6. Otrzymywanie zasad . Tlenki zasadowe . 7. Dysocjacja elektrolityczna zasad – reakcje . 8. Praca kontrolna . 9. Konstrukcja wzorów sumarycznych soli na podstawie tablicy rozpuszczalności soli i wodorotlenków . Nazwy soli tlenowych i beztlenowych . 10. Metody otrzymywania soli . Pisanie równania reakcji zobojętniania, jako jedną z metod otrzymywania soli . 11. Metoda otrzymywania soli : kwas + metali i kwas + tlenek metalu . 12. Chemia organiczna jako chemia związków węgla . 13. Charakterystyka alkanów . Szereg homologiczny . 14. Charakterystyka węglowodorów nienasyconych . Szereg homologiczny alkenów i alkinów . 15. Reakcje spalania węglowodorów . 16. Reakcje addycji do węglowodorów nienasyconych . 17. Charakterystyka alkoholi . 18. Charakterystyka kwasów karboksylowych . Opracowała Justyna Palma

Przedmiotowy system oceniania w Liceum Uzupełniającym, na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej, w ZSOiP w Wolsztynie WIEDZA O SPOŁECZEŃSTWIE Z zasadami oceniania wiedzy i umiejętności słuchacze zostają zapoznani na konferencji informacyjnej, rozpoczynającej cykl zajęć z przedmiotu. Ze względu na niewielki wymiar godzin zajęć przeznaczonych na realizację programu (18 godzin w cyklu czterosemestralnym), zakłada się jako punkt wyjścia bazowanie na dotychczas posiadanej przez słuchaczy wiedzy, uzyskanej na poprzednich szczeblach edukacji szkolnej oraz ich dotychczasowym doświadczeniu. Warunki zaliczenia przedmiotu: - obecność na zajęciach w ilości 50% zajęć przewidzianych planem semestralnym; - ocenie podlega aktywność słuchacza na zajęciach - wartość merytoryczna jego wypowiedz - samodzielne przygotowanie semestralnej pracy kontrolnej na zasadach ustalonych przez prowadzącego zajęcia i jej terminowe złożenie; - pozytywny wynik egzaminu semestralnego. Umiejętności, którymi powinni wykazywać się słuchacze: - znajomość pojęć związanych z przedmiotem i ich poprawne stosowanie; - dostrzeganie związków zachodzących między zachodzącymi zjawiskami politycznymi, ekonomicznymi, społecznymi itp.; - umiejętność poprawnego formułowania wypowiedzi, zarówno pisemnych jak i ustnych; - rozpoznawanie i identyfikacja postaci z życia politycznego współczesnej Polski; - rozumienie procesów społecznych; - opanowanie wiedzy z zakresu omawianych na zajęciach tematów; - umiejętność konstrukcja dłuższej wypowiedzi pisemnej, zasady doboru treści merytorycznej, sporządzanie bibliografii; - wykazywanie się różnymi przejawami aktywności intelektualnej, w tym rozumienie tekstów i instrukcji; - uczestniczenie w dyskusjach; - umiejętność gromadzenia informacji z różnych źródeł; - umiejętność selekcji informacji i ich krytycznej oceny; - wykorzystywanie nowoczesnych technologii informacyjnych do pozyskiwania informacji; 1

- dostrzeganie i identyfikacja zjawisk charakterystycznych dla współczesnej Polski; - rozpoznawanie procesów zachodzących w świecie współczesnym; - umiejętność poprawnego formułowania krótkich wypowiedzi świadczących o zrozumieniu zachodzących dawniej i obecnie procesów. Praca kontrolna. Napisanie pracy kontrolnej jest jednym z podstawowych wymogów zaliczenia zajęć z przedmiotu. Zasady: - Prace pisemne słuchaczy punktowane są od 0 do 20 punktów, a następnie oceniane według skali obowiązującej w ZSOiP w Wolsztynie, co zostaje odnotowane w dzienniku lekcyjnym, - Praca przygotowywana jest przez słuchaczy w ramach pracy domowej. - Każdy z słuchaczy wybiera temat z listy przedstawionej przez prowadzącego na zajęciach zwanych konferencją informacyjną. - Każdy z słuchaczy przygotowuje inny temat - Zakres problemowy tematów prac związany jest z obowiązującym programem merytorycznym, przy jednoczesnym odniesieniu do przykładów z otaczającej rzeczywistości, zarówno w Polsce jak i na świecie; - W przypadku zaistniałych problemów w zakresie doboru zagadnień służących realizacji tematu, słuchacze mogą korzystać z porad prowadzącego zajęcia - Termin przekazania gotowych prac ustala prowadzący zajęcia w porozumieniu ze słuchaczami. - W przypadku uzyskania oceny niedostatecznej (np. treść niezgodna z postawionym tematem) słuchacz ma prawo do ponownego jej napisania przed zakończeniem semestru. Ocenie podlega: - zawartość merytoryczna - zgodność z realizowanym tematem - samodzielność i trafność przemyśleń - zastosowane przykłady - układ graficzny pracy - wykorzystane źródła - wskazanie bibliografii Egzamin semestralny. Jest egzaminem ustnym i odbywa się na następujących zasadach: - słuchacz losuje zestaw zawierający dwa lub trzy zagadnienia z zakresu materiału będącego przedmiotem zajęć w semestrze. - dodatkowo słuchacz otrzymuje jedno pytanie związane z tematem wcześniej przygotowanej pracy kontrolnej. 2

Ocenie podlega: - znajomość pojęć i terminów; - identyfikacja zjawisk zachodzących w świecie współczesnym; - umiejętność posługiwania się posiadaną wiedzą; - dokonywanie analiz zjawisk i podawanie ich konkretnych przykładów; - wnioskowanie i uogólnianie - redagowanie odpowiedzi - łączenia wiedzy z nabytej w toku nauki szkolnej z wiedzą uzyskaną z innych źródeł (prasa, radio, telewizja, internet) Wypowiedź ustna oraz prace pisemne słuchaczy oceniane są w skali obowiązującej w ZSOiP w Wolsztynie i udokumentowane są w dzienniku lekcyjnym, protokole egzaminu semestralnego oraz w indeksach. Wymagania: a) Ocenę “celujący” otrzymuje słuchacz, który: - posiada szerszy zasób wiedzy niż wynikający z wymagań programowych - swobodnie dokonuje uogólnień - samodzielnie wyjaśnia zjawiska - sprawnie posługuje się wiedzą dla celów teoretycznych i praktycznych - swobodnie posługuje się terminologią - wypowiada się płynnie, konkretnie oraz poprawnie pod względem językowym. b) Ocenę “bardzo dobry” otrzymuje słuchacz, który: - w sposób wyczerpujący opanował wiedzę - potrafi kojarzyć wiadomości oraz przekazywać je zgodnie z logicznym układem - właściwie rozumie uogólnienia i związki pomiędzy zjawiskami zachodzącymi w świecie - umiejętnie wykorzystuje wiadomości w teorii i praktyce - w poprawny sposób posługuje się terminologią c) Ocenę “dobry” otrzymuje słuchacz, który: - opanował materiał i jego wiadomości w danym zakresie są logicznie powiązane - poprawnie rozumie zjawiska społeczne - w sytuacjach nietypowych potrafi dokonać prostych uogólnień - potrafi dokonać prostych analiz i odnaleźć związki i zależności między faktami - zna podstawowe pojęcia i terminy - jego odpowiedź jest spójna i poprawna pod względem językowym. d) Ocenę “dostateczny” otrzymuje słuchacz, który: - posiada wiadomości w stopniu podstawowym - poprawnie rozumie podstawowe zjawiska społeczno - polityczne - dokonuje prostych analiz - jego wypowiedź jest uboga w słownictwo przedmiotu - umie wyjaśniać podstawowe pojęcia e) Ocenę “dopuszczający” otrzymuje słuchacz, który: - ma wiadomości konieczne, luźno powiązane - słabo rozumie uogólnienia 3

- nie potrafi wyjaśniać zjawisk - nie potrafi dokonać analiz zjawisk - stosuje wiedzę w sposób jedynie odtwórczy - posiada bardzo ubogie słownictwo przedmiotowe - wypowiada się chaotycznie i niespójnie pod względem językowym. f) Ocenę “niedostateczny” otrzymuje słuchacz, który nie spełnia wymagań na ocenę „dopuszczający”.

4

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA „PODSTAWY PRZEDSIĘBIORCZOŚCI” dla ULO Do egzaminu semestralnego dopuszcza się słuchacza, który uczęszczał na obowiązkowe zajęcia z podstaw przedsiębiorczości w wymiarze co najmniej 50% czasu przeznaczonego na te zajęcia oraz uzyskał ocenę pozytywną za pracę kontrolną. II. Słuchacz ma obowiązek napisać jedną pracę kontrolną na określony przez nauczyciela temat i oddać ją w wyznaczonym terminie. III. Słuchacz, który otrzymał negatywną ocenę za wymaganą pracę kontrolną, może być dopuszczony do egzaminu semestralnego po wykonaniu drugiej pracy kontrolnej złożonej u nauczyciela w wyznaczonym terminie i uzyskaniu z tej pracy oceny pozytywnej. IV. Kryteria oceniania: I.

1. Stopień celujący: słuchacz potrafi samodzielnie i twórczo rozwijać swoje uzdolnienia i zainteresowania, biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami, potrafi rozwiązywać skomplikowane problemy z dziedziny przedsiębiorczości, ekonomii, marketingu proponuje nietypowe rozwiązania. 2. Stopień bardzo dobry otrzymuje słuchacz, który: Opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności z dziedziny przedsiębiorczości, ekonomii, marketingu potrafi wykorzystać je w rozwiązywaniu problemów teoretycznych i praktycznych, sprawnie posługuje się wiadomościami( min.85%) z zakresu: - funkcjonowania mechanizmu gospodarki rynkowej, - funkcji budżetu państwa, budżetów samorządowych i budżetów gospodarstw domowych, - struktury wpływów i wydatków budżetu państwa i budżetu samorządów, - istoty, celów i zadań, rodzajów podmiotów gospodarczych, - gospodarki zasobami firmy: rzeczowymi, ludzkimi, finansowymi, - funkcjonowania rynku pracy, - charakterystyki przyczyn i skutków bezrobocia, określenia możliwych sposobów walki z bezrobociem, - komunikacji interpersonalnej, samooceny, autoprezentacji, - znajomości podstawowych przepisów prawa dotyczących zatrudnienia oraz praw i obowiązków pracownika i pracodawcy. 3. Stopień dobry otrzymuje słuchacz, który: Wiadomości opanował na poziomie przekraczającym wymagania zawarte w minimum programowym z przedsiębiorczości , poprawnie stosuje zdobyte wiadomości z zakresu jw. wykonuje typowe zadania teoretyczne. 4. Stopień dostateczny otrzymuje słuchacz, który: Wiadomości określone programem nauczania opanował na poziomie nie przekraczającym wymagań zawartych w minimum programowym z przedsiębiorczości, rozwiązuje problemy, zadania o średnim stopniu trudności. 5. Stopień dopuszczający otrzymuje słuchacz, który: Ma braki w opanowaniu minimum programowego z przedsiębiorczości, nie potrafi samodzielnie rozwiązać zadań, problemów teoretycznych i praktycznych o niewielkim stopniu trudności.

6. Stopień niedostateczny otrzymuje słuchacz, który: Nie opanował wiadomości określonych minimum programowym z przedsiębiorczości, nie jest w stanie rozwiązać najprostszego problemu z dziedziny przedmiotu.

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA z technologii informacyjnej w Uzupełniającym Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych w Wolsztynie 1 Ocenie podlegają wykonane ćwiczenia na zajęciach, prace domowe. 2. Za brak pracy domowej słuchacz otrzymuje ocenę niedostateczną. Jeżeli jest wykonana błędnie słuchacz nie otrzymuje oceny i dokonuje jej poprawy na następne konsultacje. 3. Słuchacz może otrzymać oceny dodatkowe za wykonane prace nadobowiązkowe. 4. Do sprawdzenia prac kontrolnych przy użyciu komputera wprowadza się kryteria procentowe: 0-29% - niedostateczny, 30%-49% - dopuszczający, 50% -69% - dostateczny, 70 %-84% - dobry, 85% - 99% - bardzo dobry, 100% - celujący. 5.Prace kontrolne mogą mieć formy: - pisemnych prac domowych (PD) w postaci referatów lub dokumentów w postaci elektronicznej, - ćwiczeń wykonanych z użyciem komputera z ustnym omówieniem. 6. Słuchacz może być oceniony także za aktywność i projekty grupowe - słuchacz powinien być oceniany za wykonanie cząstkowego zadania, które składa się na cały projekt. 7. Jeżeli słuchacz nie przestrzega regulaminu pracowni szkolnej może otrzymać ocenę niedostateczną za jego nieznajomość (rubryka aktywność). 8.

Dla słuchaczy z dysfunkcjami potwierdzonymi (na piśmie) poziom wymagań będzie obniżony.

9. Słuchacze aktywnie uczestniczą w konsultacjach, nie przeszkadzają kolegom i nauczycielowi w trakcie zajęć oraz przestrzegają zasad bezpieczeństwa. Ocena osiągnięć słuchacza na lekcji technologii informacyjnej powinna obejmować: a. Znajomość metod i pojęć związanych z danym zagadnieniem, b. Umiejętność łączenia wiedzy teoretycznej z praktyką, c. Zastosowanie właściwej metody rozwiązania – dobór odpowiednich środków i narzędzi TI, d. Zrozumienie treści zadania – wykonanie wszystkich zagadnień zgodnie z treścią, e. Świadomość wykonywanej pracy, f. Sprawność działania w danym typie programów – rozumienie metod pracy niezależnych od wersji programu, g. Umiejętność korzystania z różnych pomocy, h. Formułowanie wniosków i własnych opinii.

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY I. Źródła informacji i metody komunikacji. Dopuszczający

Dostateczny

Podaje kilka przykładów źródeł informacji. Uruchamia program edukacyjny i szuka informacji na zadany temat, np. w encyklopedii multimedialnej.

Określa pojęcia: technologia informacyjna, społeczeństwo informacyjne. Rozumie pojęcie: program multimedialny.

Wymienia kilka zastosowań Internetu. Wie, co to jest adres email i strona WWW. Wchodzi na stronę o podanym adresie. Wyszukuje informacje w Internecie wg prostego hasła. Porusza się po stronie WWW. Redaguje i wysyła prosty list elektroniczny.

Omawia znaczenie Internetu dla rozwoju własnego i rozwoju kraju. Szuka informacji w Internecie, konstruując złożone hasło. Potrafi wymienić podstawowe zastosowania i możliwości Internetu. Redaguje, wysyła i odbiera listy elektroniczne. Dołącza załączniki do listu. Stosuje podstawowe zasady netykiety. Zna inne sposoby komunikowania się przez Sieć. Potrafi skorzystać z jednej z nich, np. czat. Potrafi omówić zalety i wady korzystania z różnych usług opartych na technologii informacyjnej.

Wymienia przykłady usług i form działania opartych na technologii informacyjnej, np. ebanki, e-sklepy, enauka

Celujący

Dobry

Bardzo dobry

Rozumie związki i zależności między informatyką a technologią informacyjną. Zna zagadnienia związane z korzystaniem z niewłaściwych źródeł informacji. Potrafi właściwie zawęzić obszar poszukiwań, aby szybko odszukać informacje. Potrafi szybko dotrzeć do strony ostatnio przeglądanej. Określa właściwości konta pocztowego. Dba o formę listu i jego pojemność. Ozdabia listy, załączając rysunek, dodając tło. Przedstawia rozwój Internetu. Wymienia usługi internetowe. Potrafi znaleźć interesującą go grupę dyskusyjną i przejrzeć dyskusję na dany temat.

Poprawnie selekcjonuje wyszukane informacje. Potrafi korzystać ze źródeł informacji w sposób wybiórczy. Dokonuje dokładnej klasyfikacji źródeł informacji

Rozumie, w jakim kierunku postępuje rozwój źródeł informacji. Sprawnie korzysta z możliwości różnych metod wyszukiwania informacji.

Potrafi zastosować różne narzędzia do wyszukiwania informacji. Prawidłowo porządkuje ważne strony w strukturze folderów. Uzasadnia na przykładach zalety Internetu i zagrożenia, jakie przynosi. Rozróżnia formy komunikowania się przez Sieć. Rozumie różnice między bezpośrednią komunikacją typu czata grupą dyskusyjną. Zapisuje się do grupy i uczestniczy w dyskusji.

Potrafi formułować własne wnioski i spostrzeżenia dotyczące rozwoju Internetu, jego znaczenia dla różnych dziedzin gospodarki i dla własnego rozwoju. Potrafi fachowo ocenić znaczenie technologii komunikacyjnej w przekazie informacji. Zna najnowsze osiągnięcia w tej dziedzinie.

Potrafi omówić sposoby komunikacji z wykorzystaniem telefonu komórkowego, m.in. SMS-y. Rozumie znaczenie nowych form działania, tzw. e-form. Potrafi zrobić zakupy w esklepie.

Wie, jak komunikować się, wykorzystując Internet i telefon, także komórkowy. Wie, na czym polega widokonferencja. Wyjaśnia działanie ebanku. Potrafi założyć własne konto. Zna znaczenie podpisu elektronicznego. Zna i stosuje w praktyce podstawowe zasady prawa i etyki dotyczące korzystania z Internetu i programów komputerowych

Potrafi przedstawić własne wnioski z analizy zalet i wad uzależniania różnych dziedzin życia od Internetu. Rozumie zasady szyfrowania wiadomości.

Wie, jakie są podstawowe zasady korzystania z oprogramowania komputerowego.

Zna zasady prawne dotyczące korzystania z cudzych materiałów.

Wie, co to jest licencja na program i wymienia jej rodzaje.

Wymienia części składowe zestawu komputerowego. Podaje przykłady urządzeń zewnętrznych. Wymienia podstawowy zestaw oprogramowania, który może być zainstalowany na komputerze

Określa pojęcia: środki i narzędzia technologii informacyjnej. Omawia ogólne przeznaczenie urządzeń TI. Podaje przykłady urządzeń. Zna rodzaje programów komputerowych i potrafi określić ich przeznaczenie.

Potrafi określić funkcje i podstawowe parametry urządzeń TI. Omawia rodzaje pamięci masowych. Zauważa podobieństwa w działaniu programów. Rozumie rolę systemu operacyjnego. Wymienia popularne systemy.

Wymienia podstawowe układy mieszczące się na płycie głównej. Charakteryzuje ich parametry. Wie, w jakim celu tworzy się partycje na dysku twardym. Potrafi omówić działanie aparatu i kamery cyfrowej. Potrafi scharakteryzować różne systemy operacyjne.

Posługuje się komputerem i urządzeniami TI w podstawowym zakresie.

Wie, co to znaczy zainstalować i odinstalować program. Potrafi określić, ile

Potrafi zainstalować program komputerowy. Zna narzędzia potrzebne do utrzymania porządku

Instaluje sterowniki urządzeń. Dba o prawidłowe funkcjonowanie

Zna i potrafi interpretować ważniejsze przepisy prawa autorskiego dotyczące korzystania z różnych źródeł informacji i ochrony programów komputerowych

II. Środki i narzędzia TI. Potrafi dobrać pełną konfiguracje sprzętu i oprogramowania do danego zastosowania. Potrafi posłużyć się aparatem i kamerą cyfrową – przenieść zdjęcia, filmy do pamięci komputera. Dokonuje analizy porównawczej Różnych systemów operacyjnych. Radzi sobie z niektórymi problemami związanymi z wadliwym działaniem sprzętu.

Zakłada własne foldery. Przemieszcza się po strukturze folderów. Drukuje własne prace.

wolnego miejsca jest na dysku.

na komputerze. Potrafi przeprowadzić standardowy test komputera.

komputera, przeprowadzając wszystkie niezbędne testy.

Wie, co to jest sieć komputerów i dlaczego komputery łączy się w sieć

Wie, co jest potrzebne, aby mieć dostęp do Internetu. Wymienia sposoby podłączenia się do Internetu.

Wymienia podstawowe klasy sieci. Rozumie pojęcie logowania się do sieci. Samodzielnie zakłada konto e-mail. Wie, jak podłączyć się do Internetu. Charakteryzuje ogólnie strukturę Internetu. Wymienia sposoby podłączenia się do Internetu.

Potrafi uporządkować swoje pliki, przenosząc czy kopiując do odpowiednich folderów. Kopiuje pliki na dyskietkę. Sprawdza, czy na dysku twardym lub na dyskietce nie ma wirusów.

Omawia przyczyny utraty danych. Rozumie znaczenie ochrony danych. Potrafi spakować i rozpakować pliki.

Tworzy profil użytkownika. Wyjaśnia, jakie szkody mogą wyrządzić wirusy oraz jakie zagrożenia wynikają z faktu podłączenia komputera do Internetu. Przedstawia ogólnie etapy rozwoju urządzeń i środków TI

Omawia podstawowe sposoby łączenia komputerów w sieć. Samodzielnie konfiguruje połączenie internetowe. Wie, co to jest protokół sieciowy TPC/IP. Potrafi udostępniać zasoby komputera. Rozumie system domen. Charakteryzuje szczegółowo sposoby dostępu do Internetu. Archiwizuje dane na nośnikach zewnętrznych. Instaluje odpowiednie oprogramowanie do ochrony zasobów komputera. Ocenia rozwój urządzeń i środków TI. Formułuje własne wnioski i opinie.

Potrafi przyspieszyć działanie komputera, rozszerzyć pamięć RAM. Potrafi korzystać z zaawansowanych programów, np. Edytor Rejestru. Opisuje szczegółowo drogę pakietu danych w Internecie. Potrafi mapować zasoby komputera. Wie, co to jest maska podsieci.

Potrafi użyć program Kopia zapasowa. Potrafi reinstalować system operacyjny. Zna najnowsze osiągnięcia w dziedzinie rozwoju urządzeń TI. Potrafi dokonać analizy Porównawczej tego rozwoju na przestrzeni ostatnich lat.

III. Metody opracowania złożonych dokumentów tekstowych, w tym grafiki. Poprawnie stosuje wyróżnienia w tekście, korzystając ze zmian parametrów czcionki. Wykonuje podstawowe operacje blokowe na tekście – kopiowanie, wycinanie, wklejanie. Wstawia tabelę i wykonuje podstawowe operacje na jej komórce. Zapisuje dokument w pliku w folderze domyślnym

Planuje układ dokumentu. Dostosowuje formę tekstu do jego przeznaczenia. Właściwie dzieli tekst na akapity. Zna podstawowe zasady redagowania tekstu. Poprawia tekst, wykorzystując możliwości wyszukiwania i zamiany znaków, słownik, synonimy. Stosuje tabulację i wcięcia. Wykorzystuje edytor równań do pisania prostych wzorów. Potrafi podzielić tekst na kolumny. Stosuje automatyczną numerację i wypunktowanie

Włącza rysunek do tekstu, stosując wybraną przez siebie metodę. Potrafi wykonać podstawowe operacje na wstawionym rysunku. Ozdabia tekst gotowymi rysunkami, obiektami z galerii edytorów tekstu. Wykorzystuje autokształty dostępne w edytorze.

Formatuje rysunek (obiekt) wstawiony do tekstu. Zmienia jego rozmiary. Oblewa tekstem lub stosuje inny układ rysunku względem tekstu. Grupuje wstawione obiekty.

Zmienia parametry strony – ustawienia marginesów, orientację strony, rozmiar papieru. Znajduje błędy redakcyjne w tekście. Stosuje różne typy tabulatorów, potrafi zmienić ich ustawienia w całym tekście. Stosuje konspekty numerowane. Wykonuje konwersję tekstu na tabelę i odwrotnie. Zna podstawowe zasady pracy z długim tekstem (redaguje nagłówek, stopkę wstawia numery stron). Redaguje wzory matematyczne zawierające znak √, kreskę ułamkową. Zapisuje plik w dowolnym formacie. Wstawia dowolne obiekty do tekstu. Rozumie mechanizmy wstawiania obiektów (osadzenie, połączenie). Wykorzystuje podstawowe możliwości edytora grafiki do obróbki rysunku. Zapisuje plik graficzny w wybranym formacie

Potrafi stosować różne style tekstu. Pracuje z długim dokumentem, tworzy spis treści. Stosuje przypisy. Tworzy dowolne wzory, wykorzystując edytor równań. Umieszcza własne przyciski w pasku narzędzi. Tworzy skróty. Wie, w jakim celu stosuje się twardy podział wiersza i strony. Samodzielnie wyszukuje opcje menu potrzebne do rozwiązania dowolnego problemu. Potrafi zmienić układ klawiatury w celu napisania wypracowania w innym języku.

Tworzy własne style tekstu. Korzysta z podziału tekstu na sekcje. Potrafi umieścić tytuły rozdziałów ze spisu treści w nagłówku. Przygotowuje profesjonalny tekst – pismo, sprawozdanie, z zachowaniem wszystkich zasad redagowania i formatowania tekstów.

Przygotowuje tekst zawierający informacje z różnych źródeł, np. Internetu. Umieszcza w tekście dowolne obiekty i odpowiednio je formatuje. Rozumie działanie mechanizmu „łącz z plikiem”. Rozumie, co to jest rozdzielczość. Rozróżnia rodzaje grafiki:

Potrafi zeskanować tekst i przetworzyć go do postaci znakowej. Potrafi samodzielnie odszukać możliwości edytora grafiki i wykorzystać je do obróbki rysunku. Dba o rozmiar pliku, gdy wstawia różne obiekty. Wie, w jakim formacie

wektorowa, rastrowa. Potrafi zastosować odpowiedni format pliku graficznego.

powinien być zapisany.

IV. Metody organizacji w bazach danych. Podaje przykłady baz danych ze swojego otoczenia, np. szkolny sekretariat, biblioteka, wypożyczalnia kaset wideo, obsługa zawodów sportowych. Na przykładzie gotowego pliku omawia strukturę bazy, określa, jakie informacje są w niej pamiętane. Potrafi zaktualizować dane w wybranym rekordzie i dopisać nowy rekord. Potrafi wyświetlić wynik gotowego zapytania i przejrzeć przygotowany raport

Omawia narzędzia TI przeznaczone do tworzenia baz danych. Rozumie metody organizacji informacji w bazach danych. Wyjaśnia pojęcia rekordu i typu danych. Potrafi ustalić porządek malejący lub rosnący w bazie według kluczy podanych przez nauczyciela.

Rozumie, co oznacza przetwarzanie danych w bazach danych. Określa typy danych. Wykonuje podstawowe operacje na rekordach danych: sortuje, redaguje, dodaje nowe.

Potrafi uzasadnić, dlaczego warto umieszczać dane w kilku tabelach połączonych relacją. Rozumie pojęcie relacji. Rozumie, czym się różni sortowanie odfiltrowania. Wskazuje różnice na konkretnych przykładach.

Potrafi samodzielnie zaprojektować relacyjną bazę danych (składającą się z dwóch tabel). Ustala typy pól. Projektuje wygląd formularzy. Tworzy złożone kwerendy. Planuje i projektuje raporty, w tym raporty w postaci wykresów.

Zna metody wyszukiwania informacji w bazach danych. Rozumie sposoby prezentacji informacji w bazie. Prezentuje informacje, korzystając z przygotowanych raportów.

Tworzy własne zapytania z jednej tabeli. Na podstawie przygotowanych formularzy wprowadza i aktualizuje dane. Wie, do czego służy formularz i raport. Drukuje raporty.

Tworzy złożone zapytania. Przygotowuje nowe raporty na podstawie wcześniej przygotowanych zapytań. Umieszcza w raporcie podsumowania, określa dane statystyczne (minimum, maksimum), porządkuje dane w raporcie według zadanych kryteriów.

Potrafi budować złożone kwerendy z dwóch lub większej liczby tabel połączonych.

V. Metody stosowania TI w rozwiązywaniu problemów z różnych dziedzin nauki i życia codziennego. Zna podstawowe zastosowania arkusza kalkulacyjnego. Zna zasadę adresowania względnego. Potrafi zaznaczyć zadany blok komórek. Ustawia liczbowy format danych. Samodzielnie pisze formułę wykonującą jedno z czterech podstawowych działań arytmetycznych (dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie). Potrafi zastosować kopiowanie i wklejanie formuł. Korzysta z kreatora wykresów do utworzenia prostego wykresu. Zapisuje utworzony arkusz we wskazanym folderze docelowym.

Rozróżnia zasady adresowania. Potrafi tworzyć formuły wykonujące bardziej zaawansowane obliczenia (potęgowanie, pierwiastkowanie, z zastosowaniem nawiasów). Korzysta z opcji wstawiania funkcji. Tworzy wykres składający się z wielu serii danych, dodając do niego odpowiednie opisy. Potrafi zastosować numerowanie stron w dokumencie. Potrafi wstawić nagłówek. Ustawia inne formaty danych poza liczbowym. Zna najważniejsze zasady Bezpieczeństwa przy otwieraniu dokumentów zawierających makra. Przygotowuje dokument arkusza kalkulacyjnego do wydruku (dostosowuje orientację strony, ustawia marginesy, ustala podział stron oraz dopasowuje dokument do strony).

Zna zastosowania najważniejszych Funkcji wbudowanych w arkusz. Zna zastosowania różnych typów wykresów. Potrafi narysować wykres wybranej funkcji matematycznej. Umie rozwiązywać równania z jedną niewiadomą za pomocą arkusza. Potrafi wstawić nagłówek niestandardowy. Potrafi ustawić drukowanie nagłówków kolumn dla tabeli kilkustronicowej. Sortuje listę alfabetycznie według pojedynczego kryterium. Automatycznie numeruje listę. Potrafi wstawić długi tekst do komórki. Stosuje autoformatownie.

Wie, jak używać arkusza przy rozwiązywaniu zadań szkolnych (przede wszystkim z matematyki i fizyki). Potrafi układać rozbudowane formuły z zastosowaniem funkcji warunkowych. Stosuje elementy formularzy w celu ułatwienia obsługi przygotowywanych arkuszy. Potrafi stosować filtry, selekcjonować dane na podstawie zaawansowanych kryteriów.

Potrafi wykorzystywać zaawansowane elementy formularzy, np. listy, przyciski opcji, pokrętła. Potrafi przeprowadzić analizę przykładowego problemu i opracować właściwy algorytm obliczeń. Zna działanie i zastosowanie większości funkcji dostępnych w arkuszu.

VI. Metody prezentacji z wykorzystaniem technologii informacyjnej.

Prezentacja w innych programach Zna podstawowe zasady tworzenia prezentacji. Tworzy prezentację składającą się z kilku slajdów z zastosowaniem animacji niestandardowych. Stosuje tło we wszystkich slajdach. Wstawia do slajdu tekst, kliparty, grafikę. Zapisuje prezentację we wskazanym folderze docelowym. Potrafi uruchomić pokaz slajdów.

Zmienia kolejność slajdów. Usuwa niepotrzebne slajdy. Potrafi wstawić nowy slajd. Ustawia przejścia poszczególnych slajdów. Wie, do czego służą poszczególne widoki slajdów. Potrafi ustawić inne tło dla każdego slajdu. Wstawia do slajdu wykresy, tabele, równania matematyczne, efekt dźwiękowe.

Pracuje z widokami slajdów. Wstawia dźwięki z plików spoza listy standardowej. Stosuje podkład muzyczny do prezentacji.

Rozumie działanie przeglądarki WWW. Wie, w jaki sposób są zbudowane strony WWW. Zna najważniejsze narzędzia do tworzenia stron. Wie, na czym polega tworzenie strony.

Potrafi przygotować prostą stronę, używając dowolnego edytora graficznego. Umie tworzyć akapity i wymuszać podział wiersza, dodawać nagłówki do tekstu, zmieniać krój i wielkość czcionki. Wie, jak wstawiać linie rozdzielające. Umie wstawiać hiperłącza, korzystać z kotwic. Rozumie strukturę plików HTML.

Potrafi tworzyć proste strony w języku HTML, używając edytora tekstowego. Zna funkcje i zastosowanie najważniejszych znaczników HTML. Potrafi wstawiać obrazki do utworzonych stron, dostosowywać ich parametry (np. oblewanie tekstem). Umie tworzyć listy wypunktowane i numerowane. Zna nazewnictwo kolorów.

Stosuje hiperłącza. Potrafi zastosować schemat organizacyjny. Potrafi przygotować prezentację do publikacji w Internecie.

Potrafi samodzielnie zaprojektować i przygotować multimedialną prezentację na wybrany temat, cechującą się ciekawym ujęciem zagadnienia, interesującym układem slajdów. Stosuje wszystkie elementy podane w wymaganiach na oceny niższe.

Umie wstawiać tabele do tworzonych stron i je formatować. Publikuje utworzone strony w Internecie, korzystając z protokołu FTP. Wie, jak dostosowywać nagłówki META strony, aby polskie znaki wyświetlały się poprawnie. Wie, jak umieścić na utworzonej stronie licznik odwiedzin

Zna zagadnienia dotyczące promowania stron WWW. Potrafi stworzyć własny, rozbudowany serwis WWW i przygotować go w taki sposób, żeby wyglądał estetycznie i zachęcał do odwiedzin. Zna większość znaczników HTML. Potrafi wstawiać do utworzonych stron proste skrypty napisane w języku Java-Script.

Prezentacja w sieci

Tematy zajęć lekcyjnych. 1. Omówienie programu nauczania i PSO. Zapoznanie z regulaminem pracowni komputerowej i zasady bezpiecznej pracy. 2. Metody wyszukiwania informacji w Internecie. Zakładanie konta pocztowego.(zadanie domowe) 3. Przykłady podłączeń do Internetu. Rodzaje sieci komputerowych.. 4. Jak chronić nasze zasoby w komputerze? Jak zarchiwizować i skompresować pliki? 5. Na czym polega formatowanie i redagowanie tekstu? Zastosowanie wcięć i tabulatorów oraz wyszukiwanie znaków w tekście. 6. Wzory i symbole w zadaniach szkolnych. Redagowanie wzorów z wykorzystaniem edytora równań.(zadanie domowe) 7. Opracowanie grafiki. Metody umieszczania dowolnych obiektów w tekście. 8. Operacje na tabelach wstawionych do tekstu. Praca z dokumentem wielostronicowym.(zadanie domowe) 9. Na czym polega przetwarzanie danych? Wyszukiwanie informacji - formułowanie zapytań. 10. Metody prezentacji informacji w bazach danych.(zadanie domowe) 11. Wykonywanie obliczeń w arkuszu kalkulacyjnym. 12. Prezentacja informacji na wykresie.(zadanie domowe) 13. Korzystanie z funkcji arkusza kalkulacyjnego do rozwiązywania zadań. 14. Metody tworzenia prezentacji multimedialnych. 15. Metody tworzenia prezentacji multimedialnych. 16. Przygotowanie własnej prezentacji.( zadanie domowe) 17. Jak tworzy się strony WWW w języku HTML? 18. Przygotowanie własnej strony internetowej.(zadanie domowe)

ZESTAW ZADAŃ DOMOWYCH DLA SŁUCHACZY ULO W ROKU SZKOLNYM 2011/2012 1. Zadanie domowee-mail dla słuchaczy ULO-10 punktów Proszę przesład krótką wiadomośd która będzie zwierała załącznik tekstowy w postaci listu( w liście zastosowad wszystkie reguły) do koleżanki(kolegi) lub przyjaciela(przyjaciółki) -6 punktóworaz załącznik graficzny -4 punkty. Kryterium oceniania(10 punktów)

0-29% - niedostateczny, 30%-49% - dopuszczający, 50% -69% - dostateczny, 70 %-84% - dobry, 85% - 99% - bardzo dobry, 100% - celujący.

2. Zadanie domowe dla słuchaczy ULO-8 punktów. Stworzyd dowolne wzory, wykorzystując edytor równao. Mogą byd wzory matematyczne, fizyczne lub wymyślone. Wzór powinien zawierad: -ułamki-2 punkty -pierwiastki-2 punkty -indeks góry i dolny-2 punkty -nawiasy-2 punkty Kartka w Wordzie powinna byd w położeniu poziomym. Kryterium oceniania(8 punktów)

0-29% - niedostateczny, 30%-49% - dopuszczający, 50% -69% - dostateczny, 70 %-84% - dobry, 85% - 99% - bardzo dobry, 100% - celujący.

3. Zadanie domowe dla słuchaczy ULO-40 punktów. Praca tekstowa wielostronicowa na dowolny temat napisana w Wordzie powinna zawierad: -odpowiednio ustawid marginesy,orientację strony, rozmiar papieru-3 punkty -dostosowad formę tekstu do jego przeznaczenia-2 punkty

-zaprojektowad stronę tytułową-3punkty -utworzyd spis treści-3punkty - podzielid tekst na akapity-2 punkty -zastosowad automatycznąnumerację i wypunktowanie-2 punkty - w jednym z akapitów umieścid sformatowaną tabelę-6punktów -w innym wklejone sformatowane zdjęcia, zdjęcie ma byd wkomponowane w tekst-4 punkty -zastosowad różne style tekstu-2 punkty - w stopce wpisad numery stron-1punkt -zastosowad nagłówki z tekstem np. tytuł pracy lub logo-2 punkty -akapity powinny rozpoczynad się od ozdobnej litery-1 punkt -zastosowad tabulację oraz wcięcia-1punkt - ważne rzeczy w tekście powinny byd podkreślone lub wybrana dla nich odpowiednia czcionka-1punkt -cały tekst powinien byd wyjustowany-1 punkt -praca powinna byd czytelna i przyciągad uwagę czytelnika-2 punkty -poprawid błędy redakcyjne w tekście-1punkt -na koocu pracy powinny byd wymienione wszystkie czynności jakie wykonano podczas powstawania pracy-3punkty Kryterium oceniania(40 punktów)

0-29% - niedostateczny, 30%-49% - dopuszczający, 50% -69% - dostateczny, 70 %-84% - dobry, 85% - 99% - bardzo dobry, 100% - celujący.

4. Zadanie domowe dla słuchaczy ULO-20 punktów. Zadanie domowe z bazy danych Access do 21.10.2011 Stworzyd mini bazę. -Tabelę główną-10punktów -kwerendy- relacje między nimi-4 punkty Na podstawie kwerend(3) stworzyd formularze(3)-3 punkty i raporty(3)-3 punkty, które należy sformatowad. Kryterium oceniania(20 punktów)

0-29% - niedostateczny, 30%-49% - dopuszczający, 50% -69% - dostateczny, 70 %-84% - dobry, 85% - 99% - bardzo dobry, 100% - celujący.

5. Zadanie domowe dla słuchaczy ULO-24 punkty. Zadanie domowe z Excela 28.10.2011 1 arkusz- zmienid nazwę arkusza, zmienid kolor arkusza-2 punkty W tym arkuszu stworzyd tabelę która zawiera sumę, różnicę, iloczyn oraz średnią arytmetyczną- 8 punktów. Podczas tworzenia tabeli zastosowad odpowiednie formuły. Prawidłowo obliczyd cenę z vat-2 punktyTabelę sformatowad( formatowanie walutowe, procentowe, liczbowe, tekstowe)-4 punkty. 2.arkusz- na podstawie stworzonej tabeli stworzyd diagram kołowy albo słupkowy w 3D, sformatowany-6 punktów 3.arkusz -ma zawierad filtr ( po liczbie) i sortowanie ( po nazwie)-2 punkty Kryterium oceniania(24 punktów)

0-29% - niedostateczny, 30%-49% - dopuszczający, 50% -69% - dostateczny, 70 %-84% - dobry, 85% - 99% - bardzo dobry, 100% - celujący.

6. Zadanie domowe dla słuchaczy ULO-22 punkty. Tworzenie prezentacji multimedialnej na dowolny temat. -stworzyd spis treści-2 punkty -prawidłowo ustawid przejścia pomiędzy slajdami-2 punkty -zastosowad hiperłącza-2 punkty - zastosowad slajdy ukryte-2 punkty - do slajdów wstawid w miarę potrzeb wykresy, tabele, zdjęcia i tekst-8 punktów -zastosowad animację niestandardową-4 punkty -zastosowadpodkład muzyczny do prezentacji-2 punkty Kryterium oceniania(22 punktów)

0-29% - niedostateczny, 30%-49% - dopuszczający, 50% -69% - dostateczny, 70 %-84% - dobry, 85% - 99% - bardzo dobry, 100% - celujący.

Życzę powodzenia.